คือตอนนั้นเรากำลังดูคลิปงานที่ครูโพสในคลาสรูมค่ะ แล้วทีนี้แม่มาบอกให้เราไปตามผ้าให้เราก็บอกโอเค แต่ว่าคลิปที่เรากำลังดูอยู่มันใกล้จัจบแล้วอะค่ะ
เราก็เลยคิดว่า ดูให้จบก่อนแล้วค่อยไปตากผ้าให้แม่คงไม่เป็นไรหรอก ทีนี้พอเราดูเสร็จ เราก็ลงไปตาก แต่เจอแม่กำลังตากอยู่ เราก็ถามแม่ว่า เอ้า ทำไมถึงตาก แม่ตอบเราว่า ไม่ต้องทำอะไรหรอก นอนเล่นไปเลยโทรศัพท์อะ ไม่ต้องสนใจ ไปเก็บเสื้อผ้าเลย กลับไปอยู่กับตา แล้วแม่ก็พูดว่า ถ้ารู้ว่าจะมีลูกแบบนี้ ฆ่าให้ตายตั้งแต่เด็กๆเลยดีกว่า แม่เลี้ยงให้เปลืองตังหรอก คือเราพูดอะไรไม่ออกเลยค่ะ แม่อาจจะพูดเพราะโกรธ หรือ อาจคิดว่าตัวเองเป็นแม่ ถึงจะทำอะไรกับลูกลูกก็ไม่ว่าอะไร แต่แม่รู้ไหมคะ ทุกๆครั้งที่แม่พูดแบบนี้ เราแอบมาร้องไห้ตลอด สำหรับเราคำพูดมันแรงเกินไป ยิ่งได้ยินจากคนที่เป็นแม่แล้ว ยิ่งทำให้เรารู้สึกชีวิตเราไม่มีคุณค่าเลย ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไมเหมือนกัน แม่ชอบบอกเราว่า มีอะไรคุยกับแม่ได้นะ พอเรามีเรื่องจะคุย แม่ก็ไม่เคยฟังเรา เมินเราตลอด แต่ละวันเราแทบไม่ได้คุยกับแม่เลย เรารู้สึกอยากอยู่แค่ในห้อง ไม่อยากให้ใครมายุ่งเลยอะค่ะ ขอบ่นหน่อยนะคะTT
แม่โกรธแล้วไล่ออกจากบ้านทำไงคะ
เราก็เลยคิดว่า ดูให้จบก่อนแล้วค่อยไปตากผ้าให้แม่คงไม่เป็นไรหรอก ทีนี้พอเราดูเสร็จ เราก็ลงไปตาก แต่เจอแม่กำลังตากอยู่ เราก็ถามแม่ว่า เอ้า ทำไมถึงตาก แม่ตอบเราว่า ไม่ต้องทำอะไรหรอก นอนเล่นไปเลยโทรศัพท์อะ ไม่ต้องสนใจ ไปเก็บเสื้อผ้าเลย กลับไปอยู่กับตา แล้วแม่ก็พูดว่า ถ้ารู้ว่าจะมีลูกแบบนี้ ฆ่าให้ตายตั้งแต่เด็กๆเลยดีกว่า แม่เลี้ยงให้เปลืองตังหรอก คือเราพูดอะไรไม่ออกเลยค่ะ แม่อาจจะพูดเพราะโกรธ หรือ อาจคิดว่าตัวเองเป็นแม่ ถึงจะทำอะไรกับลูกลูกก็ไม่ว่าอะไร แต่แม่รู้ไหมคะ ทุกๆครั้งที่แม่พูดแบบนี้ เราแอบมาร้องไห้ตลอด สำหรับเราคำพูดมันแรงเกินไป ยิ่งได้ยินจากคนที่เป็นแม่แล้ว ยิ่งทำให้เรารู้สึกชีวิตเราไม่มีคุณค่าเลย ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไมเหมือนกัน แม่ชอบบอกเราว่า มีอะไรคุยกับแม่ได้นะ พอเรามีเรื่องจะคุย แม่ก็ไม่เคยฟังเรา เมินเราตลอด แต่ละวันเราแทบไม่ได้คุยกับแม่เลย เรารู้สึกอยากอยู่แค่ในห้อง ไม่อยากให้ใครมายุ่งเลยอะค่ะ ขอบ่นหน่อยนะคะTT