คือคนในครอบครัวตอนนี้มี4คนคะคือแม่ พี่สาว เรา และน้องสาว ส่วนคุณพ่อมองอยู่บนฟ้าได้2ปีแล้วค่ะ
คือยอมรับว่าตอนนี้หนูยังเด็กอยู่แล้ววันนี้หนูได้ทำกระเป๋าตังหายบนรถเมย์ตอนกำลังไปเรียนคะ วันนี้จึงไม่มีตังเลยโทรไปถามแม่ว่าทำกระเป๋าตังหายไม่มีตังกินข้าว(หนูเป็นโรคกระเพาะคะเลยไม่ควรอดอาหารทุกมื้อ)แล้วเพื่อนก็ไม่มีให้ยืมค่ะเลยถามว่าจะเอายังไงดีแม่ก็จะเอาแต่จะโอนให้แต่หนูไม่สามารถออกไปกดได้แล้วเพราะมาถึง ร.ร ก็เข้าเรียนแล้วเลยโทรไปบอกพี่สาวเอาตังมาให้ก่อนแล้วฝากไว้ป้อมยามแต่เรื่องนี้แม่กลับคิเว่าหนูใช้อารมเพียงกนูพูดแค่ว่า(มันโอนไม่ได้~โอนมาก็กดไม่ได้)แล้วแม่ก็ขึ้นอารมณ์มานิดหนึ่ง ด้วยความที่ครอบครัวหนู เหมือนไฟทั้งบ้านคะคือไม่ค่อยมีใครยอมใครและหัวร้อนง่ายสุดๆเลยมีการทกเถียงกันประมาณ10นาทีแล้วก็วางสายกันไป ผ่านไปประมาณ10นาทีหนูโทรไปบอกแม่ว่าหนูแค่จะอธิบายว่ามันกดไม่ได้นะออกจากร.รไม่ได้นะแค่ให้พี่สาวมาฝากป้ายามก้พอกี่บาทก็ได้(เรื่องหนูจบไป แต่ดันมีเรื่องน้องเข้ามา) ตอนเย็นวันนี้แม่กับน้องสาวต้องเป็นคนไปขายของแล้วพอจะไปก็คุยกันปกติแล้วน้องสาวทำ ทรศ. หลุดมือฟีมแตกค่ะ แล้วแม่ก็บอกว่าถือให้มันดีๆหน่อย ดูแลของบ้าง กูไม่ได้รวย ( อันนี้หนูพอเข้าใจเพราะบ้านหนูตั้งแต่พ่อเสียไปอย่าว่าแต่ไปเที่ยวเลยห้างยังแทบไม่ได้ไป วันๆมีแต่ทำงานคะ แต่บ้านหนูก็โอเคค่ะเพราะเราไม่มีตังจะใช้เยอะแบบแต่ก่อนก็ไม่ได้ )
ต่อจากแม่บ่นจบน้องก็บอกว่า:มันหล่นไปแล้วจะให้หนืำยังไง แล้วน้องก็โมโหเลย(แต่ก่อนโมโหแม่พูดอะไรสักอย่างแต่หนู่ไม่ได้ยิน) แล้วแม่หน฿ก็เจ้ามาด่าในบ้านหนูก็ไม่อะไนเพราะน้องเป็นคนเอาแต่ใจตั้งแต่เด็ก หนูและพี่สาวเวลามีก็จะให้เป็นคนแรกเลยค่ะ น้องเลยติดนิสัยเอาแต่ใจมากๆ
พอแม่ไปตลาดคนเดียวหนูก็บอกน้องว่า:จะให้แม่ไปคนเดียวจริงเหรอ(ถ้าถามว่าทำไมหนูไม่ไปเองคือหนูมีการบ้านเยอะเลยต้องปั่นค่ะเลยไปไม่ได้)
แล้วบอกต่อว่า:โทรไปจอโทษแม่เลย น้องก็บอกว่า:สรุปกูผิด หนูบอก:ใช่ แล้วน้องก็เดินกระทืบพื้นเปิดเพลงบิ้วอารมณ์และเขวี้ยงข่าวของ หนูเลยไปคุยน้องพอน้องก็รู้ตัวว่าผิดแต่ว่าแม่ก็ยังคงไม่คุยกับน้อง น้องเลยไม่กล้าไปขอโทษคะ จนตอนนี้คือบ้านดังสงครามเงียบเลยค่ะ
หนูอยากรู้ว่าควรทำยังไงดีค่ะนอกจากเงียบแล้วฟังเฉยๆ(เพราะเคยทำแล้วค่ะกลับกลายเป็นพวกหนูคิดลบกันทั้งบ้านเลย)
คือตอนนี้คนในครอบครัวเถลาะกันค่ะ(เราต้องแก้ยังไงค่ะ)
คือยอมรับว่าตอนนี้หนูยังเด็กอยู่แล้ววันนี้หนูได้ทำกระเป๋าตังหายบนรถเมย์ตอนกำลังไปเรียนคะ วันนี้จึงไม่มีตังเลยโทรไปถามแม่ว่าทำกระเป๋าตังหายไม่มีตังกินข้าว(หนูเป็นโรคกระเพาะคะเลยไม่ควรอดอาหารทุกมื้อ)แล้วเพื่อนก็ไม่มีให้ยืมค่ะเลยถามว่าจะเอายังไงดีแม่ก็จะเอาแต่จะโอนให้แต่หนูไม่สามารถออกไปกดได้แล้วเพราะมาถึง ร.ร ก็เข้าเรียนแล้วเลยโทรไปบอกพี่สาวเอาตังมาให้ก่อนแล้วฝากไว้ป้อมยามแต่เรื่องนี้แม่กลับคิเว่าหนูใช้อารมเพียงกนูพูดแค่ว่า(มันโอนไม่ได้~โอนมาก็กดไม่ได้)แล้วแม่ก็ขึ้นอารมณ์มานิดหนึ่ง ด้วยความที่ครอบครัวหนู เหมือนไฟทั้งบ้านคะคือไม่ค่อยมีใครยอมใครและหัวร้อนง่ายสุดๆเลยมีการทกเถียงกันประมาณ10นาทีแล้วก็วางสายกันไป ผ่านไปประมาณ10นาทีหนูโทรไปบอกแม่ว่าหนูแค่จะอธิบายว่ามันกดไม่ได้นะออกจากร.รไม่ได้นะแค่ให้พี่สาวมาฝากป้ายามก้พอกี่บาทก็ได้(เรื่องหนูจบไป แต่ดันมีเรื่องน้องเข้ามา) ตอนเย็นวันนี้แม่กับน้องสาวต้องเป็นคนไปขายของแล้วพอจะไปก็คุยกันปกติแล้วน้องสาวทำ ทรศ. หลุดมือฟีมแตกค่ะ แล้วแม่ก็บอกว่าถือให้มันดีๆหน่อย ดูแลของบ้าง กูไม่ได้รวย ( อันนี้หนูพอเข้าใจเพราะบ้านหนูตั้งแต่พ่อเสียไปอย่าว่าแต่ไปเที่ยวเลยห้างยังแทบไม่ได้ไป วันๆมีแต่ทำงานคะ แต่บ้านหนูก็โอเคค่ะเพราะเราไม่มีตังจะใช้เยอะแบบแต่ก่อนก็ไม่ได้ )
ต่อจากแม่บ่นจบน้องก็บอกว่า:มันหล่นไปแล้วจะให้หนืำยังไง แล้วน้องก็โมโหเลย(แต่ก่อนโมโหแม่พูดอะไรสักอย่างแต่หนู่ไม่ได้ยิน) แล้วแม่หน฿ก็เจ้ามาด่าในบ้านหนูก็ไม่อะไนเพราะน้องเป็นคนเอาแต่ใจตั้งแต่เด็ก หนูและพี่สาวเวลามีก็จะให้เป็นคนแรกเลยค่ะ น้องเลยติดนิสัยเอาแต่ใจมากๆ
พอแม่ไปตลาดคนเดียวหนูก็บอกน้องว่า:จะให้แม่ไปคนเดียวจริงเหรอ(ถ้าถามว่าทำไมหนูไม่ไปเองคือหนูมีการบ้านเยอะเลยต้องปั่นค่ะเลยไปไม่ได้)
จนตอนนี้คือบ้านดังสงครามเงียบเลยค่ะ