เราเจอกันบนรถสองแถวค่ะ  ตอนขึ้นไปที่รถไปนั่งข้างเค้าตอนนั้นเรายังไม่ได้เห็นเค้าชัดๆเลยค่ะ ก็เลยลงไปนั่งข้างๆ เพราะเค้าก็เขยิบเหลือไว้ช่องนึงให้นั่งได้คนนึงอะเนอะ เราก็เห็นว่าไม่มีใครนั่งเลยนั่ง ตอนแรกเราก็ไม่ได้เห็นเค้าชัดมากเท่าไหร่จนนั่งไปเท่านั้นแหละ มันเบียด คือนั่งจนไหล่ชนเกือบเกย แต่เราก็ยังไม่อะไรยังไม่ใจเต้น จนเราหันไปเห็นหน้าเค้าแหละค่ะซึ่งเห็นแค่ตานะคะแถมยังใส่แว่นตาขอบใสๆ หนาเตอะอีกเพราะเค้าใส่หน้ากากผ้าอนามัยค่ะ จากนั้นแหละค่ะ ใจเต้นเฉยเลย ดังตุบๆๆๆโครมครามอยู่ข้างใน ปกติสเปคไม่ใช่คนใส่แว่นเลยนะ  พึ่งมาตกหลุมรักคนนี้ครั้งแรก เห็นแค่ตาก็แพ้แล้ว หน้าเน่อก็ยังไม่เห็นหมดเลย ตอนนั้นใจยังเต้นแรงไม่มากค่ะ แต่มาเต้นแรงตรงหันไปเห็นเค้ากอดกระเป๋าตุงๆหนักๆของตัวเองบนตักมันดูน่ารักนุ้บนิ้บนุ้งนิ้งคิกขุมากค่ะ เค้าดูตะเล้กตะน้อยสำหรับเราไปเลย น่าเอ็นดูมากเหมือนเห็นตัวเองแต่ก่อนด้วยค่ะไอแบกกระเป๋าหนักๆเนี่ย แต่เราก็พยายามสังเกตเค้านะคะ คือเค้านี่รูปร่างน่าจะดูดีไม่อ้วนไม่ผอมไปค่ะ เค้าใส่นาฬิกาสีน้ำเงินออกกรมท่านิดๆ วันนั้นวันศุกร์ค่ะที่เจอ เค้าน่าจะใส่ชุดพละ ร.ร.เค้ามาแบบพึ่งเลิกเรียนงี้ค่ะ ตอนนั้น5โมงเย็นๆเลย แต่เราก็หยุดโฟกัสที่เส้นเลือดแขนเค้าไม่ได้สงสัยกระเป๋าคงหนักจริงๆอะเนอะ ตอนอยู่บนรถเราไม่กล้ากันไปหาเค้าเลยค่ะ แข็งทื่อใจเต้นแรงมากกก  จะทะลุออกมามั้ย จะตายมั้ยคิดอยู่แค่นี้ แต่ก็มีแอบเหล่จนตาจะเขอยู่แล้วก็เห็นว่าองศาหน้าเค้าหันมาทางเราแต่ก็คิดว่าเค้าคงมองเอาลมวิวผ่านหลังเราไป จนใกลเถึงที่หมายเค้าถอดแว่นค่ะ เราก็เอ๊ะ...สรุปใส่เพราะสายตาสั้นหรือใส่แค่เป็นพร๊อพแบบแฟชั่นๆนะ  สไตล์เนิร์ดๆงี้มั้ย แต่คือแว่นเค้ามันเป็นแบบใสๆอะค่ะ ขอบแว่นก็เป็นสีใสๆหมดมีปลายขาแว่นอะค่ะเหมือนแปะเทปเขียวๆเล็กๆไว้นิดหน่อย ส่วนกระเป๋าสะพายหนักๆของเค้าก็เป็นสีม่วงชมพูๆ ตอนนั่งอยู่ก็คือรู้สึกเขินมากค่ะเขินอะไรไม่รู้คิดในใจว่า ขอเฟสดีมั้ยนะๆแต่ก็ไม่กล้าเพราะเขินมากจริงๆค่ะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเสียอาการกับใครแบบนี้เลย จนถึงที่หมายเราก็ลงรถก็ไปจ่ายเงิน เรากับเค้าลงพร้อมกันเลย เราจ่ายเสร็จก่อนก็กำลังเดินเข้าหมู่บ้าน ก็คือจะรอดูว่าเค้าจะอยู่หมู่บ้านเดียวกับเรามั้ยเลยเดินนำ เหมือนเค้าก็เดินมาข้างหลังเรานะที่จำได้ แต่พอเราหันกลับไปคือเค้าไปแล้ว หายไปอย่างกับผี เลยเฟลมาก ชื่อเช่อก็ยังไม่รู้ เฟสก็ยังไม่ได้ขอ จำได้แค่ลักษณะแต่งกายภายนอกของวันนั้น เห็นแค่ตาเลยจริงๆ 
เค้าน่าจะเรียนอยู่ที่วิทลัยอาชีวะศึกษาเอเซียแถวลาดกระบังอะค่ะ เพราะชุดพละคือใช่  จากวันนั้นเราก็ไม่เจอเค้าอีก เลยอยากให้ทุกคนช่วยตามหาหน่อยค่ะ 
อยากจะสารภาพจริงๆ เค้าเป็นผู้ชายนะคะ ผิวขาวปกติเลย เสียดายจนทุกวันนี้ว่าทำไมมัวแต่เขินไม่ขอเฟสซักที