เราเป็นคนที่ทำอะไรผิดพลาดอยู่บ่อยครั้ง หลายเรื่องเลย จนรู้สึกว่าตัวเองดูอ๊อง ดูเอ๋อ ฮือ ไม่ชอบคำพวกนี้เลย
อย่างเช่นตอนครูให้ทำอะไรซักอย่างที่ต้องออกมาทำหน้าห้อง เรามักจะทำผิดตลอด ทำให้เราต้องนั่งท่องจำซ้ำๆว่าออกไปต้องทำอะไรบ้าง บางทีถึงขั้นเอากระดาษไปจดเลย แต่ทำไมคนอื่นเขาฟังรอบเดียวแล้วเข้าใจเลย พอถึงตาเรา ด้วยความที่ตื่นเต้น ทำให้มันผิดอีกแล้ว ท่องมาแค่ไหนก็ทำผิดอยู่ดี😭
ตอนครูสั่งใช้ให้ไปทำอะไรเราจะถามอีกครั้งให้มันละเอียดยิบ จนครูบางท่านก็มองว่าเด็กคนนี้ไม่รู้เรื่องจนเป็นปมในใจเลย
วิชาคณิตศาสตร์ เคมี ฟิสิกส์ มันมีตอนนึงโจทย์มันง่ายมาก แล้วเราตั้งใจฟังมากด้วย เราทำได้แค่ข้อแรกๆที่มันง่ายๆ พอเพิ่มอะไรขึ้นมานิดหน่อย เรากลับหลุด ไม่เข้าใจอะไรเลย เราสมาธิสั้นหรืออะไร ตอนนั้นเรานิ่งมากๆเลยนะ ทำไมถึงหลุดได้ เราเห็นเพื่อนๆคนอื่นที่เราคิดว่าเขาไม่ได้ถนัดเรื่องการคำนวณ เขาคุยกันข้างหลังว่าทำอย่างนี้ๆ คุยกันว่าตอบถูก ก็ท้อแล้ว ทำไมทุกคนทำได้ยกเว้นเรา เราพอเข้าใจว่าหัวเรามันไม่ค่อยไปทางพวกนี้
เราสรุปทีนึงต้องเขียนละเอียดยิบ ใช้ลูกศรชี้โน่นนี่ว่ามายังไง เขียนเหตุผลทุกขั้นตอนของวิธีทำโจทย์นั้นๆ การสรุปแบบนี้มันทำให้การสรุปล่าช้า และกินแรงมากๆค่ะ โจทย์ที่เราสรุปมันเป็นระดับง่ายไปกลางๆ ซ้อมมาขนาดนี้แล้ว พอเข้าห้องสอบแล้วที่ได้มากสุดคือ 3 ข้อ ที่เหลือคือคำตอบไม่ตรงช้อยส์😭
เป็นท้อเลยค่ะ
มีครั้งนึงเคยเรียนรำ เต้น เรามักจะโดนชี้ว่าทำได้แย่ที่สุด... คนเดียว โดนเปรียบเทียบกับคนที่ทำได้แย่พอๆกัน สุดท้ายแย่ที่สุดคือเรา เราก็ทำใจแล้วว่ามันไม่ใช่ทางเรา แต่เราทำท่าผิดไง ถึงการเต้นมันจะไม่ใช่ทาง มันก็คงจะแค่ทำมือไม่สวยไรงี้ แต่เราทำแย่ทุกอย่างเลย😭
มีเพื่อนถามว่าเมื่อกี้ครูพูดว่าอะไร เรากลับตอบไม่ได้เลย ทั้งๆที่ก็ฟังอยู่ ทุกคำถามที่เพื่อนถามเราตอบอะไรไม่ได้เลย กลายเป็นว่าเราเป็นคนที่เพิ่งพาอะไรไม่ได้เลย แม้กระทั่งตัวเอง
บางทีเราก็น้อยใจกับชีวิตตัวเองนะที่เกิดมาเป็นแบบนนี้ เราพยายามแก้ไขมาหลายปีแล้ว เราผิดพลาดตรงไหนเราจำแล้วพยายามแก้มันตลอด จริงๆก็ชินกับมันแล้วว่ายังไงฉันก็ต้องทำมันผิดอยู่แล้ว แต่ปัญหาแบบนี้ยังไงๆเราไม่ควรมองข้ามมัน
เพราะสมองเรามีปัญหาใช่มั้ยถึงเป็นแบบนี้ เราเห็นบางคนแทบจะนอนทั้งคาบ ยังรู้เรื่องกว่าเราอีก ทำไมคนอื่นทำได้แล้วดูเป๋นเรื่องง่ายสำหรับเขาเหมือน1+1=2 แต่สำหรับเรามันเหมือนการคูณสองหลักโดยไม่มีกระดาษให้ทดเลข
ท้อกับข้อบกพร่องตรงนี้มากๆเลยค่ะ สิ่งที่เราเป็นพอมีวิธีแก้ไขมั้ยค่ะ เราควรทำยังไงให้เราปกติเหมือนคนอื่นเค้า เราไม่อยากเป็นแบบนี้แล้วมันเป็นปัญหากับชีวิตเรามากเลยค่ะ ขอบคุณทุกคำแนะนำค่ะ🙏
เป็นที่ทำอะไรก็ผิดพลาดควรแก้ไขยังไงดีคะ
เราเป็นคนที่ทำอะไรผิดพลาดอยู่บ่อยครั้ง หลายเรื่องเลย จนรู้สึกว่าตัวเองดูอ๊อง ดูเอ๋อ ฮือ ไม่ชอบคำพวกนี้เลย
อย่างเช่นตอนครูให้ทำอะไรซักอย่างที่ต้องออกมาทำหน้าห้อง เรามักจะทำผิดตลอด ทำให้เราต้องนั่งท่องจำซ้ำๆว่าออกไปต้องทำอะไรบ้าง บางทีถึงขั้นเอากระดาษไปจดเลย แต่ทำไมคนอื่นเขาฟังรอบเดียวแล้วเข้าใจเลย พอถึงตาเรา ด้วยความที่ตื่นเต้น ทำให้มันผิดอีกแล้ว ท่องมาแค่ไหนก็ทำผิดอยู่ดี😭
ตอนครูสั่งใช้ให้ไปทำอะไรเราจะถามอีกครั้งให้มันละเอียดยิบ จนครูบางท่านก็มองว่าเด็กคนนี้ไม่รู้เรื่องจนเป็นปมในใจเลย
วิชาคณิตศาสตร์ เคมี ฟิสิกส์ มันมีตอนนึงโจทย์มันง่ายมาก แล้วเราตั้งใจฟังมากด้วย เราทำได้แค่ข้อแรกๆที่มันง่ายๆ พอเพิ่มอะไรขึ้นมานิดหน่อย เรากลับหลุด ไม่เข้าใจอะไรเลย เราสมาธิสั้นหรืออะไร ตอนนั้นเรานิ่งมากๆเลยนะ ทำไมถึงหลุดได้ เราเห็นเพื่อนๆคนอื่นที่เราคิดว่าเขาไม่ได้ถนัดเรื่องการคำนวณ เขาคุยกันข้างหลังว่าทำอย่างนี้ๆ คุยกันว่าตอบถูก ก็ท้อแล้ว ทำไมทุกคนทำได้ยกเว้นเรา เราพอเข้าใจว่าหัวเรามันไม่ค่อยไปทางพวกนี้
เราสรุปทีนึงต้องเขียนละเอียดยิบ ใช้ลูกศรชี้โน่นนี่ว่ามายังไง เขียนเหตุผลทุกขั้นตอนของวิธีทำโจทย์นั้นๆ การสรุปแบบนี้มันทำให้การสรุปล่าช้า และกินแรงมากๆค่ะ โจทย์ที่เราสรุปมันเป็นระดับง่ายไปกลางๆ ซ้อมมาขนาดนี้แล้ว พอเข้าห้องสอบแล้วที่ได้มากสุดคือ 3 ข้อ ที่เหลือคือคำตอบไม่ตรงช้อยส์😭
เป็นท้อเลยค่ะ
มีครั้งนึงเคยเรียนรำ เต้น เรามักจะโดนชี้ว่าทำได้แย่ที่สุด... คนเดียว โดนเปรียบเทียบกับคนที่ทำได้แย่พอๆกัน สุดท้ายแย่ที่สุดคือเรา เราก็ทำใจแล้วว่ามันไม่ใช่ทางเรา แต่เราทำท่าผิดไง ถึงการเต้นมันจะไม่ใช่ทาง มันก็คงจะแค่ทำมือไม่สวยไรงี้ แต่เราทำแย่ทุกอย่างเลย😭
มีเพื่อนถามว่าเมื่อกี้ครูพูดว่าอะไร เรากลับตอบไม่ได้เลย ทั้งๆที่ก็ฟังอยู่ ทุกคำถามที่เพื่อนถามเราตอบอะไรไม่ได้เลย กลายเป็นว่าเราเป็นคนที่เพิ่งพาอะไรไม่ได้เลย แม้กระทั่งตัวเอง
บางทีเราก็น้อยใจกับชีวิตตัวเองนะที่เกิดมาเป็นแบบนนี้ เราพยายามแก้ไขมาหลายปีแล้ว เราผิดพลาดตรงไหนเราจำแล้วพยายามแก้มันตลอด จริงๆก็ชินกับมันแล้วว่ายังไงฉันก็ต้องทำมันผิดอยู่แล้ว แต่ปัญหาแบบนี้ยังไงๆเราไม่ควรมองข้ามมัน
เพราะสมองเรามีปัญหาใช่มั้ยถึงเป็นแบบนี้ เราเห็นบางคนแทบจะนอนทั้งคาบ ยังรู้เรื่องกว่าเราอีก ทำไมคนอื่นทำได้แล้วดูเป๋นเรื่องง่ายสำหรับเขาเหมือน1+1=2 แต่สำหรับเรามันเหมือนการคูณสองหลักโดยไม่มีกระดาษให้ทดเลข
ท้อกับข้อบกพร่องตรงนี้มากๆเลยค่ะ สิ่งที่เราเป็นพอมีวิธีแก้ไขมั้ยค่ะ เราควรทำยังไงให้เราปกติเหมือนคนอื่นเค้า เราไม่อยากเป็นแบบนี้แล้วมันเป็นปัญหากับชีวิตเรามากเลยค่ะ ขอบคุณทุกคำแนะนำค่ะ🙏