ความรัก (สีส้ม)
แป้ง เด็กสาวหน้าใสผู้รักและชื่นชอบความเป็นสีส้มอย่างมาก เพราะไม่ว่าจะของใช้ส่วนตัว ของใช้ในบ้าน หรืออะไรก็แล้วแต่ เธอมักเลือกซื้อสีส้ม
วันนี้ก็เช่นกัน แม้แป้งใส่ชุดนักศึกษาสีขาวดำ แต่บนตัวเธอมีโบว์ผูกผมสีส้ม และทาลิปสติกสีส้มอ่อน ๆ บนริมฝีปาก ชีวิตของเธอไม่เคยขาดสีส้มเลย
“คืนนี้ ฉันจะต้องทำให้สำเร็จสมใจอยากให้ได้” แป้งคิดในใจขณะนั่งชิลล์ ๆ ที่ร้านคาเฟ่ข้างมหาวิทยาลัย และหลังจากดูดน้ำส้มคั้นจนหมด เธอจึงออกจากร้านเพื่อไปเรียนต่ออีกหนึ่งวิชาก่อนกลับบ้าน
คืนนี้เวลาทุ่มตรงหรือสิบเก้านาฬิกา สาขาของร้านขายไอศครีมชื่อดังจากเกาหลี จะมีพิธีเปิดร้าน โดยจะมีเซอร์ไพร์สให้กับลูกค้าทุกคนด้วย เด็กสาวแป้งได้เล็งไว้แล้วว่า จะต้องมาซื้อไอศครีมในเวลาดังกล่าวให้ได้ เนื่องจากร้านนี้อยู่ใกล้บ้าน คือย่านชิดลม และเมนูอร่อยสุดปังก็คือ ไอศครีมเชอร์เบทส้มราดด้วยซอสนมข้นหวาน ที่รสชาติการันตีว่าอร่อยไม่เหมือนร้านอื่น
แป้งออกจากมหาวิทยาลัยตอนห้าโมงโดยนั่งรถเมล์ มาถึงร้านเป้าหมายเวลาหกโมง ไม่น่าเชื่อ...มีคนมารอซื้อจำนวนมาก เด็กสาวหยิบบัตรคิวได้เบอร์เก้าสาม
อีกหนึ่งชั่วโมงกว่าร้านจะเปิด เธอจึงนั่งรถเมล์ไปหาอะไรกินก่อนแถวเพลินจิต เป็นร้านส้มตำเจ้าประจำนั่นเอง เมื่อทานเสร็จ ก็รีบกลับมาร้านไอศครีม
ก่อนกำหนดเวลาเล็กน้อย ร้านไอศครีมได้เปิดเพลงจังหวะสนุกสนานและมีไฟประดับกระพริบสวยงาม พนักงานต้อนรับเริ่มเรียกเบอร์คิว
ขณะที่รอเรียก มีลูกแมวสีส้มตัวหนึ่งกำลังรีบเดินมุดเข้าไปใต้เก้าอี้ข้างร้าน มันคงจะตกใจเสียงดังและคนเยอะ แป้งเป็นคนรักแมว แต่ไม่เคยเลี้ยง รีบเดินเข้าไปดูแมวน้อยใกล้ ๆ เห็นมันกำลังนั่งหลังชิดกำแพง มองจ้องมาทางเธอ ลูกแมวน้อยมีขนสีส้มขาว อายุน่าจะราวสามสี่เดือน แลดูน่ารักน่าเอ็นดูถูกใจเด็กสาวมาก เธอคิดสักพักแล้วจึงตัดสินใจ อุ้มลูกแมวขึ้นมา
“กลับบ้านด้วยกันนะจ๊ะ” แป้งพูดกับแมวน้อย
“แมะ” เจ้าเหมียวน้อยร้องตอบ
“คิวที่เก้าสิบสามค่ะ” เสียงเรียกจากเจ้าหน้าที่ดังขึ้น แป้งรีบเดินไปที่หน้าเคาท์เตอร์ สั่งเมนูที่เล็งไว้
“หมดค่ะ แต่มีไอศครีมรสชาไทย ได้ไหมคะ” พนักงานเสนออีกรสชาติหนึ่งแทน
แป้งมองที่ถังไอศครีมต่าง ๆ หนึ่งในนั้นมีรสเชอร์เบทสละ สีส้มอ่อน
“เชอร์เบทสละ ก็ได้ค่ะ” แป้งเลือกรสนี้เพราะรสชาติน่าจะเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ เหมือนกับเชอร์เบทส้ม
“ได้ค่ะ ห้าสิบบาทค่ะ” พนักงานตักไอศครีมแล้วส่งให้เด็กสาวแป้ง พร้อมใบเสร็จรับเงิน มีแถมพวงกุญแจพลาสติกรูปไอศครีมเป็นของที่ระลึก
แป้งนำไอศครีมและแมวไปวางที่โต๊ะ ถ่ายรูปทั้งสองสิ่งเพื่อเก็บไว้ดูเล่น และลองชิมไอศครีมดู
“อร่อยจังงง...” แป้งอมยิ้มแต่มีน้ำตาซึมออกมานิดหนึ่ง เพราะดีใจที่ได้กินของอร่อยสีส้มอีกแล้ว
- จบค่ะ -
เรื่องสั้น : ..ความรัก (สีส้ม)..
วันนี้ก็เช่นกัน แม้แป้งใส่ชุดนักศึกษาสีขาวดำ แต่บนตัวเธอมีโบว์ผูกผมสีส้ม และทาลิปสติกสีส้มอ่อน ๆ บนริมฝีปาก ชีวิตของเธอไม่เคยขาดสีส้มเลย
“คืนนี้ ฉันจะต้องทำให้สำเร็จสมใจอยากให้ได้” แป้งคิดในใจขณะนั่งชิลล์ ๆ ที่ร้านคาเฟ่ข้างมหาวิทยาลัย และหลังจากดูดน้ำส้มคั้นจนหมด เธอจึงออกจากร้านเพื่อไปเรียนต่ออีกหนึ่งวิชาก่อนกลับบ้าน
คืนนี้เวลาทุ่มตรงหรือสิบเก้านาฬิกา สาขาของร้านขายไอศครีมชื่อดังจากเกาหลี จะมีพิธีเปิดร้าน โดยจะมีเซอร์ไพร์สให้กับลูกค้าทุกคนด้วย เด็กสาวแป้งได้เล็งไว้แล้วว่า จะต้องมาซื้อไอศครีมในเวลาดังกล่าวให้ได้ เนื่องจากร้านนี้อยู่ใกล้บ้าน คือย่านชิดลม และเมนูอร่อยสุดปังก็คือ ไอศครีมเชอร์เบทส้มราดด้วยซอสนมข้นหวาน ที่รสชาติการันตีว่าอร่อยไม่เหมือนร้านอื่น
แป้งออกจากมหาวิทยาลัยตอนห้าโมงโดยนั่งรถเมล์ มาถึงร้านเป้าหมายเวลาหกโมง ไม่น่าเชื่อ...มีคนมารอซื้อจำนวนมาก เด็กสาวหยิบบัตรคิวได้เบอร์เก้าสาม
อีกหนึ่งชั่วโมงกว่าร้านจะเปิด เธอจึงนั่งรถเมล์ไปหาอะไรกินก่อนแถวเพลินจิต เป็นร้านส้มตำเจ้าประจำนั่นเอง เมื่อทานเสร็จ ก็รีบกลับมาร้านไอศครีม
ก่อนกำหนดเวลาเล็กน้อย ร้านไอศครีมได้เปิดเพลงจังหวะสนุกสนานและมีไฟประดับกระพริบสวยงาม พนักงานต้อนรับเริ่มเรียกเบอร์คิว
ขณะที่รอเรียก มีลูกแมวสีส้มตัวหนึ่งกำลังรีบเดินมุดเข้าไปใต้เก้าอี้ข้างร้าน มันคงจะตกใจเสียงดังและคนเยอะ แป้งเป็นคนรักแมว แต่ไม่เคยเลี้ยง รีบเดินเข้าไปดูแมวน้อยใกล้ ๆ เห็นมันกำลังนั่งหลังชิดกำแพง มองจ้องมาทางเธอ ลูกแมวน้อยมีขนสีส้มขาว อายุน่าจะราวสามสี่เดือน แลดูน่ารักน่าเอ็นดูถูกใจเด็กสาวมาก เธอคิดสักพักแล้วจึงตัดสินใจ อุ้มลูกแมวขึ้นมา
“กลับบ้านด้วยกันนะจ๊ะ” แป้งพูดกับแมวน้อย
“แมะ” เจ้าเหมียวน้อยร้องตอบ
“คิวที่เก้าสิบสามค่ะ” เสียงเรียกจากเจ้าหน้าที่ดังขึ้น แป้งรีบเดินไปที่หน้าเคาท์เตอร์ สั่งเมนูที่เล็งไว้
“หมดค่ะ แต่มีไอศครีมรสชาไทย ได้ไหมคะ” พนักงานเสนออีกรสชาติหนึ่งแทน
แป้งมองที่ถังไอศครีมต่าง ๆ หนึ่งในนั้นมีรสเชอร์เบทสละ สีส้มอ่อน
“เชอร์เบทสละ ก็ได้ค่ะ” แป้งเลือกรสนี้เพราะรสชาติน่าจะเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ เหมือนกับเชอร์เบทส้ม
“ได้ค่ะ ห้าสิบบาทค่ะ” พนักงานตักไอศครีมแล้วส่งให้เด็กสาวแป้ง พร้อมใบเสร็จรับเงิน มีแถมพวงกุญแจพลาสติกรูปไอศครีมเป็นของที่ระลึก
แป้งนำไอศครีมและแมวไปวางที่โต๊ะ ถ่ายรูปทั้งสองสิ่งเพื่อเก็บไว้ดูเล่น และลองชิมไอศครีมดู
“อร่อยจังงง...” แป้งอมยิ้มแต่มีน้ำตาซึมออกมานิดหนึ่ง เพราะดีใจที่ได้กินของอร่อยสีส้มอีกแล้ว