ขอคำแนะนำ สำหรับคนที่ชอบกดให้ตัวเองต่ำลง ปัญหาความรัก หาทางออกไม่เจอ

สวัสดีค่ะ เราคบกับแฟนมานานแล้ว ตั้งแต่รู้จักกัน จนถึงวันนี้ ก็ 14 ปี(อายุ 28 ปี)

แฟนเราขี้โมโห โกรธง่าย ไม่พูดไม่จา ไม่เคลียร์ ไม่พยายามเข้าใจ เราเหนื่อยค่ะ อยากเลิก แต่กลัวเลิกไม่ได้ ทุกวันนี้อยู่ด้วยกัน แต่เรากลัวการถูกทอดทิ้งค่ะ เค้าจะเก็บเสื้อผ้าทุกครั้งที่ทะเลาะกัน พูดจาไม่ดี ตะโกนใส่แรงๆ เตะนั่นนี่ปึงปัง คือเราตัวติดกันมากๆ เพราะทำธุรกิจด้วยกัน คงจะอึดอัดใจ

เรากลัวว่าถ้าเลิกกัน เราก็ต้องอยู่คอนโดเดิม ทำงานเดิมๆ เห็นภาพเดิมๆ มันตามหลอกหลอน กลัวที่ต้องคิดถึง และนอนร้องไห้ กอดหมอนของเค้าร้องไห้ทุกๆคืน

วันๆถ้ายิ่งโกรธกัน ก็จะเล่นแต่มือถือ มีเวลาเอารูปกาแฟมานั่งอัพสตอรี่ เหมือนอยากโชว์คนอื่น ไม่เคยโพสรูปเราเลยมีแต่รูปหมา ทำตัวเหมือนโสด แท็กเฟสบุ๊คเพื่อนชวนไปกินนั่นนี่ ถ้าต้องทำงานด้วยกันแล้ว จะนั่งอยู่เฉยๆ ให้เราทำงานคนเดียว และโทษเราว่าทำให้เค้าต้องนอนดึก ชีวิตวันถัดไปเค้าพังเพราะเรา บลาๆ เราขอโทษเพราะไม่อยากมีปัญหา แต่อีกใจเราคือ เราขอโทษทำไม คือถ้าช่วยกันทำงานมันก็เสร็จเร็ว ได้นอนเร็ว

เราคาดหวังกำลังใจ หรือการพูดจาดีๆจากเค้ายากมากๆ คือถ้าโกรธกัน เราต้องเป็นฝ่ายเริ่มเคลียร์ตลอด เค้าจะหลับตาพูดกับเรา เพราะไม่อยากเห็นหน้าเราค่ะ ล่าสุด เราทำงานคนเดียวแล้วเหนื่อย ซึ่ฝเค้านั่งเฉยๆค่ะ ไม่ได้ช่วยงานเรา (ธุรกิจร่วมกัน) เราบอกว่า ขอพัก 10 นาทีนะคะ เหนื่อยมากๆเลย หลังจากนั้น เค้าหงุดหงิดค่ะ โพสไอจีแบบว่า มันยากนะที่ต้องหายใจแต่ละครั้งที่นั่งอยู่ที่นั่น แต่ตอนนั่นเฉยๆ เล่นมือถือหัวเราะนะคะ พอเราบอกว่าเหนื่อย หงุดหงิดใส่เราเลยค่ะ คืออย่างน้อยเป็นกำลังใจให้เราก็ได้ที่เราต้องทำงานคนเดียว แต่อันนี้แสดงออกในทางเดียวให้ทุกอย่างแย่ลง สุดท้าย จบแบบเราขอโทษอีกแล้ว

แฟนไม่เคยอยากให้เราเจอครอบครัว เพื่อนฝูง บางครั้งกลุ่มเพื่อนนัดเจอกัน เพื่อนเค้ายังเอาแฟนไปด้วย แต่เค้าไม่คิดจะอยากให้เราเจอใครในชีวิตเค้าเลย (คือเราอ้วนด้วย เค้าคงอาย แม้ปากจะบอกว่าไม่ได้อาย) เค้าทำเหมือนต้องหลบซ่อนเราไว้ ล่าสุดวันวาเลนไทน์ เราซื้อนาฬิกาให้สายๆ จากนั้นเค้าก้ไปกินข้าวกับเพื่อนๆ กลับมาซัก 3 ทุ่ม เพราะดอกไม้ที่เจอข้างทาง (คือมันเหี่ยวจนดูออก) และไม่มีการพูดขอโทษอะไรเลยที่หายไปทั้งวัน (ก่อนวันนั้น คือคุยกันว่าจะให้เวลาในวันวาเลนไทน์กับเราค่ะ)

เวลาไม่โกรธกัน เค้าก็ดีนะคะ ดูแลตามประสา อาจจะไม่ได้ใส่ใจกันมากเท่าอดีต แต่ก็ยังมีส่วนที่ทำให้เรารู้สึกพิเศษกว่าคนอื่นๆ ถ้าเทียบกับในอดีต ตอนนี้เราพิเศษกว่าคนอื่นซัก 40% ค่ะ

เราเคยคิดว่าแฟนเราไม่เจ้าชู้เลย แต่บางครั้งก็มี ที่เราเห็นแอบส่งไอจีคนที่เคยคุยด้วย (และนัดเจอด้วย) หรือมองผู้หญิงคนอื่นๆ นั่นทำให้เรายิ่งแย่ค่ะ

เราคิดว่าเราเป็นกลุ่มคนที่กดดันตัวเองให้ตกต่ำค่ะ คือเราไม่สามารถเลยที่จะใช้เรื่องแย่ๆ ผลักดันตัวเอง และรู้ตัวอีกทีรือประชดชีวิตทำให้แน่กว่าเดิมไปอีก

เราไม่รู้จักการรักตัวเองค่ะ แนะนำกลุ่มหรือ community ให้หน่อยค่ะ แนวที่ทำให้ได้พูด ได้ระบาย อยากเรียนรู้จากคนอื่น วันนึงอยากกลับมารักตัวเองค่ะ
เราอยากเลิกค่ะ คือมันต้องเจ็บปวด ถูกต้องใช่มั้ยคะ เราทำธุรกิจส่วนตัวค่ะ เวลาที่ว่างมีเยอะ กลัวคิดนู่นนั่นนี่ทำยังไงดีคะ
เรากลับไปอยู่ ตจว. กับพ่อแม่เหมือนเดิมดีมั้ย เพราะถ้าเลิกกันไป เราคงทำใจอยู่คอนโดที่เคยอยู่ด้วยกันไม่ได้ซึ่งเท่ากับธุรกิจเราก็จบด้วยค่ะ แต่เราบวกลบแล้ว รับได้ค่ะ

เรื่องที่ให้เรากับเค้าคุยกันตรงๆ คือตามย่อหน้าแรกเลยค่ะ คือเค้าไม่พูดไม่คุย ไม่เจรจา ถ้ายอมคุย เค้าก็จะลืมในสิ่งที่มั่นสัญญาค่ะ เค้าไม่ได้ใส่ใจกับคำพูด แค่ให้ผ่านๆไป