สวัสดีค่ะ วันนี้มีปัญหาทุกข์ใจ ด้วยความเป็นห่วงแม่ จึงมาขอคำปรึกษาจากผู้อ่านทุกท่านค่ะ หากพิมพ์ตกหล่นผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะคะ
* เรื่องคือดิฉันทำงานอยู่ต่างจังหวัด 2-3 อาทิตย์จะกลับบ้านช่วงเสาร์ อาทิตย์ สักครั้ง เวลากลับก็จะไปเก็บกวาดบ้านก่อนเป็นอันดับแรก เพราะพ่อกับแม่ จะออกไปค้าขายช่วงเย็น ไม่ได้เก็บทำความสะอาดก่อนออกไป
จนพักหลังกลับมาบ้าน บ้านสกปรกและของเยอะขึ้นเลื่อยๆ ( บ้านหลังเล็กมากค่ะมีแค่ 1ห้องนอน 1ห้องน้ำ โซนทำครัว และโซนตัวบ้าน) ของส่วนมากเป็นของที่ใช้ปรุงทำประกอบการค้าขายของแม่ แต่ของเก่าเก็บก็เยอะมาก มากจนเป็นลังหนู หนูวิ่งไต่ไปมาตามกำแพงจนเพื่อนบ้านมาพูดเตือน บนห้องน้ำก็เอาไม้มาพาดแล้วเอาของไปไว้จนกลายเป็นรังหนู กลิ่นฉี่หนูฟุ้งไปหมด แม่จะซื้อของกินผลไม้มาเยอะมาก แต่จะวางตามมุมโน้นมุมนี้ จนเน่าเสีย หนอนขึ้น ถ้าไม่เก็บบ้านก็จะไม่เจอ เพราะบางทีเอาของอย่างอื่นมาวางทับๆกัน เก้าอี้ไม้ขาหักซ่อมจนเนื้อไม้ไม่มีที่จะให้ตอกก็ยังเก็บไว้ ไม้ถูพื้นหัก ขันที่แตก ชั้นไม้ที่ปลวกกิน รองเท้าที่ขาดเป็นสิบๆคู่และอีกมากเลยที่ชิ้นเล็กชิ้นน้อยไม่ยอมทิ้ง ของพวกนี้ผ่านไป 10 ปีก็ไม่เคยหยิบมาใช้(ทางบ้านไม่ได้ยากจนนะคะ ฐานะปานกลาง แต่ไม่ซื้อฟอนิเจอร์อะไรเลย อยู่อำเภอเล็กๆค่ะ
ดิฉันจึงพูดคุยกับแม่เรื่องการทิ้งของที่พังจนไม่สามารถจะนำมาประยุกต์หรือใช้สอยซ้ำได้ทิ้ง ปรากฎว่าทะเลาะกันใหญ่โต จนบอกว่าถ้าดิฉันทนไม่ได้ก็ไม่ต้องเก็บทำความสะอาด ของมันอยู่ของมันเฉยๆ แม่อยู่ได้
ดิฉันคุยด้วยเหตุผลว่า มันอาจจะทำให้แม่ป่วยเป็นโรคได้ ถ้ายังปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป ทั้งเรื่องสุขอนามัย ความสะอาดชาวบ้านเดินไปเดินมาเห็นภายในเห็นทุกอย่าง แล้วที่บ้านทำกิจการเกี่ยวกับอาหารยิ่งไปกันใหญ่
มีวิธีแบบไหนบ้างคะ ที่จะทำให้แม่ยอมทิ้งของที่ไม่ใช้แล้วและดูแลสุขอนามัยของตัวเองให้มากขึ้น ใช้ของให้ถูกที่ถูกทาง เป็นห่วงพ่อกับแม่ และสงสารเพื่อนบ้านมากๆ ค่ะ ขอคำชี้แนะด้วยนะคะ
ปล.แม่อายุประมาณ 50 ค่ะ
พ่อปกติดีนะคะ เป็นคนสะอาดมาก แต่ด้วยความที่แม่เป็นใหญ่ในบ้าน ดูแลเรื่องงานบ้านพ่อเลยไม่ยุ่ง เพราะพูดแล้วทะเลาะเช่นเดียวกันค่ะ 😂
ทำไงดีคะ แม่ไม่ยอมทิ้งของเก่า พัง ชำรุด ในบ้าน จนกลายเป็นรังหนู!!
* เรื่องคือดิฉันทำงานอยู่ต่างจังหวัด 2-3 อาทิตย์จะกลับบ้านช่วงเสาร์ อาทิตย์ สักครั้ง เวลากลับก็จะไปเก็บกวาดบ้านก่อนเป็นอันดับแรก เพราะพ่อกับแม่ จะออกไปค้าขายช่วงเย็น ไม่ได้เก็บทำความสะอาดก่อนออกไป
จนพักหลังกลับมาบ้าน บ้านสกปรกและของเยอะขึ้นเลื่อยๆ ( บ้านหลังเล็กมากค่ะมีแค่ 1ห้องนอน 1ห้องน้ำ โซนทำครัว และโซนตัวบ้าน) ของส่วนมากเป็นของที่ใช้ปรุงทำประกอบการค้าขายของแม่ แต่ของเก่าเก็บก็เยอะมาก มากจนเป็นลังหนู หนูวิ่งไต่ไปมาตามกำแพงจนเพื่อนบ้านมาพูดเตือน บนห้องน้ำก็เอาไม้มาพาดแล้วเอาของไปไว้จนกลายเป็นรังหนู กลิ่นฉี่หนูฟุ้งไปหมด แม่จะซื้อของกินผลไม้มาเยอะมาก แต่จะวางตามมุมโน้นมุมนี้ จนเน่าเสีย หนอนขึ้น ถ้าไม่เก็บบ้านก็จะไม่เจอ เพราะบางทีเอาของอย่างอื่นมาวางทับๆกัน เก้าอี้ไม้ขาหักซ่อมจนเนื้อไม้ไม่มีที่จะให้ตอกก็ยังเก็บไว้ ไม้ถูพื้นหัก ขันที่แตก ชั้นไม้ที่ปลวกกิน รองเท้าที่ขาดเป็นสิบๆคู่และอีกมากเลยที่ชิ้นเล็กชิ้นน้อยไม่ยอมทิ้ง ของพวกนี้ผ่านไป 10 ปีก็ไม่เคยหยิบมาใช้(ทางบ้านไม่ได้ยากจนนะคะ ฐานะปานกลาง แต่ไม่ซื้อฟอนิเจอร์อะไรเลย อยู่อำเภอเล็กๆค่ะ
ดิฉันจึงพูดคุยกับแม่เรื่องการทิ้งของที่พังจนไม่สามารถจะนำมาประยุกต์หรือใช้สอยซ้ำได้ทิ้ง ปรากฎว่าทะเลาะกันใหญ่โต จนบอกว่าถ้าดิฉันทนไม่ได้ก็ไม่ต้องเก็บทำความสะอาด ของมันอยู่ของมันเฉยๆ แม่อยู่ได้
ดิฉันคุยด้วยเหตุผลว่า มันอาจจะทำให้แม่ป่วยเป็นโรคได้ ถ้ายังปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป ทั้งเรื่องสุขอนามัย ความสะอาดชาวบ้านเดินไปเดินมาเห็นภายในเห็นทุกอย่าง แล้วที่บ้านทำกิจการเกี่ยวกับอาหารยิ่งไปกันใหญ่
มีวิธีแบบไหนบ้างคะ ที่จะทำให้แม่ยอมทิ้งของที่ไม่ใช้แล้วและดูแลสุขอนามัยของตัวเองให้มากขึ้น ใช้ของให้ถูกที่ถูกทาง เป็นห่วงพ่อกับแม่ และสงสารเพื่อนบ้านมากๆ ค่ะ ขอคำชี้แนะด้วยนะคะ
ปล.แม่อายุประมาณ 50 ค่ะ
พ่อปกติดีนะคะ เป็นคนสะอาดมาก แต่ด้วยความที่แม่เป็นใหญ่ในบ้าน ดูแลเรื่องงานบ้านพ่อเลยไม่ยุ่ง เพราะพูดแล้วทะเลาะเช่นเดียวกันค่ะ 😂