คือสงสัยว่าที่ชาเลนจ์กันในโซเชียลมีเดีย (blackout challenge) เอาเชือกหรือผ้ามารัดคอแล้วดันเสียชีวิตไปจริงๆ (แน่นอนว่าคงไม่มีใครบ้าชาเลนจ์โดยรัดคอแล้วยืนบนเก้าอี้หรือปีนต้นไม้แล้วกระโดดลงมาห้อยโตงเตงแน่เพราะแบบนั้นตายแน่นอน หมดโอกาสชาเลนจ์อีกตลอดชีวิต)
คนที่ทำเขาไม่รู้สึกอะไรแล้วรีบหยุดการกระทำก่อนเหรอ? อย่างที่เคยมีดาราฮอลลีวู๊ดรายนึงมาเที่ยวเมืองไทยแล้วเล่นพิเรนทร์เอาเนคไทผูกคอตัวเองในท่านั่งในตู้เสื้อผ้าเปลือยกายหมด ดันกลายเป็นศพทั้งที่เขาไม่ได้คิดจะฆ่าตัวตาย (เข้าใจว่าเป็นกามวิตถารที่ชอบทำให้ตัวเองเจ็บปวดหรือชอบการถูกมัดแต่พลาดท่าตัวเองเสียชีวิต)
เคยได้ยินบางคนเอาถุงพลาสติกครอบศีรษะแล้วช่วยตัวเองอะไรแบบนั้น ไม่รู้ว่าทำแบบนั้นแล้วจะมีความสุขสมด้วย
แต่ข้อสงสัยคือในเมื่อคนเราเจ็บปวดจนทนไม่ไหวก็ต้องยุติก่อนที่จะพลาดสิ(ในเมื่อเขาไม่ได้คิดจะฆ่าตัวตาย)
เหมือนเวลาเรากลั้นหายใจใต้น้ำแข่งกัน หรือดำน้ำ ไม่มีใครยอมอึดจนขาดใจตาย
ทำไมการรัดคอในท่านั่งถึงทำให้เสียชีวิต ต่างจากการผูกห้อยกับที่สูงยังไงครับ
คนที่ทำเขาไม่รู้สึกอะไรแล้วรีบหยุดการกระทำก่อนเหรอ? อย่างที่เคยมีดาราฮอลลีวู๊ดรายนึงมาเที่ยวเมืองไทยแล้วเล่นพิเรนทร์เอาเนคไทผูกคอตัวเองในท่านั่งในตู้เสื้อผ้าเปลือยกายหมด ดันกลายเป็นศพทั้งที่เขาไม่ได้คิดจะฆ่าตัวตาย (เข้าใจว่าเป็นกามวิตถารที่ชอบทำให้ตัวเองเจ็บปวดหรือชอบการถูกมัดแต่พลาดท่าตัวเองเสียชีวิต)
เคยได้ยินบางคนเอาถุงพลาสติกครอบศีรษะแล้วช่วยตัวเองอะไรแบบนั้น ไม่รู้ว่าทำแบบนั้นแล้วจะมีความสุขสมด้วย
แต่ข้อสงสัยคือในเมื่อคนเราเจ็บปวดจนทนไม่ไหวก็ต้องยุติก่อนที่จะพลาดสิ(ในเมื่อเขาไม่ได้คิดจะฆ่าตัวตาย)
เหมือนเวลาเรากลั้นหายใจใต้น้ำแข่งกัน หรือดำน้ำ ไม่มีใครยอมอึดจนขาดใจตาย