สวัสดีคะ นี่เป็นกระทู้ที่เราเขียนเศร้าเสียใจที่สุด ขออภัยที่เขียนยาวหน่อยนะคะ อยากให้ทุกท่านช่วยอ่านให้จบนะคะเมื่อเดือนมกราเราเพิ่งเขียนกระทู้อวดแฟนว่าเราโชคดีที่มีแฟนคนนี้ แต่ผ่านไปสองเดือน ที่เขียนกระทู้นั้น เค้าก็จากเราไปแบบไม่มีวันกลับ เราคบกับพี่เขามาตั้งแต่อายุ20คะตอนนี้24จะ25แล้ว เราเรียกพี่เขาว่าพ่อคะ เพราะเขาเป็นทั้งพ่อและแฟนพี่ชายและเพื่อนในคนเดียวกันในความรู้สึก และเหมือนเราก็ฝากโลกทั้งใบของเราให้กับเขาโดยไม่รู้ตัว เราติดพี่เขามาก5ปีที่มีเขาเขาพาหนูไปเที่ยว ไปทำธุระ เป็นสารถี และเป็นทุกอย่างของหนูคะ เพราะพ่อที่หนูรักมากกที่สุดก็เสียไปตอนหนู18พอเจอเขา เลยรู้สึกว่าเหมือนเจอพ่ออีกคนคะ เหมือนะขามาเติมเต็มในส่วนที่เราขาดมาตลอด เรามีโอกาสเจอเค้าด้วยความบังเอินคะ เจอเค้าที่เราทำงานกลางคืนเป็นreceptionร้านอาหารนั่งชิวที่รัชดา ไม่ใช่นั่งดริ้งนะคะแค่ยืนต้อนรับสวยๆพูดจีนให้กับคนจีน จดออเดอ ขายเครื่องดื่มบ้าง แต่ห้ามนั่งคุยกับลูกค้า ตอนนั้นหนูยังเรียนอยู่มอเกษตรเอกจีนคะ เย็นเลิกเรียนก็รีบแต่งหน้าแต่งตาไปทำงาน เลิกงานตีหนึ่งก็รีบกลับห้อง เช้าเรียน เป็นแบบนี้ครึ่งปีจนเจอพี่เขาพี่เขามากินข้าวพอดี และคอนโดเขาอยู่แถวร้านที่เราทำคะ เจอครั้งแรกถูกใจ คุยถูกคอ เพราะเขาดูดีเมื่อเทียบกับอายุ ตอนนั้นเขาอายุ37 หนู20หนูสเปคชอบคนโตๆคะ แล้วเขาก็บอกโสดพอดี ชอบเพลง พี่บอย ตรัยและbekery เพลงรุ่นเขาพอดี หนูก็แบบเฮ้ยเจอคนคอเพลงแนวเดียวกันและชอบดูคอนเสิร์ตของพี่บอยตรัยเหมือนกันเขาเป็นคนรอบรู้คะ ทั้งการเมือง หุ้น ดนตรี หนอนหนังสือ ออกกำลังกายวิ่ง เลยแลกไลน์กัน หลังจากนั้นหนูก็เลิกทำงานเลยคะ เพราะให้เกียรติพี่เขาโดยที่เขาไม่ต้องบอก ถึงมันเป็นงานที่ไม่ได้เสียหายแต่มันก็เป็นงานกลางคืน หนูอยากให้เขาสบายใจ หนูก้อเลยใช้เงินเก็บที่ทำงานมาครึ่งปีมาเป็นค่าขนม ค่าเทอมตัวเอง ไม่เคยรบกวนเขาเลยคะปีแรกที่คบกัน เขาก้อคงเกรงใจหนูไม่กล้าเสนอเงินให้ หนูก็เข้าใจเขานะคะ เพราะรักเขามาก หนูชอบเลี้ยงข้าวเขาด้วยซ้ำคะ จนมาเกิดมีปันหาชีวิตหนู หนูเรียนเอกจีนไม่ไหวละ ผลสอบออกหนูติดf3ตัว เลยร้องให้เครียดปรึกษาเขาตลอดว่าจะเอาไงกับชีวิตเขาเลยบอกต่อจากนี้ขอดูแลได้ไหม คบมาปีกว่านะคะตอนนั้นเขาบอกขอให้เขาได้ให้เงินค่าขนมหนูแทนที่บ้านหนู อยากดูแลหนูเขาเลยโอนเงินให้หนูใช้ทุกเดือนหลังจากวันนั้นเดือนละ15000มาตลอด และมาอยู่คอนโดเขา ไม่ต้องจ่ายค่าห้องด้วย และหนูก็ เลยออกจากเกษตร มาเรียน เอกอิ้งรามคะ และตอนนี้หนูใช้เวลาเรียนแค่สามปีจะจบ ตอนนี้เหลืออีกแค่สามตัว และคุยกันว่าเรียนจบแล้วจะไปผูกข้อมือจดทะเบียนสมรสกันปีหน้า แต่โชคไม่เข้าข้างคะ เขาจะขับรถมาจากชัยนาทมาหาหนูกรุงเทพทุกวันพรึหัด และอยู่กับหนูทั้งวันทั้งคืน5วัน เป็นแบบนี้5ปีแต่ เราคุยกันทุกวัน เที่ยง เย็น ก่อนนอน แชทไลน์ทุกชม พอวันจันทร์เขาก็จะกลับไปทำงานที่บ้าน บ้านเขาขายวัสดุก่อสร้างคะเป็นลูกชายคนเดียว แม่เขาก็79แล้วสองปีก่อนพ่อเขาก็เพิ่งเสียไป เขาเรียนจบวิศวะลาดกระบังแต่ก็เลือกกลับบ้านไปช่วยงานที่บ้าน
23เมสา กับ25
สวัสดีคะ นี่เป็นกระทู้ที่เราเขียนเศร้าเสียใจที่สุด ขออภัยที่เขียนยาวหน่อยนะคะ อยากให้ทุกท่านช่วยอ่านให้จบนะคะเมื่อเดือนมกราเราเพิ่งเขียนกระทู้อวดแฟนว่าเราโชคดีที่มีแฟนคนนี้ แต่ผ่านไปสองเดือน ที่เขียนกระทู้นั้น เค้าก็จากเราไปแบบไม่มีวันกลับ เราคบกับพี่เขามาตั้งแต่อายุ20คะตอนนี้24จะ25แล้ว เราเรียกพี่เขาว่าพ่อคะ เพราะเขาเป็นทั้งพ่อและแฟนพี่ชายและเพื่อนในคนเดียวกันในความรู้สึก และเหมือนเราก็ฝากโลกทั้งใบของเราให้กับเขาโดยไม่รู้ตัว เราติดพี่เขามาก5ปีที่มีเขาเขาพาหนูไปเที่ยว ไปทำธุระ เป็นสารถี และเป็นทุกอย่างของหนูคะ เพราะพ่อที่หนูรักมากกที่สุดก็เสียไปตอนหนู18พอเจอเขา เลยรู้สึกว่าเหมือนเจอพ่ออีกคนคะ เหมือนะขามาเติมเต็มในส่วนที่เราขาดมาตลอด เรามีโอกาสเจอเค้าด้วยความบังเอินคะ เจอเค้าที่เราทำงานกลางคืนเป็นreceptionร้านอาหารนั่งชิวที่รัชดา ไม่ใช่นั่งดริ้งนะคะแค่ยืนต้อนรับสวยๆพูดจีนให้กับคนจีน จดออเดอ ขายเครื่องดื่มบ้าง แต่ห้ามนั่งคุยกับลูกค้า ตอนนั้นหนูยังเรียนอยู่มอเกษตรเอกจีนคะ เย็นเลิกเรียนก็รีบแต่งหน้าแต่งตาไปทำงาน เลิกงานตีหนึ่งก็รีบกลับห้อง เช้าเรียน เป็นแบบนี้ครึ่งปีจนเจอพี่เขาพี่เขามากินข้าวพอดี และคอนโดเขาอยู่แถวร้านที่เราทำคะ เจอครั้งแรกถูกใจ คุยถูกคอ เพราะเขาดูดีเมื่อเทียบกับอายุ ตอนนั้นเขาอายุ37 หนู20หนูสเปคชอบคนโตๆคะ แล้วเขาก็บอกโสดพอดี ชอบเพลง พี่บอย ตรัยและbekery เพลงรุ่นเขาพอดี หนูก็แบบเฮ้ยเจอคนคอเพลงแนวเดียวกันและชอบดูคอนเสิร์ตของพี่บอยตรัยเหมือนกันเขาเป็นคนรอบรู้คะ ทั้งการเมือง หุ้น ดนตรี หนอนหนังสือ ออกกำลังกายวิ่ง เลยแลกไลน์กัน หลังจากนั้นหนูก็เลิกทำงานเลยคะ เพราะให้เกียรติพี่เขาโดยที่เขาไม่ต้องบอก ถึงมันเป็นงานที่ไม่ได้เสียหายแต่มันก็เป็นงานกลางคืน หนูอยากให้เขาสบายใจ หนูก้อเลยใช้เงินเก็บที่ทำงานมาครึ่งปีมาเป็นค่าขนม ค่าเทอมตัวเอง ไม่เคยรบกวนเขาเลยคะปีแรกที่คบกัน เขาก้อคงเกรงใจหนูไม่กล้าเสนอเงินให้ หนูก็เข้าใจเขานะคะ เพราะรักเขามาก หนูชอบเลี้ยงข้าวเขาด้วยซ้ำคะ จนมาเกิดมีปันหาชีวิตหนู หนูเรียนเอกจีนไม่ไหวละ ผลสอบออกหนูติดf3ตัว เลยร้องให้เครียดปรึกษาเขาตลอดว่าจะเอาไงกับชีวิตเขาเลยบอกต่อจากนี้ขอดูแลได้ไหม คบมาปีกว่านะคะตอนนั้นเขาบอกขอให้เขาได้ให้เงินค่าขนมหนูแทนที่บ้านหนู อยากดูแลหนูเขาเลยโอนเงินให้หนูใช้ทุกเดือนหลังจากวันนั้นเดือนละ15000มาตลอด และมาอยู่คอนโดเขา ไม่ต้องจ่ายค่าห้องด้วย และหนูก็ เลยออกจากเกษตร มาเรียน เอกอิ้งรามคะ และตอนนี้หนูใช้เวลาเรียนแค่สามปีจะจบ ตอนนี้เหลืออีกแค่สามตัว และคุยกันว่าเรียนจบแล้วจะไปผูกข้อมือจดทะเบียนสมรสกันปีหน้า แต่โชคไม่เข้าข้างคะ เขาจะขับรถมาจากชัยนาทมาหาหนูกรุงเทพทุกวันพรึหัด และอยู่กับหนูทั้งวันทั้งคืน5วัน เป็นแบบนี้5ปีแต่ เราคุยกันทุกวัน เที่ยง เย็น ก่อนนอน แชทไลน์ทุกชม พอวันจันทร์เขาก็จะกลับไปทำงานที่บ้าน บ้านเขาขายวัสดุก่อสร้างคะเป็นลูกชายคนเดียว แม่เขาก็79แล้วสองปีก่อนพ่อเขาก็เพิ่งเสียไป เขาเรียนจบวิศวะลาดกระบังแต่ก็เลือกกลับบ้านไปช่วยงานที่บ้านคะ เมื่อพฤหัสอาทิตย์ก่อนเค้าเพิ่งมาหาหนูที่กรุงเทพตามปกติ แต่มันคือวันสุดท้ายที่เค้ามีลมหายใจเขาขับมาจากชัยนาท พอมาถึงซอยห้องหนู เขาบอกให้หนูลงมาเลย ปกติเขาจะขึ้นห้องก่อนแล้วค่อยไป แค่ครั้งนี้เขาบอกเหนื่อย รอบนรถนะ หนูเลยรีบแต่งตัวลงมา แค่10นาทีที่วางสายเขา พอลงมาภาพที่เห็นคือ เค้าตาลอย ปากซีด ฉี่แตก คารถเขา หนูเหนเลยรีบตะโกนเรียกคนในคอนโดมาช่วยปั้มหัวใจ พอดีมีหมออยู่คอนโดหนู พอดีกับพยาบาลคะเลยอุ้มเขาลงรถแล้วปั้ม แต่ไม่สามารถยื้อชีวิตเขาได้ กู้ภัยมาก็ปั้มต่อจนถึง40นาทีจนหมอบอกว่าถ้าปั้มไม่ขึ้น ก็คงหยุดเท่านี้ หนูก็ชอคอยู่คะ ภาพยังคงติดตาหนูเสมอ ผลชันสูตรบอกว่าพี่เขากล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลันคะ พี่เขาไม่เคยตรวจสุขภาพเลย หนูเคยไล่เขาไปมานาน เพราะเขาทำงานที่บ้าน อาจจะละเลย และขี้เกียจไป เพราะเขาชอบบอกหนูว่าเขาวิ่ง เขาแข็งแรง หนูทะเลาะกับเขาเรื่องไล่ไปตรวจสุขภาพ มานาน จนหนูเลิกพูด แล้วเขาก็มาตายไปแบบพึ่งคุยกันเองคะ เขาเป็นคนทำบุญทำทานตลอด ดูแลพ่อติดเตียงคนเดียวมา10ปี ทำงานที่บ้าน ดูแลกิจการ พอพ่อตาย ก็ดูแลแม่ตอ่านโอนเงินทำบุญทุกวัน สวดมนต์ทุกคืนพาแม่ตักบารตทุกเช้า ล่าสุดก็พึ่งพากันไปทำบุญโรงบพยาบาลสงฆ์ไปจำนวนเยอะมากคะ แค้รู้สึกว่าคนที่ตายน่าจะเป็นหนูมากกว่าหนูไม่ค่อยทำบุญคะ เขาก็จะเตือนหนูตลอดว่าชีวิตไม่แน่นอน ทำบุญเยอะๆๆ เวลาเขาโอนเงินให้หนูทุกสิ้นเดือนก็จะหักไปทำบุญเผื่อหนูเสมอ หนูคิดเสมอว่าทำไมคนดีต้องตายเร็วแบบนี้ ชีวิตต่อจากนี้ หลังจากที่พี่เขาตายมาได้8วันหนูเหมือนซากศพที่เดินได้คะ หมดแรง คิดถึงเค้าตลอด หนูคิดเสมอว่าที่อยู่ก็แค่อยู่หาเงินต่อไป แต่หัวใจหนูได้ตายตามเขาไปแล้วเพราะที่ผ่านมา เขาดูแลหนูทุกอย่างมา4ปีขนาดรถเมล์เขาไม่ให้หนูขึ้น บอกขึ้นแทกซีเลย เวลาไปสอบราม สปอยหนูทุกอย่าง ต่อจากนี้หนูไม่มีคนคอยดูแลทั้งกายและใจแล้ว และหนูก็ต้องย้ายออกจากคอนโดเขา ไปหาเช่าเอง แม่เขายังไม่ได้พูดอะไรหรือไล่หนูออกจากห้องพี่เขานะคะ แต่หนูคิดว่าหนูไม่ควรหน้าด้านอยู่ มันห้องลูกเขา ชื่อลูกเขา เขาไม่อยู่แล้ว ถึงหนูไปอยู่ที่ใหม่ มันก็ไม่สามารถลบความทรงจำและความคิดถึงได้คะ แค่ไม่รู้จะอยู่ในฐานะอะไร พี่ๆคิดเหมือนหนูใช่ไหมคะ เดี๋ยวหนูจะเก็บของออกมาแล้วคืนกุญแจให่ที่บ้านเขาคะ ขอบพระคุณพี่ทุกคนที่เสียเวลาเข้ามาอ่านและให้กำลังใจหนูนะคะ ตอนนี้ชีวิตหนูต้องยืนไดด้วยตัวเอง แม้ใจจะไร้วิญญาร รอเวลาที่หนูตายแล้วได้ไปอยู่กับเขาคะ
คะ เมื่อพฤหัสอาทิตย์ก่อนเค้าเพิ่งมาหาหนูที่กรุงเทพตามปกติ แต่มันคือวันสุดท้ายที่เค้ามีลมหายใจเขาขับมาจากชัยนาท พอมาถึงซอยห้องหนู เขาบอกให้หนูลงมาเลย ปกติเขาจะขึ้นห้องก่อนแล้วค่อยไป แค่ครั้งนี้เขาบอกเหนื่อย รอบนรถนะ หนูเลยรีบแต่งตัวลงมา แค่10นาทีที่วางสายเขา พอลงมาภาพที่เห็นคือ เค้าตาลอย ปากซีด ฉี่แตก คารถเขา หนูเหนเลยรีบตะโกนเรียกคนในคอนโดมาช่วยปั้มหัวใจ พอดีมีหมออยู่คอนโดหนู พอดีกับพยาบาลคะเลยอุ้มเขาลงรถแล้วปั้ม แต่ไม่สามารถยื้อชีวิตเขาได้ กู้ภัยมาก็ปั้มต่อจนถึง40นาทีจนหมอบอกว่าถ้าปั้มไม่ขึ้น ก็คงหยุดเท่านี้ หนูก็ชอคอยู่คะ ภาพยังคงติดตาหนูเสมอ ผลชันสูตรบอกว่าพี่เขากล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลันคะ พี่เขาไม่เคยตรวจสุขภาพเลย หนูเคยไล่เขาไปมานาน เพราะเขาทำงานที่บ้าน อาจจะละเลย และขี้เกียจไป เพราะเขาชอบบอกหนูว่าเขาวิ่ง เขาแข็งแรง หนูทะเลาะกับเขาเรื่องไล่ไปตรวจสุขภาพ มานาน จนหนูเลิกพูด แล้วเขาก็มาตายไปแบบพึ่งคุยกันเองคะ เขาเป็นคนทำบุญทำทานตลอด ดูแลพ่อติดเตียงคนเดียวมา10ปี ทำงานที่บ้าน ดูแลกิจการ พอพ่อตาย ก็ดูแลแม่ตอ่านโอนเงินทำบุญทุกวัน สวดมนต์ทุกคืนพาแม่ตักบารตทุกเช้า ล่าสุดก็พึ่งพากันไปทำบุญโรงบพยาบาลสงฆ์ไปจำนวนเยอะมากคะ แค้รู้สึกว่าคนที่ตายน่าจะเป็นหนูมากกว่าหนูไม่ค่อยทำบุญคะ เขาก็จะเตือนหนูตลอดว่าชีวิตไม่แน่นอน ทำบุญเยอะๆๆ เวลาเขาโอนเงินให้หนูทุกสิ้นเดือนก็จะหักไปทำบุญเผื่อหนูเสมอ หนูคิดเสมอว่าทำไมคนดีต้องตายเร็วแบบนี้ ชีวิตต่อจากนี้ หลังจากที่พี่เขาตายมาได้8วันหนูเหมือนซากศพที่เดินได้คะ หมดแรง คิดถึงเค้าตลอด หนูคิดเสมอว่าที่อยู่ก็แค่อยู่หาเงินต่อไป แต่หัวใจหนูได้ตายตามเขาไปแล้วเพราะที่ผ่านมา เขาดูแลหนูทุกอย่างมา4ปีขนาดรถเมล์เขาไม่ให้หนูขึ้น บอกขึ้นแทกซีเลย เวลาไปสอบราม สปอยหนูทุกอย่าง ต่อจากนี้หนูไม่มีคนคอยดูแลทั้งกายและใจแล้ว และหนูก็ต้องย้ายออกจากคอนโดเขา ไปหาเช่าเอง แม่เขายังไม่ได้พูดอะไรหรือไล่หนูออกจากห้องพี่เขานะคะ แต่หนูคิดว่าหนูไม่ควรหน้าด้านอยู่ มันห้องลูกเขา ชื่อลูกเขา เขาไม่อยู่แล้ว ถึงหนูไปอยู่ที่ใหม่ มันก็ไม่สามารถลบความทรงจำและความคิดถึงได้คะ แค่ไม่รู้จะอยู่ในฐานะอะไร พี่ๆคิดเหมือนหนูใช่ไหมคะ เดี๋ยวหนูจะเก็บของออกมาแล้วคืนกุญแจให่ที่บ้านเขาคะ ขอบพระคุณพี่ทุกคนที่เสียเวลาเข้ามาอ่านและให้กำลังใจหนูนะคะ ตอนนี้ชีวิตหนูต้องยืนไดด้วยตัวเอง แม้ใจจะไร้วิญญาร รอเวลาที่หนูตายแล้วได้ไปอยู่กับเขาคะ
ขอกำลังใจคะ คนที่เป็นทุกอย่างในชีวิตมาจากไปอย่างกระทันหัน
23เมสา กับ25
สวัสดีคะ นี่เป็นกระทู้ที่เราเขียนเศร้าเสียใจที่สุด ขออภัยที่เขียนยาวหน่อยนะคะ อยากให้ทุกท่านช่วยอ่านให้จบนะคะเมื่อเดือนมกราเราเพิ่งเขียนกระทู้อวดแฟนว่าเราโชคดีที่มีแฟนคนนี้ แต่ผ่านไปสองเดือน ที่เขียนกระทู้นั้น เค้าก็จากเราไปแบบไม่มีวันกลับ เราคบกับพี่เขามาตั้งแต่อายุ20คะตอนนี้24จะ25แล้ว เราเรียกพี่เขาว่าพ่อคะ เพราะเขาเป็นทั้งพ่อและแฟนพี่ชายและเพื่อนในคนเดียวกันในความรู้สึก และเหมือนเราก็ฝากโลกทั้งใบของเราให้กับเขาโดยไม่รู้ตัว เราติดพี่เขามาก5ปีที่มีเขาเขาพาหนูไปเที่ยว ไปทำธุระ เป็นสารถี และเป็นทุกอย่างของหนูคะ เพราะพ่อที่หนูรักมากกที่สุดก็เสียไปตอนหนู18พอเจอเขา เลยรู้สึกว่าเหมือนเจอพ่ออีกคนคะ เหมือนะขามาเติมเต็มในส่วนที่เราขาดมาตลอด เรามีโอกาสเจอเค้าด้วยความบังเอินคะ เจอเค้าที่เราทำงานกลางคืนเป็นreceptionร้านอาหารนั่งชิวที่รัชดา ไม่ใช่นั่งดริ้งนะคะแค่ยืนต้อนรับสวยๆพูดจีนให้กับคนจีน จดออเดอ ขายเครื่องดื่มบ้าง แต่ห้ามนั่งคุยกับลูกค้า ตอนนั้นหนูยังเรียนอยู่มอเกษตรเอกจีนคะ เย็นเลิกเรียนก็รีบแต่งหน้าแต่งตาไปทำงาน เลิกงานตีหนึ่งก็รีบกลับห้อง เช้าเรียน เป็นแบบนี้ครึ่งปีจนเจอพี่เขาพี่เขามากินข้าวพอดี และคอนโดเขาอยู่แถวร้านที่เราทำคะ เจอครั้งแรกถูกใจ คุยถูกคอ เพราะเขาดูดีเมื่อเทียบกับอายุ ตอนนั้นเขาอายุ37 หนู20หนูสเปคชอบคนโตๆคะ แล้วเขาก็บอกโสดพอดี ชอบเพลง พี่บอย ตรัยและbekery เพลงรุ่นเขาพอดี หนูก็แบบเฮ้ยเจอคนคอเพลงแนวเดียวกันและชอบดูคอนเสิร์ตของพี่บอยตรัยเหมือนกันเขาเป็นคนรอบรู้คะ ทั้งการเมือง หุ้น ดนตรี หนอนหนังสือ ออกกำลังกายวิ่ง เลยแลกไลน์กัน หลังจากนั้นหนูก็เลิกทำงานเลยคะ เพราะให้เกียรติพี่เขาโดยที่เขาไม่ต้องบอก ถึงมันเป็นงานที่ไม่ได้เสียหายแต่มันก็เป็นงานกลางคืน หนูอยากให้เขาสบายใจ หนูก้อเลยใช้เงินเก็บที่ทำงานมาครึ่งปีมาเป็นค่าขนม ค่าเทอมตัวเอง ไม่เคยรบกวนเขาเลยคะปีแรกที่คบกัน เขาก้อคงเกรงใจหนูไม่กล้าเสนอเงินให้ หนูก็เข้าใจเขานะคะ เพราะรักเขามาก หนูชอบเลี้ยงข้าวเขาด้วยซ้ำคะ จนมาเกิดมีปันหาชีวิตหนู หนูเรียนเอกจีนไม่ไหวละ ผลสอบออกหนูติดf3ตัว เลยร้องให้เครียดปรึกษาเขาตลอดว่าจะเอาไงกับชีวิตเขาเลยบอกต่อจากนี้ขอดูแลได้ไหม คบมาปีกว่านะคะตอนนั้นเขาบอกขอให้เขาได้ให้เงินค่าขนมหนูแทนที่บ้านหนู อยากดูแลหนูเขาเลยโอนเงินให้หนูใช้ทุกเดือนหลังจากวันนั้นเดือนละ15000มาตลอด และมาอยู่คอนโดเขา ไม่ต้องจ่ายค่าห้องด้วย และหนูก็ เลยออกจากเกษตร มาเรียน เอกอิ้งรามคะ และตอนนี้หนูใช้เวลาเรียนแค่สามปีจะจบ ตอนนี้เหลืออีกแค่สามตัว และคุยกันว่าเรียนจบแล้วจะไปผูกข้อมือจดทะเบียนสมรสกันปีหน้า แต่โชคไม่เข้าข้างคะ เขาจะขับรถมาจากชัยนาทมาหาหนูกรุงเทพทุกวันพรึหัด และอยู่กับหนูทั้งวันทั้งคืน5วัน เป็นแบบนี้5ปีแต่ เราคุยกันทุกวัน เที่ยง เย็น ก่อนนอน แชทไลน์ทุกชม พอวันจันทร์เขาก็จะกลับไปทำงานที่บ้าน บ้านเขาขายวัสดุก่อสร้างคะเป็นลูกชายคนเดียว แม่เขาก็79แล้วสองปีก่อนพ่อเขาก็เพิ่งเสียไป เขาเรียนจบวิศวะลาดกระบังแต่ก็เลือกกลับบ้านไปช่วยงานที่บ้านคะ เมื่อพฤหัสอาทิตย์ก่อนเค้าเพิ่งมาหาหนูที่กรุงเทพตามปกติ แต่มันคือวันสุดท้ายที่เค้ามีลมหายใจเขาขับมาจากชัยนาท พอมาถึงซอยห้องหนู เขาบอกให้หนูลงมาเลย ปกติเขาจะขึ้นห้องก่อนแล้วค่อยไป แค่ครั้งนี้เขาบอกเหนื่อย รอบนรถนะ หนูเลยรีบแต่งตัวลงมา แค่10นาทีที่วางสายเขา พอลงมาภาพที่เห็นคือ เค้าตาลอย ปากซีด ฉี่แตก คารถเขา หนูเหนเลยรีบตะโกนเรียกคนในคอนโดมาช่วยปั้มหัวใจ พอดีมีหมออยู่คอนโดหนู พอดีกับพยาบาลคะเลยอุ้มเขาลงรถแล้วปั้ม แต่ไม่สามารถยื้อชีวิตเขาได้ กู้ภัยมาก็ปั้มต่อจนถึง40นาทีจนหมอบอกว่าถ้าปั้มไม่ขึ้น ก็คงหยุดเท่านี้ หนูก็ชอคอยู่คะ ภาพยังคงติดตาหนูเสมอ ผลชันสูตรบอกว่าพี่เขากล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลันคะ พี่เขาไม่เคยตรวจสุขภาพเลย หนูเคยไล่เขาไปมานาน เพราะเขาทำงานที่บ้าน อาจจะละเลย และขี้เกียจไป เพราะเขาชอบบอกหนูว่าเขาวิ่ง เขาแข็งแรง หนูทะเลาะกับเขาเรื่องไล่ไปตรวจสุขภาพ มานาน จนหนูเลิกพูด แล้วเขาก็มาตายไปแบบพึ่งคุยกันเองคะ เขาเป็นคนทำบุญทำทานตลอด ดูแลพ่อติดเตียงคนเดียวมา10ปี ทำงานที่บ้าน ดูแลกิจการ พอพ่อตาย ก็ดูแลแม่ตอ่านโอนเงินทำบุญทุกวัน สวดมนต์ทุกคืนพาแม่ตักบารตทุกเช้า ล่าสุดก็พึ่งพากันไปทำบุญโรงบพยาบาลสงฆ์ไปจำนวนเยอะมากคะ แค้รู้สึกว่าคนที่ตายน่าจะเป็นหนูมากกว่าหนูไม่ค่อยทำบุญคะ เขาก็จะเตือนหนูตลอดว่าชีวิตไม่แน่นอน ทำบุญเยอะๆๆ เวลาเขาโอนเงินให้หนูทุกสิ้นเดือนก็จะหักไปทำบุญเผื่อหนูเสมอ หนูคิดเสมอว่าทำไมคนดีต้องตายเร็วแบบนี้ ชีวิตต่อจากนี้ หลังจากที่พี่เขาตายมาได้8วันหนูเหมือนซากศพที่เดินได้คะ หมดแรง คิดถึงเค้าตลอด หนูคิดเสมอว่าที่อยู่ก็แค่อยู่หาเงินต่อไป แต่หัวใจหนูได้ตายตามเขาไปแล้วเพราะที่ผ่านมา เขาดูแลหนูทุกอย่างมา4ปีขนาดรถเมล์เขาไม่ให้หนูขึ้น บอกขึ้นแทกซีเลย เวลาไปสอบราม สปอยหนูทุกอย่าง ต่อจากนี้หนูไม่มีคนคอยดูแลทั้งกายและใจแล้ว และหนูก็ต้องย้ายออกจากคอนโดเขา ไปหาเช่าเอง แม่เขายังไม่ได้พูดอะไรหรือไล่หนูออกจากห้องพี่เขานะคะ แต่หนูคิดว่าหนูไม่ควรหน้าด้านอยู่ มันห้องลูกเขา ชื่อลูกเขา เขาไม่อยู่แล้ว ถึงหนูไปอยู่ที่ใหม่ มันก็ไม่สามารถลบความทรงจำและความคิดถึงได้คะ แค่ไม่รู้จะอยู่ในฐานะอะไร พี่ๆคิดเหมือนหนูใช่ไหมคะ เดี๋ยวหนูจะเก็บของออกมาแล้วคืนกุญแจให่ที่บ้านเขาคะ ขอบพระคุณพี่ทุกคนที่เสียเวลาเข้ามาอ่านและให้กำลังใจหนูนะคะ ตอนนี้ชีวิตหนูต้องยืนไดด้วยตัวเอง แม้ใจจะไร้วิญญาร รอเวลาที่หนูตายแล้วได้ไปอยู่กับเขาคะ
คะ เมื่อพฤหัสอาทิตย์ก่อนเค้าเพิ่งมาหาหนูที่กรุงเทพตามปกติ แต่มันคือวันสุดท้ายที่เค้ามีลมหายใจเขาขับมาจากชัยนาท พอมาถึงซอยห้องหนู เขาบอกให้หนูลงมาเลย ปกติเขาจะขึ้นห้องก่อนแล้วค่อยไป แค่ครั้งนี้เขาบอกเหนื่อย รอบนรถนะ หนูเลยรีบแต่งตัวลงมา แค่10นาทีที่วางสายเขา พอลงมาภาพที่เห็นคือ เค้าตาลอย ปากซีด ฉี่แตก คารถเขา หนูเหนเลยรีบตะโกนเรียกคนในคอนโดมาช่วยปั้มหัวใจ พอดีมีหมออยู่คอนโดหนู พอดีกับพยาบาลคะเลยอุ้มเขาลงรถแล้วปั้ม แต่ไม่สามารถยื้อชีวิตเขาได้ กู้ภัยมาก็ปั้มต่อจนถึง40นาทีจนหมอบอกว่าถ้าปั้มไม่ขึ้น ก็คงหยุดเท่านี้ หนูก็ชอคอยู่คะ ภาพยังคงติดตาหนูเสมอ ผลชันสูตรบอกว่าพี่เขากล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลันคะ พี่เขาไม่เคยตรวจสุขภาพเลย หนูเคยไล่เขาไปมานาน เพราะเขาทำงานที่บ้าน อาจจะละเลย และขี้เกียจไป เพราะเขาชอบบอกหนูว่าเขาวิ่ง เขาแข็งแรง หนูทะเลาะกับเขาเรื่องไล่ไปตรวจสุขภาพ มานาน จนหนูเลิกพูด แล้วเขาก็มาตายไปแบบพึ่งคุยกันเองคะ เขาเป็นคนทำบุญทำทานตลอด ดูแลพ่อติดเตียงคนเดียวมา10ปี ทำงานที่บ้าน ดูแลกิจการ พอพ่อตาย ก็ดูแลแม่ตอ่านโอนเงินทำบุญทุกวัน สวดมนต์ทุกคืนพาแม่ตักบารตทุกเช้า ล่าสุดก็พึ่งพากันไปทำบุญโรงบพยาบาลสงฆ์ไปจำนวนเยอะมากคะ แค้รู้สึกว่าคนที่ตายน่าจะเป็นหนูมากกว่าหนูไม่ค่อยทำบุญคะ เขาก็จะเตือนหนูตลอดว่าชีวิตไม่แน่นอน ทำบุญเยอะๆๆ เวลาเขาโอนเงินให้หนูทุกสิ้นเดือนก็จะหักไปทำบุญเผื่อหนูเสมอ หนูคิดเสมอว่าทำไมคนดีต้องตายเร็วแบบนี้ ชีวิตต่อจากนี้ หลังจากที่พี่เขาตายมาได้8วันหนูเหมือนซากศพที่เดินได้คะ หมดแรง คิดถึงเค้าตลอด หนูคิดเสมอว่าที่อยู่ก็แค่อยู่หาเงินต่อไป แต่หัวใจหนูได้ตายตามเขาไปแล้วเพราะที่ผ่านมา เขาดูแลหนูทุกอย่างมา4ปีขนาดรถเมล์เขาไม่ให้หนูขึ้น บอกขึ้นแทกซีเลย เวลาไปสอบราม สปอยหนูทุกอย่าง ต่อจากนี้หนูไม่มีคนคอยดูแลทั้งกายและใจแล้ว และหนูก็ต้องย้ายออกจากคอนโดเขา ไปหาเช่าเอง แม่เขายังไม่ได้พูดอะไรหรือไล่หนูออกจากห้องพี่เขานะคะ แต่หนูคิดว่าหนูไม่ควรหน้าด้านอยู่ มันห้องลูกเขา ชื่อลูกเขา เขาไม่อยู่แล้ว ถึงหนูไปอยู่ที่ใหม่ มันก็ไม่สามารถลบความทรงจำและความคิดถึงได้คะ แค่ไม่รู้จะอยู่ในฐานะอะไร พี่ๆคิดเหมือนหนูใช่ไหมคะ เดี๋ยวหนูจะเก็บของออกมาแล้วคืนกุญแจให่ที่บ้านเขาคะ ขอบพระคุณพี่ทุกคนที่เสียเวลาเข้ามาอ่านและให้กำลังใจหนูนะคะ ตอนนี้ชีวิตหนูต้องยืนไดด้วยตัวเอง แม้ใจจะไร้วิญญาร รอเวลาที่หนูตายแล้วได้ไปอยู่กับเขาคะ