ควรจัดการความรู้สึกตัวเองอย่างไร

เริ่มเเรกเราเจอกันโดยบังเอิญเขาชอบเราก่อนนะเเละพยามให้เพื่อนติดต่อเราเเละมีการส่งขนมส่งนมให้กันเเบบนี้ด้วยนะเเละเขาคนนั้นก็มาเจอกับเราอีกเป็นครั้งที่ 2 เเละครั้งนี้มันชัดเจนตรงที่ว่าเราทำกิจกรรมเเละได้อยู่รถคันเดียวกัน ดูเเล้วเขาพยายามเพื่อเราด้วยนะ ตอนกลับจากกิจกรรมเราได้อยู่บนรถเเล้วอยู่ด้วยกันได้จับมือ เเละมีการสัญญาให้เรารอเขา จนเขาออกจากสถานพินิจเเละเราก็รอนะ รอจนเขาออก เราก็ไปหาไปรับเขาตามที่ได้รู้ข่าวมาเเต่สุดท้ายทางเจ้าหน้าที่ก็เอาเขาไปก่อนหน้านั้นเเล้ว เราโคตรพยายามหาตัวเขา เเละเราก็เจอเขาอยู่ที่เเห่งหนึ่ง เเตเราโดนปิดกั้นในความทีาเราเองเป็นคนที่น่าเอ็นดูพี่มี่ควบคุมที่นั้นก็บอกให้มาเจอกัน 6 โมง เราก็มาตรงเวลาเป๊ะ สุดท้ายก็ได้เจอ ตอนนั้นเรากับเขาโคตรดรใจเลยที่ได้เอกัน เราก็ให้ของที่เขาของที่เราเตรียมไว้ให้เขาก่อนออกจากสถานพินิจ หลังจากนั้นมา เขาก็โทรหาเราซึ่งเอาโทรศัพท์คนอื่นโทรเพราะเขาเองยังไม่ได้เล่นโทรศัพท์เพราะถูกห้าม เขาบอกอยากเจอ เราก็บอกเอิ้มได้เดี่ยวเจอกันเวลานี้นะ พอถึงเวลา เราก็ไปทานข้าวเรื่อยๆไปหาเพื่อนเขามั่ง ตอนนั้นโคตรมีความสุขเลยเเต่พอถึง4ทุ่มเขาไม่ยอมกลับที่พัก เขาจะกลับบ้านเขาอย่างเดียว ซึ่งทางเจ้าหน้าที่ยังไม่ให้กลับอีก เเต่เขาก็ใช้โทรศัพท์เราเนี่ยติดต่อกับเพื่อนขาเพื่อนที่จะได้กลับ ท้ายที่สุดเขาก็ทิ้งเราไว้ที่ร้านอาหารเเห่งหนึ่งเเต่ดีที่เราพาเพื่อนไปด้วย เเต่ตอนนั้นโคตรจุกเลยว่าทำไมถึงทำกันขนาดนี้เเละเเล้วเขาก็ได้กลับถึงบ้านเขา เเต่เขาติดต่อมานะ เเต่พอในเเชทอะไรเเบบนี้อ่ะเรารู้สึกมันไม่เหมือนเดิมเลย ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง บางครั้งที่ตอบเอาส้ะเรางงเลย เราถามว่าคิดกับเราเนี่ยยังไงจริงจังไหม เขาก็ตอบมาว่าจริงจังเราก็งงถ้าจริงจัง ทำไมไม่สนใจกัน บางทีก็สนบางทีก็ไม่สน เราก็เลยคิดว่าทุกวันนี้มันคืออะไร มันอึดอัด มีเเค่เราที่คอยถามคอยลึกซึ้งกับเขา ดูเขาไม่มีเราก็ได้อ่ะ หรือว่าที่คุยเพราะสงสารกันเเน่ที่เรารอเขามานาน เราอยากถามผู้รู้ว่าเราควรทำไงต่อดี เราไปไม่ถูก เเนะนำให้หน่อยสิ เราต้องรู้สึกยังไง ช่วยเราด้วยนะ😔