สวัสดีครับผมเป็นผู้ใช้ใหม่นะครับ
 
คร่าว ๆ เลยคือว่าผมเป็นคนเป็นที่มีความกึ่ง ๆ ความบกพร่องทางด้านร่างกายครับ (แพทย์ตีให้เป็นคนพิการไม่ได้) ส่วนใครที่อยากทราบรายละเอียดผมจะทำเป็นอีก กท. นะครับ
 
ซึ่งผมอกหักบ่อยครั้งมาก ๆ ตอนที่นัดเจอตัวจริงกันอีกฝ่ายแสดงออกได้ชัดเจนมากว่าเขาเฟล จนเขาหายไปมันทำให้ผมขาดความมั่นใจมาก ๆ ระยะหนึ่ง
และไม่กล้าเข้าหาผู้หญิง ไม่กล้าชอบ ไม่กล้าคุยด้วย
 
จนได้เปิดโอกาสให้ตัวเองอีกครั้งในรอบ 2 ปี เขาเป็นคนบ้านไกลครับ ได้คุยกันแค่ทางไลน์เท่านั้นตอนนั้นหัวใจพองโตมากกกกกก มีทะเลาะกันบ้างนิดหน่อย
 
ก่อนที่จะเจอหน้ากัน ผมเลยตัดสินใจบอกทุกอย่างที่ตัวผมเป็น (จะได้ไม่ต้องมาผิดหวังกันอีก) แต่ประโยคที่เขาได้พูด ตอบกลับมาคือ "แล้วไงอ่ะก็คนเหมือนกันป่ะ" ใช่ หลายคนอาจจะดูเป็นประโยคเล็ก ๆ น้อย ๆ นะครับ แต่มันทำให้ผมประทับใจมาก ๆ เลย
แล้วผมก็ตกหลุมรักเขา เรานัดเจอกันในปีหน้า จนผมต้องทำอะไรก็ได้ที่ทำให้เธอรู้สึกว่าดูแลเธอได้ แต่ผลกลับเป็นทางตรงกันข้าม ผมบ้างานมากจนไม่มีเวลาให้เธอ และได้ทะเลาะกันเรื่องนี้หลายครั้งเลย ผมไม่เคยง้อใครมาก่อนอ่ะ 5555 เลยพูดแต่ประโยคเดิม ๆ "ขอโทษนะ"
วนไป 
ทุกวันถามแค่ว่า ทำไร กินข้าวยัง เรียนเป็นไงบ้าง
ตื่นยัง วน ๆ อยู่ที่เดิม ๆ 
 
สาเหตุที่ทำให้เลิกกันนะครับ คือ ผมไม่เก่งเรื่องการใช้คำพูดที่เหมาะที่ควร ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้มีเจตนาทำร้ายจิตใจของเธอเลย แต่ไม่ได้มีมือที่3 แน่นอนครับ
 
สุดท้ายนี้อยากจะถามว่าผมควรขอโอกาสพิสูจน์ตัวเองอีกครั้งดีไหมครับ และขอแนวทางในการคุยหน่อยครับ ยังคิดถึงมาก ๆ