เรากับแฟน คบกันมา7ปีกว่า เราอายุ23 แฟนอายุ33
ตลอดที่คบกันมา เราซื่อสัตย์กับแฟนมาตลอดนะคะ ทำและยอมเพื่อเขาทุกอย่าง
แต่แฟนเราชอบแอบคุยกับผญ.คนอื่นมาตลอดค่ะ เราจับได้นับครั้งไม่ถ้วน มีทั้งที่เขาคุยเล่นๆและคุยจริงจังเป็นเริ่องเป็นราว ใช้คำแทนกันว่าผัวเมีย
ทุกครั้งที่จับได้ เราถามเขาทุกครั้งว่าเพราะอะไรถึงทำแบบนี้เพื่อที่จะได้แก้ไขส่วนที่บกพร่อง เพราะเราให้อภัยเขาตลอด แต่เขาเลือกที่จะเงียบ พอเราถามมากๆเขาก็จะหงุดหงิดอารมณ์เสียใส่ และก็ชอบพูดว่า "ถ้ารับไม่ได้ ก็เลิก รำคาญ" เราก็เลยเงียบและจบไปโดยไม่ถามต่อ เพราะเราไม่อยากเลิก
จนตั้งแต่ช่วงปีที่ผ่านมา เราเรียนจบมีงานประจำทำ แต่ช่วงนั้นดันเป็นช่วงโควิด แฟนเราทำอาชีพอิสระ(ออกจากงานประจำมาได้5-6เดือน) เหตุผลที่ออกเพราะเขาไม่ชอบ แล้วพอมาเจอสถานการณ์โรคระบาด เรากลายเป็นเสาหลักของเขา เราคอยช่วยเหลือเขาเรื่องเงินทุกอย่าง หนี้บัตรเครดิตที่เขาจะติดแบล็คลิส เราก็ช่วยเขาออกจนเราก็กลายมาเป็นหนี้แทน แต่เราคิดว่าเราไว้เลยไม่อะไร จนกระทั่งตอนนั้นเราจับได้ว่าเขาแอบคุยกับน้องผญ.คนนึง แอบคุยกันมาหลายเดือนแล้ว เราไม่รู้นะว่ามีอะไรนอกจากคุยกันมั้ย แต่เขาเรียกตัวเองแทนกันว่า"ผัวเมีย" เราเสียใจมากค่ะ เพราะเขาทำตัวปกติกับเราทุกอย่างเลยไม่ได้สงสัยอะไรมากมาย แต่สุดท้ายเรื่องก็จบค่ะ และเรานังคบกันต่อ แต่พอหลังจากนั้นมา2-3เดือนช่วงปลายปีที่แล้ว เขาก็แอบคุยกับผญ.คนอื่นอีกแล้ว และระหว่างปีที่แล้วเรามีเรื่องทะเลาะกันตลอดนอกจากเรื่องผญ.คือเรื่องเงิน เราเห็นว่าสถานการณ์แบบนี้ ช่วยหางานประจำทำเพิ่มเราเลยบอกเขาและช่วยเขาหางาน แต่เขากับไม่สนใจ เราเลยทะเลาะกันค่ะ เพราะเราก็มีภาระหนี้ที่ต้องจ่าย แต่จะให้เรารับผิดชอบคนเดียวเลยหรอ แล้วเวลาทัเลาะกันเรื่องนี้ เขามักจะชอบพูดว่า " เมื่อก่อนที่เรียน กูก็จ่ายคนเดียวป่ะ ช่วยอะไรบ้าง กูเหนื่อยอยุ่เดียว" แต่เราก็บอกไปว่าตอนนั้นเราเรียน เราก็ฝึกงานด้วยนะคะก็มีเงินช่วงฝึกงาน แต่เรทเงินเดือนน้อยได้แค่ล่ะเดือนไม่ถึงหมื่นเลย แล้วมันฝึกช่วงเว้นช่วงสลับเรียน เราก็ต้องเก็บเงินช่วงฝึกงานมาใช้ช่วงที่เรียนทั้งค่ารถไปเรียนเพราะมออยุาไกลค่ะ และก็ค่ากินและโครงการต่าง (ปล.เราเป็นคนขี้งกและแระหยัดมาก) แต่ถ้าพอมีเงินที่เหลือนิดหน่อย ถ้าช่วยเขาได้เราก็ช่วย แต่เอาจริงๆเราก็ทะเลาะกันเรื่องนี้ตั้งแต่เรายังเรียนไม่จบแล้ว และที่ทะเลาะบ่อยพอๆกับเรื่องผญ.คือค่างวดรถเก๋งที่รถเป็นชื่อเขา แต่เราช่วยจ่าย
และทุกเรื่องที่ทะเลาะกัน แฟนเรามักจะลงท้ายประโยคที่ว่า "ถ้าไม่พอใจ ก็เลิกกัน จบ รำคาญ จะพาเกลียดขี้หน้า และก็ด่าเราบลาๆ"
ด้วยทั้งเรื่องผญ.และอื่น มันเลยทำให้ความรู้สึกที่มีให้เขาเปลี่ยนไปตั้งแต่เทื่อปลายแีที่ทะเล่ะกันหนักครั้งที่1 เขาก็เหมือนเดิมค่ะ ถามว่าเลิกมั้ย แต่เราไม่ยื้อไม่ปฏิเสธ เราบอกว่าถ้าเป็นงี้เลิกก็ได้ เดี้ยวจะไปเก็บเสื้อผ้าย้ายห้องบลาๆ และก็เครียเรื่องเงินที่เขายืมเงินเราและเงินญาติเราไป แต่เขากับเงียบ และก็ทำตังปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราก็งงค่ะ อีกใจนึงเราก็อยากเลิกให้จบๆไปเพราะไม่อยากทนและเบื่อเรื่องแบบนี้และ แต่อีกใจก็ยังผูกพันธ์กับเขาอยุ่
แต่ประเด็นหลังจากนั้นมีรุ่นพี่คนนึงเข้ามาในชีวิตเรา เริ่มแรกที่ได้คุยกันเพราะเรื่องงาน ตั้งแต่ก่อนปลายปีที่แล้วและก่อนที่เราจะจับได้ว่าแฟนคุยกับคนอื่น เราก็คุยกันเรื่องงาน พอเริ่มสนิทกันก็มีคุยเรื่องชีวิตประจำวันบ้าง เรารู้สึกว่าเขาเหมือนพี่ เหมือนเพื่อนที่สามารถปรึกษาเรื่องนู้นนี่ได้ และจนกระทั้งเริ่มเข้ามาปีนี้ ที่เราเริ่มไม่มั่นใจในตัวแฟนเพราะเรื่องผญ. ความรู้สึกที่เคยมีมันเปลี่ยนไป แล้วไม่รู้ว่าเราอ่อนแออยุ่มั้ย เราเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเรากับแฟนมห้เพื่อนสนิทในกลุ่มและกับพี่คนนั้นฟัง ไม่มีใครยุให้เราเลิกกัยแฟนนะคะ แต่ก็ไมาได้อยากให้คบต่อ บอกให้เราตัดสินใจเอง
แล้วเรากับพี่คนนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ เริ่มสนิทกัน มีไปเที่ยวด้วยกัน ไปกินข้าวด้วยกัน แต่ขอบอกก่อนนะคะ เวลาเราทำอะไรไปไหนเราบอกแฟนเราตลอด ที่เราไปกับพี่เขา ไปกับเพื่อน เพราะแฟนเราไม่เคยชวนเราไปไหน เราชวนก็ไม่ค่อยอยากไป บอกคนเยอะ ไม่ชอบ
จนเรายอมรับว่า เราเริ่มรู้สึกดีกับพี่คนนั้น เรา2คนคุยกัน ไม่เคยหยอดคำจีบกันนะคะ แต่เป็นในเชิงปรึกษา เล่าเรื่องนู้นนี่ คุยเรื่องชีวิตประจำวันว่าทำอะไรที่ไหนเจออะไรบ้าง จนวันนึงพี่คนนั้นบอกว่าชอบเราตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรก(เจอที่ทำงานแต่ทำงานคนละส่วน ไม่ค่อยได้เจอกันอยุ่แล้ว) และตอนนี้รู้สึกดีกับเรา แต่เรามีแฟนแล้วเขาเลยอยากจะขออยุ่ข้างๆแบบพี่คนนึงที่จะคอยให้ความช่วยเหลืออยุ่ข้างๆ
เรายอมรับนะคะ ว่าเราก็รู้สึกดีกับพี่เขาเหมือนกัน แต่เพราะสถานะของเราคือมีแฟน แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนเดิมกับแฟนมาตั้งแต่ที่จะเริ่มมาสนิทกับพี่คนนั้นแล้วและอยากจะเลิกมาหลายครั้งแต่เพราะว่าความผูกพันธ์ที่ทำให้เราไม่กล้าตัดใจ
แล้วตอนนี้ระหว่างเรากับพี่คนนั้นสนิทกันมาก สนิทกันแบบที่ว่าเราชอบไปนั่งเล่นที่ห้องพี่เขา (ปล.พี่เขาไม่ใช่ผช.นะคะ เป็นผญ.) จนมีครั้งนึงที่เราเผลอหลับที่ห้องพี่เขา และเขาแอบจูบเราค่ะ แล้วเหมือนเรารู้สึกดีกับพี่เขาอยุ่แล้ว เราเลยจูบกลับค่ะ แล้วหลังจากนั้นทั้งเขาและเราก็เอ๋อๆมึนๆ เรารีบกลับบ้านทันที และเริ่มสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น ว่าควรทำยังไงต่อไปดี
จริงๆช่วงเดือนกพ. เราทะเลาะหนักกับแฟนเป็นครั้งที่2 เราจะเลิกกันแล้วค่ะ แต่ติดที่ปัญหาเรื่องห้อง ญาติเราเลยบอกให้เราคบกับผช.คนนี้ไปก่อน ทั้งๆที่ใจเราไม่อยากคบกับเขาแล้ว
มีแฟนแล้ว แต่ไปรู้สึกชอบและรู้สึกดีกับอีกคน
ตลอดที่คบกันมา เราซื่อสัตย์กับแฟนมาตลอดนะคะ ทำและยอมเพื่อเขาทุกอย่าง
แต่แฟนเราชอบแอบคุยกับผญ.คนอื่นมาตลอดค่ะ เราจับได้นับครั้งไม่ถ้วน มีทั้งที่เขาคุยเล่นๆและคุยจริงจังเป็นเริ่องเป็นราว ใช้คำแทนกันว่าผัวเมีย
ทุกครั้งที่จับได้ เราถามเขาทุกครั้งว่าเพราะอะไรถึงทำแบบนี้เพื่อที่จะได้แก้ไขส่วนที่บกพร่อง เพราะเราให้อภัยเขาตลอด แต่เขาเลือกที่จะเงียบ พอเราถามมากๆเขาก็จะหงุดหงิดอารมณ์เสียใส่ และก็ชอบพูดว่า "ถ้ารับไม่ได้ ก็เลิก รำคาญ" เราก็เลยเงียบและจบไปโดยไม่ถามต่อ เพราะเราไม่อยากเลิก
จนตั้งแต่ช่วงปีที่ผ่านมา เราเรียนจบมีงานประจำทำ แต่ช่วงนั้นดันเป็นช่วงโควิด แฟนเราทำอาชีพอิสระ(ออกจากงานประจำมาได้5-6เดือน) เหตุผลที่ออกเพราะเขาไม่ชอบ แล้วพอมาเจอสถานการณ์โรคระบาด เรากลายเป็นเสาหลักของเขา เราคอยช่วยเหลือเขาเรื่องเงินทุกอย่าง หนี้บัตรเครดิตที่เขาจะติดแบล็คลิส เราก็ช่วยเขาออกจนเราก็กลายมาเป็นหนี้แทน แต่เราคิดว่าเราไว้เลยไม่อะไร จนกระทั่งตอนนั้นเราจับได้ว่าเขาแอบคุยกับน้องผญ.คนนึง แอบคุยกันมาหลายเดือนแล้ว เราไม่รู้นะว่ามีอะไรนอกจากคุยกันมั้ย แต่เขาเรียกตัวเองแทนกันว่า"ผัวเมีย" เราเสียใจมากค่ะ เพราะเขาทำตัวปกติกับเราทุกอย่างเลยไม่ได้สงสัยอะไรมากมาย แต่สุดท้ายเรื่องก็จบค่ะ และเรานังคบกันต่อ แต่พอหลังจากนั้นมา2-3เดือนช่วงปลายปีที่แล้ว เขาก็แอบคุยกับผญ.คนอื่นอีกแล้ว และระหว่างปีที่แล้วเรามีเรื่องทะเลาะกันตลอดนอกจากเรื่องผญ.คือเรื่องเงิน เราเห็นว่าสถานการณ์แบบนี้ ช่วยหางานประจำทำเพิ่มเราเลยบอกเขาและช่วยเขาหางาน แต่เขากับไม่สนใจ เราเลยทะเลาะกันค่ะ เพราะเราก็มีภาระหนี้ที่ต้องจ่าย แต่จะให้เรารับผิดชอบคนเดียวเลยหรอ แล้วเวลาทัเลาะกันเรื่องนี้ เขามักจะชอบพูดว่า " เมื่อก่อนที่เรียน กูก็จ่ายคนเดียวป่ะ ช่วยอะไรบ้าง กูเหนื่อยอยุ่เดียว" แต่เราก็บอกไปว่าตอนนั้นเราเรียน เราก็ฝึกงานด้วยนะคะก็มีเงินช่วงฝึกงาน แต่เรทเงินเดือนน้อยได้แค่ล่ะเดือนไม่ถึงหมื่นเลย แล้วมันฝึกช่วงเว้นช่วงสลับเรียน เราก็ต้องเก็บเงินช่วงฝึกงานมาใช้ช่วงที่เรียนทั้งค่ารถไปเรียนเพราะมออยุาไกลค่ะ และก็ค่ากินและโครงการต่าง (ปล.เราเป็นคนขี้งกและแระหยัดมาก) แต่ถ้าพอมีเงินที่เหลือนิดหน่อย ถ้าช่วยเขาได้เราก็ช่วย แต่เอาจริงๆเราก็ทะเลาะกันเรื่องนี้ตั้งแต่เรายังเรียนไม่จบแล้ว และที่ทะเลาะบ่อยพอๆกับเรื่องผญ.คือค่างวดรถเก๋งที่รถเป็นชื่อเขา แต่เราช่วยจ่าย
และทุกเรื่องที่ทะเลาะกัน แฟนเรามักจะลงท้ายประโยคที่ว่า "ถ้าไม่พอใจ ก็เลิกกัน จบ รำคาญ จะพาเกลียดขี้หน้า และก็ด่าเราบลาๆ"
ด้วยทั้งเรื่องผญ.และอื่น มันเลยทำให้ความรู้สึกที่มีให้เขาเปลี่ยนไปตั้งแต่เทื่อปลายแีที่ทะเล่ะกันหนักครั้งที่1 เขาก็เหมือนเดิมค่ะ ถามว่าเลิกมั้ย แต่เราไม่ยื้อไม่ปฏิเสธ เราบอกว่าถ้าเป็นงี้เลิกก็ได้ เดี้ยวจะไปเก็บเสื้อผ้าย้ายห้องบลาๆ และก็เครียเรื่องเงินที่เขายืมเงินเราและเงินญาติเราไป แต่เขากับเงียบ และก็ทำตังปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราก็งงค่ะ อีกใจนึงเราก็อยากเลิกให้จบๆไปเพราะไม่อยากทนและเบื่อเรื่องแบบนี้และ แต่อีกใจก็ยังผูกพันธ์กับเขาอยุ่
แต่ประเด็นหลังจากนั้นมีรุ่นพี่คนนึงเข้ามาในชีวิตเรา เริ่มแรกที่ได้คุยกันเพราะเรื่องงาน ตั้งแต่ก่อนปลายปีที่แล้วและก่อนที่เราจะจับได้ว่าแฟนคุยกับคนอื่น เราก็คุยกันเรื่องงาน พอเริ่มสนิทกันก็มีคุยเรื่องชีวิตประจำวันบ้าง เรารู้สึกว่าเขาเหมือนพี่ เหมือนเพื่อนที่สามารถปรึกษาเรื่องนู้นนี่ได้ และจนกระทั้งเริ่มเข้ามาปีนี้ ที่เราเริ่มไม่มั่นใจในตัวแฟนเพราะเรื่องผญ. ความรู้สึกที่เคยมีมันเปลี่ยนไป แล้วไม่รู้ว่าเราอ่อนแออยุ่มั้ย เราเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเรากับแฟนมห้เพื่อนสนิทในกลุ่มและกับพี่คนนั้นฟัง ไม่มีใครยุให้เราเลิกกัยแฟนนะคะ แต่ก็ไมาได้อยากให้คบต่อ บอกให้เราตัดสินใจเอง
แล้วเรากับพี่คนนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ เริ่มสนิทกัน มีไปเที่ยวด้วยกัน ไปกินข้าวด้วยกัน แต่ขอบอกก่อนนะคะ เวลาเราทำอะไรไปไหนเราบอกแฟนเราตลอด ที่เราไปกับพี่เขา ไปกับเพื่อน เพราะแฟนเราไม่เคยชวนเราไปไหน เราชวนก็ไม่ค่อยอยากไป บอกคนเยอะ ไม่ชอบ
จนเรายอมรับว่า เราเริ่มรู้สึกดีกับพี่คนนั้น เรา2คนคุยกัน ไม่เคยหยอดคำจีบกันนะคะ แต่เป็นในเชิงปรึกษา เล่าเรื่องนู้นนี่ คุยเรื่องชีวิตประจำวันว่าทำอะไรที่ไหนเจออะไรบ้าง จนวันนึงพี่คนนั้นบอกว่าชอบเราตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรก(เจอที่ทำงานแต่ทำงานคนละส่วน ไม่ค่อยได้เจอกันอยุ่แล้ว) และตอนนี้รู้สึกดีกับเรา แต่เรามีแฟนแล้วเขาเลยอยากจะขออยุ่ข้างๆแบบพี่คนนึงที่จะคอยให้ความช่วยเหลืออยุ่ข้างๆ
เรายอมรับนะคะ ว่าเราก็รู้สึกดีกับพี่เขาเหมือนกัน แต่เพราะสถานะของเราคือมีแฟน แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนเดิมกับแฟนมาตั้งแต่ที่จะเริ่มมาสนิทกับพี่คนนั้นแล้วและอยากจะเลิกมาหลายครั้งแต่เพราะว่าความผูกพันธ์ที่ทำให้เราไม่กล้าตัดใจ
แล้วตอนนี้ระหว่างเรากับพี่คนนั้นสนิทกันมาก สนิทกันแบบที่ว่าเราชอบไปนั่งเล่นที่ห้องพี่เขา (ปล.พี่เขาไม่ใช่ผช.นะคะ เป็นผญ.) จนมีครั้งนึงที่เราเผลอหลับที่ห้องพี่เขา และเขาแอบจูบเราค่ะ แล้วเหมือนเรารู้สึกดีกับพี่เขาอยุ่แล้ว เราเลยจูบกลับค่ะ แล้วหลังจากนั้นทั้งเขาและเราก็เอ๋อๆมึนๆ เรารีบกลับบ้านทันที และเริ่มสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น ว่าควรทำยังไงต่อไปดี
จริงๆช่วงเดือนกพ. เราทะเลาะหนักกับแฟนเป็นครั้งที่2 เราจะเลิกกันแล้วค่ะ แต่ติดที่ปัญหาเรื่องห้อง ญาติเราเลยบอกให้เราคบกับผช.คนนี้ไปก่อน ทั้งๆที่ใจเราไม่อยากคบกับเขาแล้ว