พิรุณกระโชกโชกนอง

..มรสุมรุมโรมโหมกระหน่ำ สายฝนฉ่ำโชนโชกกระชั้นชุก พายุช่วยรวยแรงเหมือนแสร้งบุก จนช้ำชอกยอกจุกไปตามกัน แต่ฉับพลันทันใดสลายสิ้น ทิ้งมลทินตามถิ่นตามทางครั่น รอยยับเยินเกินเยียวแสบเสียวนั้น ทิ้งเป็นเพียงค

ฟ้าสั่งฝน หลั่งริน ดินฉ่ำชื้น ฝนอาบผืน นาแล้ง ระแหงต่าง- จากตะวัน เผาระอุ คุทั้งบาง บัด.กระยาง ย่องหา หอยปลาปู ..... พระพิรุณ เจ้าขา อย่าทิ้งช่วง ท่านโปรดห่วง ชาวนา ก้มหน้าสู้ ความหวังเดียว ฝนพ้อง

ล้อคอินมาใหม่เพื่อมาชวนทุกท่านสนทนาธรรมที่มาจากภายในเพื่อแลกเปลี่ยนและเพื่อเจริญในการปฏิบัติตามอริยมรรคมีองค์8 แต่ละขณะจิตในชีวิตประจำวันถ้าหากว่าหลุดจากลมหายใจหรือการระลึกรู้กาย จิตจะแล่นไป

เพื่อนๆช่วยเเปลความ ตีความ วิเคราะห์หน่อยค้าบบ ๐ ดอกไม้สีม่วงร่วงตรงหน้า    น้ำตาพร่าพร่างกลางกลีบอ่อน    โอ้ใครไหนเลยจะเชยช้อน    ร้าวรอนแหลกเปล่าเฉาช้ำ ๐ ลมหยุดพัด

ธรณี อียิปต์ กระพริบพรั่ง กระสุนดั่ง ห่าฝน ล้นหลากสาย พลิกพยัพ กลับโพยม โถมทลาย ประชาสิ้น สูญสลาย นอนก่ายกอง พญายม สมอยาก กระชากชีพ ได้ทุบถีบ บีบวิญญา คร่าเผ่าผอง โอ้มนุษย์ สุดยั้ง หลั่งเลือดนอง ตายฉ