ดีค่ะทุกคนเราแค่อยากขอกำลังใจ ขอวิธีกำจัดความรู้สึกพวกนี้ออกไป
คือเราจะรู้สึกเบื่อบ่อยพอถึงเวลาเลื่อเราจะรู้สึกเบื่อทุกอย่างเบื่อชีวิต หน้าที่การงาน การเรียน
เบื่อแฟน เบื่อที่ต้องใช้ชีวิตแบบนี้เราขอใช้ภาษาที่เราคุยเลยนะคะจะได้เป็นกันเอง คือพอรู้สึกแบบนี้เราอยากอยู่คนเดียว
เราอยากตาย เราอยากไปให้พ้นๆละอยู่ที่เงียบๆ รู้สึกหมดไฟในการใช้ชีวิตมาก เอาจริงๆชีวิตเราก็ไม่ค่อยมีความสุขหรอก
รู้สึกแบบนี้ก็ไม่แปลกแต่ก่อนเราเป็นคนที่ไม่คิดเรื่องแบบนี่เลย จะเป็นคนให้คำปรึกษาคนอื่นดีมากปลอบคนอื่นเก่งคิดในแง่ดีมากๆ
แต่หลายๆอย่างทำให้เราเปลี่ยนไปเรารู้สึกเหนื่อย เบื่อ ท้อ กับการใช้ชีวิตต่อไปมากเลยทุกคนเรารู้คิดแบบนี่มันไม่ดีนะแต่มันก็ห้ามไม่ได้แต่ก่อนเรามีเพื่อนเยอะนะ แต่พอหลังๆกลับหายไปทีละคนอาจจะเป็นเพราะเราตีตัวออกห่างจากทุกคน ส่วนครอบครัวแต่ก่อนเราสนิทกับทุกคนมากเลยนะเรียกได้ว่าเป็นที่รักของครอบครัว แต่เดี๋ยวนี้เรารู้สึกเราเปลี่ยนไปมากเราแทบไม่คุยกับพ่อกับแม่เลยพอเราทำงานกลับล้านมาเราเงียบเก็บตัวไม่พูดกับใคร อยากได้ตัวเองกลับมาไม่อยากจะรู้สึกแบบนี้แต่มันก็ห้ามไม่ได้เลยมันคิดของมันเองไปเรื่อยพยายามกำจัดความคิดแบบนี้ไปคือฟังเพลง เล่นเกม แต่มันก็ช่วยได้แปปเดียวขอระบายหน่อยนะคะอึดอัดกะตัวเอง ทุกวันนี้ก็แบบใช้ชีวิตไปเรื่อยๆไม่มีจุดโฟกัสในแต่ละวันใช้ชีวิตโดยไม่ได้คิดถึงอนาคตข้างหน้า คือมันเบื่อไปหมดทุกอย่างเลยอ่ะทุกคนเหนื่อยมากเลยอ่ะ
มีใครเคยเป็นไหมคะ
คือเราจะรู้สึกเบื่อบ่อยพอถึงเวลาเลื่อเราจะรู้สึกเบื่อทุกอย่างเบื่อชีวิต หน้าที่การงาน การเรียน
เบื่อแฟน เบื่อที่ต้องใช้ชีวิตแบบนี้เราขอใช้ภาษาที่เราคุยเลยนะคะจะได้เป็นกันเอง คือพอรู้สึกแบบนี้เราอยากอยู่คนเดียว
เราอยากตาย เราอยากไปให้พ้นๆละอยู่ที่เงียบๆ รู้สึกหมดไฟในการใช้ชีวิตมาก เอาจริงๆชีวิตเราก็ไม่ค่อยมีความสุขหรอก
รู้สึกแบบนี้ก็ไม่แปลกแต่ก่อนเราเป็นคนที่ไม่คิดเรื่องแบบนี่เลย จะเป็นคนให้คำปรึกษาคนอื่นดีมากปลอบคนอื่นเก่งคิดในแง่ดีมากๆ
แต่หลายๆอย่างทำให้เราเปลี่ยนไปเรารู้สึกเหนื่อย เบื่อ ท้อ กับการใช้ชีวิตต่อไปมากเลยทุกคนเรารู้คิดแบบนี่มันไม่ดีนะแต่มันก็ห้ามไม่ได้แต่ก่อนเรามีเพื่อนเยอะนะ แต่พอหลังๆกลับหายไปทีละคนอาจจะเป็นเพราะเราตีตัวออกห่างจากทุกคน ส่วนครอบครัวแต่ก่อนเราสนิทกับทุกคนมากเลยนะเรียกได้ว่าเป็นที่รักของครอบครัว แต่เดี๋ยวนี้เรารู้สึกเราเปลี่ยนไปมากเราแทบไม่คุยกับพ่อกับแม่เลยพอเราทำงานกลับล้านมาเราเงียบเก็บตัวไม่พูดกับใคร อยากได้ตัวเองกลับมาไม่อยากจะรู้สึกแบบนี้แต่มันก็ห้ามไม่ได้เลยมันคิดของมันเองไปเรื่อยพยายามกำจัดความคิดแบบนี้ไปคือฟังเพลง เล่นเกม แต่มันก็ช่วยได้แปปเดียวขอระบายหน่อยนะคะอึดอัดกะตัวเอง ทุกวันนี้ก็แบบใช้ชีวิตไปเรื่อยๆไม่มีจุดโฟกัสในแต่ละวันใช้ชีวิตโดยไม่ได้คิดถึงอนาคตข้างหน้า คือมันเบื่อไปหมดทุกอย่างเลยอ่ะทุกคนเหนื่อยมากเลยอ่ะ