บทกลอน: ขอบคุณนะครับ

ขอบคุณที่ ตื่นมา เห็นฟ้าสวย
หายใจด้วย ตัวเองได้ ไม่ใช้เครื่อง
ไม่เจ็บไข้ จิตใจ ไม่ขุ่นเคือง
ไม่มีเรื่อง อดอยาก ลำบากอะไร

ขอบคุณที่ ตื่นมา ยังลุกก้าว
เดินได้ยาว วิ่งเหยาะไป ได้เองไหว
ยังไม่ต้อง พึ่งพา อาศัยใคร
ขอบคุณใจ แจ่มใส ในวัยชรา

ขอบคุณที่ ปลอดหนี้ และมีบ้าน
จักรยาน รถอีโค โตโยต้า
ไม่ต้องง้อ ขอเงิน ภรรยา
หวังแค่ว่า เหลือเงินสด ก่อนหมดลม

ขอบคุณที่ ยังกินได้ ของที่ชอบ
ของกรุบกรอบ เคี้ยวสัมผัส รสหวานขม
กลิ่นกาแฟ กรุ่นหอม ได้ดอมดม
ได้ชื่นชมเสียง เพลงเพราะ เสนาะกรรณ

ขอขอบคุณ ได้สัมผัส รับไอแดด
แม้แสงแผด ผิวไหม้ร้อน ตอนคิมหันต์ 
ขอบคุณลม เย็นอ่อนๆ ตอนเหมันต์
ขอบคุณวัน พิรุณพรำ ดื่มด่ำใจ

ขอโทษที่ เคยไปบ่น ไปก่นด่า
ต่อว่าคน ฟ้าฝน สุดทนไหว
บ่นน้ำท่วม ฝุ่นพีเอ็ม เต็มฟ้าไป
โทษใครๆ โทษทุกอย่าง รอบข้างตัว

หันมามอง ด้านดี โลกมีอยู่
ได้รับรู้ จึงมาตอบ ขอบคุณทั่ว
มองโลกอย่าง บวกไว้  ไม่เมามัว
ได้ยิ้มหัว ใจผ่องใส ไปทุกวัน