เป็นช่วงที่โรงเรียนเปิดเทอมหลังจาก โควิด19 ได้ระบาดหนัก เปิดเทอมมาได้สักพักแล้ว เราได้พบเจอกับใครมากมาย และคนๆหนึ่งด้วยเช่นกัน เราแอบมองเขาหลังจากที่ได้พอเจอเขาครั้งแรก ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงได้เกิดสนใจพี่เขานักน่า จนต้องเฝ้าแอบส่องหา ไม่ได้บ่อยจนเหมือนคนโรคจิตนะ แต่แค่ทุกครั้งที่ได้เจอหรือเขาเดินผ่านสายตาเรา จนมีวันหนึ่งพี่เขาเดินมากับเพื่อนเขาเพื่อมาขอเครื่องคิดเลข เราเลยยืมให้ นางก็จะมาขอแบบนี้ทุกอาทิตย์ อาทิตย์ละครั้งประนาณนั่น จนเริ่มได้แยแซวเล่นกันจนเริ่มสนิทกันเรื่อยๆ จนถึงวันกีฬาสีที่วิลัย เราก็ได้แอบส่องพี่เขาทุกวันและก็ได้ทั้งเล่นเกมกับพี่เขา และพอถึงวันสุดท้ายของกีฬาสีเขามีจัดกิจกรรมช่วงคริสมาสต์กับปีใหม่รวมกันและจะมีจับฉลาก แล้วพี่เขาก็ได้หมอน1อัน เราเลยทักไปเล่นๆเพื่อขอหมอนนั่น แต่ก็ไม่ได้หวังว่าจะได้มาจริงๆหรอกแค่พูดขำๆ พองานเลิกก็แยกย้ายกันกลับ นางทางมาถามว่า "กลับแล้วอ้อไม่มาเอาหมอนก่อน" (หึ้ยยแกเขาจะให้เราจริงๆอ้อ) เลยตอบว่า "ใช่" พอถึงบ้าน อยู่ๆนางก็ทักมาถามว่า "สรุปเอามั้ย" เราเลยตอบว่า "รอเปิดเทอมค่อยเอามาให้สิ" และนางก็ถามว่าบ้านอยู่แถวไหนตรงไหน เราเลยบอกที่อยู่ไปว่าแถวไหน แต่ก็ยังไม่คิดว่าจะมาให้จริงคิดว่าแค่ถามเล่นๆ และผ่านไปสักพักนางบอกว่าจะถึงบะให้ออกมารอ และก็ได้เจอกันนางก็ยืนมาให้ (คือแบบน่ารักอ่ะ) หลังจากนั่นก็ปิดเทอม1 ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก แต่ถึงมีก็คงมาจากสตอรี่ของเราพี่เขาชอบมาตอบกลับเกือบทุกอันเลยได้คุยกันบ้างเล็กน้อย
(แกว่าแปลกมั้ย อยู่ๆเหมือนเขาสนใจชีวิตของๆเรายังไงไม่รู้สิทั้งๆที่เราชอบเขาแต่ยังไม่ได้ติดตามขนาดนั่น) พอใกล้ถึงวันเปิดเทอมก็เกิดการเลื่อนวันเปิดเพราะโควิดอีกเช่นเคย ก็ได้เล่นออนไลน์ตลอด 1 เดือนเต็มๆ เราก็เหมือนจะลืมพี่เขาไปด้วยพักหนึ่ง พอเปิดเทอมมา ก็เรียนปกติจนมีวันหนึ่ง เราก็จำไม่ค่อยได้ว่าตอนนั่นเกิดอะไรขึ้น น่าจะเป็นช่วงที่มีปัญหาชีวิตเรื่องความรักหรือครอบครัวนี้แหละ และไปเพ้อลงสตอรี่และนางก็ตอบกลับมาเพื่อมาถามและปลอบใจเราให้ดีขึ้นจนได้คุยกันมากขึ้นกว่าเดิมที่เคย ทั้งระบายทุกเรื่องราวให้นางฟัง ไม่รู้สิอยู่ๆก็รู้สึกสบายใจที่จะระบายและเล่าที่เรื่องเราที่เกิดขึ้นในแต่ละวันของเราทั้งๆที่เราไม่ค่อยระบายหรือเล่าเรื่องชีวิตตัวเองให้ใครฟังหรือรับรู้ง่ายๆ โดยเฉพาะเรื่องไร้สาระ แต่กับนางเรารู้สึกโครตสบายใจที่ได้เล่า เรากับพี่เขาก็มีปัญหาความรักเหมือนกัน เพราะต่างฝ่ายแฟนไม่ค่อยสนใจไม่มีเวลาหรือคุยด้วย เลยหันมาคุยกัน (จะว่าเจ้าชู้ก็ได้) จนถึงปัจจุบันก็สนิทกันจนทุกครั้งที่เจอหน้ากันจะทักท้ายหรือแยเล่นกัน มากขึ้น มีถึงขั้นเลี้ยงหนมแบ่งของกินให้เรา คือแบบเหมือนทุกๆเวลาที่เราได้อยู่ใกล้เขาหรือคุยด้วย จะรู้สึกอบอุ่นเป็นพิเศษ นางไม่ได้หล่อหรือรวยแต่เรากับรู้สึกอบอุ่นเวลามีเขาในชีวิต แบบที่ไม่เคยมีมาก่อน
จุดเริ่มต้น #พี่B
(แกว่าแปลกมั้ย อยู่ๆเหมือนเขาสนใจชีวิตของๆเรายังไงไม่รู้สิทั้งๆที่เราชอบเขาแต่ยังไม่ได้ติดตามขนาดนั่น) พอใกล้ถึงวันเปิดเทอมก็เกิดการเลื่อนวันเปิดเพราะโควิดอีกเช่นเคย ก็ได้เล่นออนไลน์ตลอด 1 เดือนเต็มๆ เราก็เหมือนจะลืมพี่เขาไปด้วยพักหนึ่ง พอเปิดเทอมมา ก็เรียนปกติจนมีวันหนึ่ง เราก็จำไม่ค่อยได้ว่าตอนนั่นเกิดอะไรขึ้น น่าจะเป็นช่วงที่มีปัญหาชีวิตเรื่องความรักหรือครอบครัวนี้แหละ และไปเพ้อลงสตอรี่และนางก็ตอบกลับมาเพื่อมาถามและปลอบใจเราให้ดีขึ้นจนได้คุยกันมากขึ้นกว่าเดิมที่เคย ทั้งระบายทุกเรื่องราวให้นางฟัง ไม่รู้สิอยู่ๆก็รู้สึกสบายใจที่จะระบายและเล่าที่เรื่องเราที่เกิดขึ้นในแต่ละวันของเราทั้งๆที่เราไม่ค่อยระบายหรือเล่าเรื่องชีวิตตัวเองให้ใครฟังหรือรับรู้ง่ายๆ โดยเฉพาะเรื่องไร้สาระ แต่กับนางเรารู้สึกโครตสบายใจที่ได้เล่า เรากับพี่เขาก็มีปัญหาความรักเหมือนกัน เพราะต่างฝ่ายแฟนไม่ค่อยสนใจไม่มีเวลาหรือคุยด้วย เลยหันมาคุยกัน (จะว่าเจ้าชู้ก็ได้) จนถึงปัจจุบันก็สนิทกันจนทุกครั้งที่เจอหน้ากันจะทักท้ายหรือแยเล่นกัน มากขึ้น มีถึงขั้นเลี้ยงหนมแบ่งของกินให้เรา คือแบบเหมือนทุกๆเวลาที่เราได้อยู่ใกล้เขาหรือคุยด้วย จะรู้สึกอบอุ่นเป็นพิเศษ นางไม่ได้หล่อหรือรวยแต่เรากับรู้สึกอบอุ่นเวลามีเขาในชีวิต แบบที่ไม่เคยมีมาก่อน