ก่อนหน้านี้3ครั้งเราเป็นคนบอกเลิกและออกห่าง
ครั้งแรก: เด็กมากๆยังไม่ได้คบกัน แค่คุยไม่นาน รู้ว่ารู้สึกดีต่อกันแต่สุดท้ายเราก็เฟดห่างกันไป โดยเราเป็นคนออกห่าง
ครั้งที่2: ช่วงมปลาย คบกันเกือบ2ปี (เราเป็นผญ เค้าเป็นทอม) ครั้งนี้เป็นครั้งที่ดีที่สุด มีความสุขกันมากๆทั้งคู่แต่เป็นช่วงที่จะไปต่อมหาลัยและต้องเจอโลกกว้าง มันยากขึ้นที่จะปิดพ่อแม่ขึ้นไปอีก เรากดดันมากว่าพ่อแม่จะรู้ไม่ได้เพราะเค้าไม่ยอมรับ แต่เราก็ไม่ได้บอกแฟนเพราะเราไม่อยากให้เค้ารู้สึกว่าสิ่งที่เค้าเป็นมันไม่ดีหรืออะไร เรากดดันจนเหนื่อยและบั่นทอความรู้สึกดีๆหายไปและหมดรักเค้า ตอนนั้เราบอกเลิกโดยที่ไม่ได้บอกเหตุผลจริงๆกับเค้า
ครั้งที่3: เรากลับมาเจอกันในฐานะเพื่อนหลังจากตัดขาดกันไปเลย4ปี ครั้งนี้เราคบกับแฟนผชอยู่ แต่ความสัมพันไม่ดี ในขณะที่ความเป็นเพื่อนของเรากับเค้ามันดีมากขึ้นๆ ทั้งที่บริสุทธิใจที่จะเป็นเพื่อนกันจริงๆ เราเลิกกับแฟน(ด้วยปันหาที่มีกันอยู่แล้ว+มาเจอเค้าที่เป็นเรื่องดีๆ)
ครั้งนี้เราลองคุยกัน แต่สุดท้ายเราก็เป็นฝ่ายตัดสินใจไม่ไปต่อ
ครั้งที่4: ครั้งนี้เราพึ่งเลิกกับแฟน และเป็นช่วงที่เราสนิทใจกับเค้าในแบบเพื่อนมากๆ ไปเที่ยว ไปทำกิจกรรมด้วยกัน จนความรู้สึกดีๆกลับมาอีกครั้ง และครั้งนี้เราตั้งใจว่าเราจะทำมันให้ดีจริงๆ เราจะสู้เรื่องพ่อแม่เราจะบอกเพราะเรารู้สึกว่าเราอยากอยู่กับเค้าและใช้ชีวิตไปด้วยกัน ตอนแรกมันดีมากเค้าขอเราเป็นแฟน แต่ช่วงหลังมาเหมือนเค้าเริ่มไม่แน่ใจว่าหรือแค่ความผูกพัน ด้วยความที่ยังไม่ทันได้บอกที่บ้าน ตัวเราก็เลยยังไม่ฟรีที่จะไปไหนมาไหนกับเค้าขนาดนั้น มันบั่นทอความรู้สึกเค้า และเค้ารู้สึกแย่จนเหนื่อยและหมดรัก เค้าบอกว่ามองไม่เห็นอนาคต ด้วยเรื่องที่ทางบ้านเราไม่ยอมรับและยังมีอีกหลายอย่างที่เค้ายังรู้สึกไม่เข้ากัน แต่ยังไม่ทันได้สู้ใจเค้าก็ไปก่อน และครั้งนี้เค้าเป็นคนบอกเลิกเพราะรู้สึกว่าเราไม่ใช่คนนั้น
1.เราอยากรู้ว่าจะมีโอกาสได้กลับมาเจอกันและได้ลองคบกันอีกไหม หรือการที่เค้าบอกว่าเราไม่ใช่คือตลอดไป
2.ด้วยความที่3ครั้งแรกเราเป็นคนเดินออกมา แต่ครั้งที่4เค้าเป็นคนเลือกที่จะพอ มันยังจะมีโอกาสที่เค้าจะอยากกลับมาลองอีกไหม
3. เรากับเค้าเป็นเพื่อนกันมา16ปี เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันที่น่าจะยังคงได้เจอกันอีก
วนกลับมาคบกับแฟนเก่า 4 ครั้ง จะมีโอกาสอีกครั้งไหมถ้าเหตุผลครั้งล่าสุดของเค้าคือ เราไม่ใช่คนนั้นสำหรับเค้า?
ครั้งแรก: เด็กมากๆยังไม่ได้คบกัน แค่คุยไม่นาน รู้ว่ารู้สึกดีต่อกันแต่สุดท้ายเราก็เฟดห่างกันไป โดยเราเป็นคนออกห่าง
ครั้งที่2: ช่วงมปลาย คบกันเกือบ2ปี (เราเป็นผญ เค้าเป็นทอม) ครั้งนี้เป็นครั้งที่ดีที่สุด มีความสุขกันมากๆทั้งคู่แต่เป็นช่วงที่จะไปต่อมหาลัยและต้องเจอโลกกว้าง มันยากขึ้นที่จะปิดพ่อแม่ขึ้นไปอีก เรากดดันมากว่าพ่อแม่จะรู้ไม่ได้เพราะเค้าไม่ยอมรับ แต่เราก็ไม่ได้บอกแฟนเพราะเราไม่อยากให้เค้ารู้สึกว่าสิ่งที่เค้าเป็นมันไม่ดีหรืออะไร เรากดดันจนเหนื่อยและบั่นทอความรู้สึกดีๆหายไปและหมดรักเค้า ตอนนั้เราบอกเลิกโดยที่ไม่ได้บอกเหตุผลจริงๆกับเค้า
ครั้งที่3: เรากลับมาเจอกันในฐานะเพื่อนหลังจากตัดขาดกันไปเลย4ปี ครั้งนี้เราคบกับแฟนผชอยู่ แต่ความสัมพันไม่ดี ในขณะที่ความเป็นเพื่อนของเรากับเค้ามันดีมากขึ้นๆ ทั้งที่บริสุทธิใจที่จะเป็นเพื่อนกันจริงๆ เราเลิกกับแฟน(ด้วยปันหาที่มีกันอยู่แล้ว+มาเจอเค้าที่เป็นเรื่องดีๆ)
ครั้งนี้เราลองคุยกัน แต่สุดท้ายเราก็เป็นฝ่ายตัดสินใจไม่ไปต่อ
ครั้งที่4: ครั้งนี้เราพึ่งเลิกกับแฟน และเป็นช่วงที่เราสนิทใจกับเค้าในแบบเพื่อนมากๆ ไปเที่ยว ไปทำกิจกรรมด้วยกัน จนความรู้สึกดีๆกลับมาอีกครั้ง และครั้งนี้เราตั้งใจว่าเราจะทำมันให้ดีจริงๆ เราจะสู้เรื่องพ่อแม่เราจะบอกเพราะเรารู้สึกว่าเราอยากอยู่กับเค้าและใช้ชีวิตไปด้วยกัน ตอนแรกมันดีมากเค้าขอเราเป็นแฟน แต่ช่วงหลังมาเหมือนเค้าเริ่มไม่แน่ใจว่าหรือแค่ความผูกพัน ด้วยความที่ยังไม่ทันได้บอกที่บ้าน ตัวเราก็เลยยังไม่ฟรีที่จะไปไหนมาไหนกับเค้าขนาดนั้น มันบั่นทอความรู้สึกเค้า และเค้ารู้สึกแย่จนเหนื่อยและหมดรัก เค้าบอกว่ามองไม่เห็นอนาคต ด้วยเรื่องที่ทางบ้านเราไม่ยอมรับและยังมีอีกหลายอย่างที่เค้ายังรู้สึกไม่เข้ากัน แต่ยังไม่ทันได้สู้ใจเค้าก็ไปก่อน และครั้งนี้เค้าเป็นคนบอกเลิกเพราะรู้สึกว่าเราไม่ใช่คนนั้น
1.เราอยากรู้ว่าจะมีโอกาสได้กลับมาเจอกันและได้ลองคบกันอีกไหม หรือการที่เค้าบอกว่าเราไม่ใช่คือตลอดไป
2.ด้วยความที่3ครั้งแรกเราเป็นคนเดินออกมา แต่ครั้งที่4เค้าเป็นคนเลือกที่จะพอ มันยังจะมีโอกาสที่เค้าจะอยากกลับมาลองอีกไหม
3. เรากับเค้าเป็นเพื่อนกันมา16ปี เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันที่น่าจะยังคงได้เจอกันอีก