เพิ่งเสียลูกไปหลังคลอดคะ ซึ่งเป็นการคลอดก่อนกำหนดวีคที่33คะ ตอนปลายวีค32 มีอาการปวดท้องและเลือดออก หมอจึงใช้ยายับยั้งคลอด เพื่อยื้อให้นานที่สุด แต่สุดท้ายน้องก็คลอดออกมาตอนวีคที่33 คะ ตอนก่อนคลอด อาการน้องปกติดี หัวใจเต้นดี ดิ้นปกติ แต่ระหว่างนั้นเรามีอาการน้ำเดินผสมเลือดตลอด แต่หมอบอกน้ำคร่ำเหลือ4ยังพอไหว พอวันคลอดจริงปวดท้องมาก และปากมดลูกเปิดแล้ว แต่ยังไม่เริ่มเบ่งเพราะยังเปิดไม่เต็มที่ จนอยู่ๆชีพจรลูกเริ่มตก หมอรีบให้เบ่ง แต่น้ำคร่ำเหลือน้อยมากทำให้ออกยาก จนต้องดูดออกมา พอออกมาน้องก็ไม่ร้อง ต้องรีบไปปั้มหัวใจ แต่สุดท้ายน้องก็จากไป หมอบอกว่า สาเหตุเกิดจาก ขาดออกซิเจน และน้ำคร่ำเหลือน้อยมาก ถ้าหมอตัดสินใจผ่าน้องคงรอด แต่ตอนนั้น จะคิดผ่าก้อไม่ทันแล้ว และยังไม่คิดจะผ่าแต่แรกเพราะไม่คิดว่าเด็กตัวเล็กจะออกยาก เราเองก็สับสน เพราะรู้อยูว่าน้ำคร่ำออกตลอด แต่ถามหมอ หมอยังบอกว่าโอเค ตอนที่ติดเครื่องฟังเสียงหัวใจ หมอก็หายไปช่วงนึง ไม่มามอนิเตอร์ ซึ่งน่าจะเป็นช่วงหัวใจเต้นผิดปกติ หมอฝึกหัดที่ช่วยดูก็ผลัดกันมาดู แต่เรารู้สึกเหมือนหมอเค้ายังไม่รู้เรื่องเท่าไหร่เลย  เราเสียใจมาก เพราะน้องตัวโตกว่าเกณฑ์ ดูยังแข็งแรง แต่ทำไมอยู่ ๆ บอกว่า ขาดออกซิเจน หมอบอกว่า ตอนออกมา ม่านตาไม่ตอบสนองแล้ว ถึงปั้มหัวใจได้ แต่สมองอาจจะไม่ปกติ เราสงสารลูกมาก แต่คิดว่าเค้าไปสบายแล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังทำใจไม่ได้ มีคำถามมากมายว่า หมอตัดสินใจถูกแล้วใช่ไหม หรือช่วงที่เค้าหายไป ทำให้ช่วยไม่ทัน หรือถ้าเด็กจะออก น่าจะออกตั้งแต่หมอเริ่มให้ลองเบ่งรอบแรกแล้ว แต่ไม่ออก เพราะปากมดลูกเปิด5cm และรอเกือบ2ชม.เปิดเป็น 8 cm ก็ยังไม่คลอด ตอนนี้เศร้ามากและไม่รู้จะกลับไปใช้ชีวิตแบเดิมยังไง บางคนดีก็รู้ว่าให้กำลังใจ บางคนแค่อยากรู้อยากเห็นเรื่องเรา ก็โทมาเพื่ออยากรู้และพูดจาซ้ำเติม ตอนนี้เราอยากเข้มแข็งและทำทำตัวเองแข็งแรง เผื่อเค้าจะกลับมา ใครเคยมีประสบการณ์ จะสามารถมีใหม่ได้ไหมคะ เรากลัวจะเจออะไรแบบนี้อีก ตอนนี้อายุก็ไม่น้อยแล้วคะ 36ปี