เด็กม.5ที่ทำอะไรไม่เคยได้ดั่งใจเลย

ผมเป็นเด็ก.5คนนึงผมเรียนหนังสือมาทุกวันกลับมาผมทำงานบ้านช่วยพ่อแม่ กวาดบ้าน ถูบ้าน หุงข้าว ล้างจานนานๆทีทำ ถ้าไม่ได้ทำพ่อเลี้ยงกับแม่จะทำแทนบางครั้งถ้างานหนักก็เป็นยกกระสอบข้าวช่วยบ้าง ผมช่วยพ่อแม่แทบทุกอย่างที่จะทำได้ แต่ก็นั่นแหละครับ พ่อเลี้ยงที่บ้านไม่เคยเห็นค่าผมเลย เอาแต่พูดว่าผมไม่ช่วยอะไร ไม่สร้างการสร้างงานอะไร ไม่มีระเบียบ เล่นแต่โทรศัพท์ บอกว่าเกรดไม่วัดผลเฉลี่ยของผม ทั้งๆที่ผมก็ได้3.50ขึ้นทุกปี กวาดบ้านก็ไม่สะอาด ข้าวต้องเรียกให้กิน ทั้งๆที่ผมไม่หิว ไม่ต้องการให้เรียก และบอกแล้วว่าไม่หิวไม่เคยได้ดั่งใจพ่อเลี้ยงแกเลย ผมไม่พอใจมากเลย เขาเป็นผู้ใหญ่แล้วดูเหมือนเขาจะมีหน้าที่ติผมอย่างเดียว แม่ก็ไม่เคยว่าขนาดนี้ ผมก็ตั้งใจเรียนของผมเหนื่อยมามากแล้วผมก็ต้องมาเจอที่บ้านอีก แต่ละวันผมรู้สึกไม่ดีเอาเหลือเกินที่ต้องมาเจอแบบนี้ การบ้านก็เยอะ บางทีก็อยากผ่อนคลายกับโทรศัพท์ บ้างก็วาดรูปแต่ดูเหมือนเขาไม่เคยเห็นค่าผมเลย ทำเหมือนผมผิดอยู่ฝ่ายเดียว