หนูรู้สึกเครียดมากกับครอบครัว หนูรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเลย พ่อแม่หนูไม่ว่าอะไรนะคะ แต่ญาติหนูชอบว่าหนูสารพัด หนูรู้ว่าเขาเป็นห่วงหนู เขาเหมือนห้ามให้หนูมีแฟน เขาบอกว่าให้เป็นเพื่อนกันไปก่อน และเขาพูดตบท้ายอีกว่า ระวังแฟนจะเอาเงินหนู ห้ามหนูไปเที่ยวกับแฟนขนาดแค่ไปกินชาบู หมูกระทะนะคะและใกล้บ้านด้วย และชอบเปรียบหนูกับพี่ หนูเป็นคนชอบแคร์ความรู้สึกคนอื่น คนอื่นก็ชอบเล่าปัญหาทุกข์ใจให้ฟัง พอหนูเล่ากลับซ้ำเติม ตอกย้ำจนไม่อยากเล่าให้ฟังอีก พ่อและแม่หนูเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยรับฟัง พวกเขาติดโทรศัพท์หนักแถมพ่อเป็นคนหัวโบราณมาก ไม่คือไม่ ไม่รับฟังใครและใจแคบ ส่วนพี่ชายเป็นคนชอบโอ้อวด ตอกย้ำหนูตลอด ไม่ค่อยอยากปรึกษาเท่าไหร่ ส่วนญาติเป็นคนแคร์ขี้ปากของคนอื่น กลัวเสียหน้า กลัวเขามานินทา และชอบโอ้อวดมาก ว่าตัวเองดี ดีเพราะตัวเอง หนูกลัวทุกอย่าง เช่น การตัดสินใจทำอะไรเอง ไปเที่ยว หรือออกไปข้างนอก กลัวคนอื่น แล้วทุกคนในครอบครัวชอบเล่าปัญหาชีวิตตัวเองให้หนูฟังเพราะหนูเป็นคนยอมตลอด ถึงแม้กระทั้งหนูทำงานส่งอาจารย์ข้ามคืนข้ามวันเขาก็บอกว่าหนูไม่ได้ทำอะไรเลยเหมือนว่างตลอดเวลา แต่พี่ชายหนูทั้งที่มันเล่นเกมตลอดเขากลับมองว่าทำงาน ได้ดีเพราะพี่ชาย วันหลังถามพี่นะว่าจะไปสอบบรรจุที่ไหน อล้วแต่พี่จะตัดสินใจให้หนูไป แบบนี้ก็ได้หรอ ทั้งๆที่หนูอายุจะ 21 ปีแล้ว เลือกอิสระกับชีวิตไม่ได้ตั้งแต่เรื่องเรียนมหาลัย ความรักและความฝัน
เครียดมาก