รับราชการช่วงแรกแทบอยากลาออก

 สอบติดอยู่กรมหนึ่งได้ลงบรรจุภาคกลาง ในตำแหน่งนายช่าง ปฏิบัติงาน วุฒิ ปวส.
ก็เป็นความภาคภูมิใจเล็กๆของตัวเอง และครอบครัว
 ก่อนหน้าที่จะเข้ามารับราชการเคยทำงานเอกชนตลอดมาร่วม 5 ปี ปัจจุบันอายุ 26 ปี
วันแรกที่มาทำงาน ก็พอเข้าใจนะครับที่ว่า บางที่เข้างานกัน เก้าโมง กว่าๆเพราะผมก็เคยอ่านกระทู้พวกงานราชการมาบ้างแล้วบ้างครับ
มาถึงก้รายงานตัวตามปกติพิธี ส่งเอกสาร จากนั้นก้เคว้งคว้างครับ ได้โอกาสดีถือตีสนิทกับพี่ช่างคนหนึ่ง คือวันนั้นพี่เขาไปไหน ผมไปด้วยหมดเพราะ
ไม่รู้จักใครจริงๆ 55 จากนั้นก็เริ่มทักทายทำความรู้จักกัน สวัสดีทุกๆคน
 
 หลังจากทำงานได้ครบอาทิตย์ที่ได้เจอผมจึงสรุปได้ดังนี้ครับ
- ไม่มีการวางแผน job description รายละเอียดงานที่ต้องทำแบบแน่ชัด ให้สำหรับคนที่เข้ามาทำงานใหม่/บรรจุใหม่ (อาจจะเป้นบางกรม) ทำให้รู้สึกว่า
เนื้องานที่ต้องทำจริงๆคืออะไร ไม่มีขอบเขตงาน การกำหนดเวลา เป้าหมายที่ชัดเจน คือทำทุกอย่าง งานคนอื่น คนนั้นคนนี้ ปนกัน เวลาประเมินผลเขาเอาเกณท์อะไรมาวัดครับ 
- แหล่งรวมคนโลกส่วนตัวสูง (บางที่) เช่น เช้ามาเซ็นชื่อ เราก็ทักสวัสดีปกติ สีหน้าท่าทาง เหมือนไม่เต็มใจ พอถึงโต้ะทำงานก็ไม่สุงสิงกับใคร เป็นกันหลายคนเลย ต่างจากงานเอกชน เฮฮา กันเอง ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นเพราะช่วงอายุหรือเปล่า สรุปว่าคนหนุ่มๆวัยรุ่นก็เป็น

หลังจากนนี้คงต้องปรับตัวอีกเยอะครับ เพราะเคยทำงานบริษัทเอกชนมาก่อน ถึงจะเหนื่อยกาย แต่ก็ไม่ค่อยเหนื่อยใจกับสภาพแวดล้อมเท่าไหร่
หวังว่าพี่ๆน้องๆที่เข้ามาทำงานสายงานราชการช่วงแรกพอจะได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์กันนะครับ สวัสดีครับ