สวัสดีค่ะ เราเป็นคนนึวที่เรียนอยู่ระดับปานกลางของห้องคนนึง ที่ตอนประถมได้4.00มาตลอด แต่พอขึ้นมัธยมมาเกรดเราตกเป็น3.5 โดยมีเลขเป็นตัวฉุดค่ะ พ่อกับแม่ให้เราเรียนเลขเยอะมากๆ เเต่เราฝังใจแล้วจริงๆว่าเราไม่ชอบเลข เราพยายามจะอ่านจะทำโจทย์แต่เราทำผิด ทำไม่ได้เลย สมัยประถมเราชอบโดนพ่อกับแม่ยึดโทรสับและค้นโทรสับตลอดทุกครั้งที่คะแนนไม่ดี ตอนประถมเรายังพอเข้าใจค่ะว่าท่านเป็นห่วงกลัวเราออกนอกลู่นอกทางเลยค้นโทรสับที่เราคุยกับเพื่อน แต่พ่อกับแม่เราเคร่งเรื่องพูดคำหยาบมากๆห้ามพูดเลย พอขึ้นมัธยมมา เราต้องเอาโทรสับไปให้ท่านเช็คอาทิตย์ละ1ครั้ง แต่พอขึ้นมัธยมมาเราเริ่มมีพูดคำหยาบบ้างเลยต้องใช้การลบแชทก่อนเอาไปให้พ่อกับแม่ตรวจ แต่บางทีโทรสับเราก็จะถูกตรงจโดนที่พ่อกัยแม่ยังไม่ขออนุญาตเรา จนถึงตอนนี้เราจะขึ้นม.ปลายเเล้วก็ยังเช็คอยู่ค่ะ
เวลาที่แม่เดินผ่านเราทุกครั้งในบ้านจะชอบพูดขึ้นมาว่า ลูกๆของเพื่อนแม่สอบได้เกรด4หมด ลูกของเพื่อนเเม่อยากเป็นหมอ ได้ยินแล้วหมดกำลังใจค่ะ เหนื่อยมากๆ จนมีวันนึงเราทนไม่ไหวเลยถามกลับไปว่าเราไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมถึงชอบเทียบเรากับลูกคนอื่น เเม่เราตอบกลับมาเราอึ้งมากๆเลยค่ะ แม่เราบอกว่าถ้าเเลกเรากับลูกเพื่อนแม่ได้ก็จะแลกแล้ว ไม่รู้ว่าที่พูดออกมาคิดจริงมั้ย แต่เราเสียใจมากๆค่ะ
เรื่องสายศิลป์กับสายวิทย์ก็เหมือนกันค่ะ เราอยากเข้าสายศิลป์แต่พ่อกับแม่บังคับให้เราเข้าสายวิทย์แล้วบอกว่าพ่อกับแม่อาบน้ำร้อนมาก่อนรู้หมดว่าอะไรดีอะไรไม่ดี ส่วนตัวเราเป็นคนชอบภาษาชอบศิลปะ มาคั้งแต่เด็กๆแล้ว ชอบกว่าคณิตศาสตร์มากๆด้วย เราอยากมุ่งเน้นทางสายนี้เลย แต่เราก็ขัดใจพ่อกับแม่ไม่ได้ค่ะ
จนเกรดออกล่าสุดเราเกรดไม่ดีมากนักพ่อกับแม่เราโมโหเรามากๆว่าเราสารพัด เราก็ได้แต่ก้มหน้าไม่ได้พูดอะไร คราวนี้เรารู้สึกทำเต็มที่กับมันแล้วไม่ได้รู้สึกแย่อะไรเพราะเกรดที่ได้ออกมาก็3.5+ด้วย แต่ที่แม่เราต้องการคือ4.00ค่ะ แต่คำแต่ละคำที่แม่พูดออกมามันทำให้เราเสียใจมากๆ เหนื่อยมากๆ แม่เราห้ามเรานอนห้องส่วนตัว จะตรวจโทรสับทุกสัปดาห์เหมือนเดิม ห้ามเราดูการ์ตูน ยึดมังงะเรา ขู่จะยึดคอม แม่เราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบภาษาทางฝั่งเอเชียเพราะมองว่าไม่ได้เป็นที่นินทพูดไปก็ทำอะไรไม่ได้ แต่เเม่เราชอบภาษาจีน เราเลยต้องเรียนจีนด้วย แต่ส่วนตัวเราชอบญี่ปุ่นค่ะ เราขอแม่เรียนญี่ปุ่นหลายรอบแล้วแต่เเม่เราไม่ให้เรียน เราก็ไม่ได้อะไรเลยเรียนด้วยตัวเองจนอ่านอักษรเบื้องต้นออก พอเกรดออกมาแม่เราสั่งห้ามเราจับหนังสือญี่ปุ่น ห้ามดูการ์ตูนภาษาญี่ปุ่น ห้ามฟังเพลงญี่ปุ่น (ตอนนี้ปิดเทอมอยู่ด้วย) ให้เราเรียนเลขไปเรื่อยๆจนกว่าจะเข้าใจ มันยิ่งทำให้เราเกลียดเลขไปอีกค่ะ ตอนนี้เราท้อมากค่ะ ไม่อยากอยู่ต่อแล้ว เหนื่อยมากๆ กดดันมากๆ รู้สึกทำดีแค่ไหนก็ไม่พอใจพ่อกับ แม่ มีดีด้านไหนแม่ก็ไม่ชอบหมด เร่ไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ
พ่อแม่ทำแบบนี้เรียกกดดันรึป่าว
เวลาที่แม่เดินผ่านเราทุกครั้งในบ้านจะชอบพูดขึ้นมาว่า ลูกๆของเพื่อนแม่สอบได้เกรด4หมด ลูกของเพื่อนเเม่อยากเป็นหมอ ได้ยินแล้วหมดกำลังใจค่ะ เหนื่อยมากๆ จนมีวันนึงเราทนไม่ไหวเลยถามกลับไปว่าเราไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมถึงชอบเทียบเรากับลูกคนอื่น เเม่เราตอบกลับมาเราอึ้งมากๆเลยค่ะ แม่เราบอกว่าถ้าเเลกเรากับลูกเพื่อนแม่ได้ก็จะแลกแล้ว ไม่รู้ว่าที่พูดออกมาคิดจริงมั้ย แต่เราเสียใจมากๆค่ะ
เรื่องสายศิลป์กับสายวิทย์ก็เหมือนกันค่ะ เราอยากเข้าสายศิลป์แต่พ่อกับแม่บังคับให้เราเข้าสายวิทย์แล้วบอกว่าพ่อกับแม่อาบน้ำร้อนมาก่อนรู้หมดว่าอะไรดีอะไรไม่ดี ส่วนตัวเราเป็นคนชอบภาษาชอบศิลปะ มาคั้งแต่เด็กๆแล้ว ชอบกว่าคณิตศาสตร์มากๆด้วย เราอยากมุ่งเน้นทางสายนี้เลย แต่เราก็ขัดใจพ่อกับแม่ไม่ได้ค่ะ
จนเกรดออกล่าสุดเราเกรดไม่ดีมากนักพ่อกับแม่เราโมโหเรามากๆว่าเราสารพัด เราก็ได้แต่ก้มหน้าไม่ได้พูดอะไร คราวนี้เรารู้สึกทำเต็มที่กับมันแล้วไม่ได้รู้สึกแย่อะไรเพราะเกรดที่ได้ออกมาก็3.5+ด้วย แต่ที่แม่เราต้องการคือ4.00ค่ะ แต่คำแต่ละคำที่แม่พูดออกมามันทำให้เราเสียใจมากๆ เหนื่อยมากๆ แม่เราห้ามเรานอนห้องส่วนตัว จะตรวจโทรสับทุกสัปดาห์เหมือนเดิม ห้ามเราดูการ์ตูน ยึดมังงะเรา ขู่จะยึดคอม แม่เราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบภาษาทางฝั่งเอเชียเพราะมองว่าไม่ได้เป็นที่นินทพูดไปก็ทำอะไรไม่ได้ แต่เเม่เราชอบภาษาจีน เราเลยต้องเรียนจีนด้วย แต่ส่วนตัวเราชอบญี่ปุ่นค่ะ เราขอแม่เรียนญี่ปุ่นหลายรอบแล้วแต่เเม่เราไม่ให้เรียน เราก็ไม่ได้อะไรเลยเรียนด้วยตัวเองจนอ่านอักษรเบื้องต้นออก พอเกรดออกมาแม่เราสั่งห้ามเราจับหนังสือญี่ปุ่น ห้ามดูการ์ตูนภาษาญี่ปุ่น ห้ามฟังเพลงญี่ปุ่น (ตอนนี้ปิดเทอมอยู่ด้วย) ให้เราเรียนเลขไปเรื่อยๆจนกว่าจะเข้าใจ มันยิ่งทำให้เราเกลียดเลขไปอีกค่ะ ตอนนี้เราท้อมากค่ะ ไม่อยากอยู่ต่อแล้ว เหนื่อยมากๆ กดดันมากๆ รู้สึกทำดีแค่ไหนก็ไม่พอใจพ่อกับ แม่ มีดีด้านไหนแม่ก็ไม่ชอบหมด เร่ไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ