บทนำ "ดินแดนแห่งความฝัน"

"ปีนี้คุณทอดทิ้งสิ่งที่อยากทำไปกี่อย่าง"
 
 
คำถามแรกที่ผมถูกถามเมื่อตัวเองกำลังจะสอบเข้าทำงาน ณ บริษัทแห่งหนึ่ง โดยผู้จัดการฝ่าย เฮชฮาร์ที่สัมภาษณ์อยู่ตรงหน้าของผม
 
"ในมุมมองตัวเองแล้ว ผมทิ้งไปหลายอย่างมาก และทุกสิ่งที่ทำมันก็ไม่เคยประสบความสำเร็จเลย นับเฉพาะปีนี้ ก็น่าจะ 5-6 อย่างแล้วครับ"
 
ผมชื่อ อมร เกียรติกรไพศาล ใช่ครับ ผมเป็นเด็กจบใหม่ที่ยังหางานไม่ได้ในยุคที่เต็มไปด้วยปัญหาทางการเมืองและเศรษฐกิจ
 
อัตราการว่างงานของประชาชนพุ่งขึ้นสูงทุกวันไม่มีทีท่าจะลดลงเลยทีเดียว และผมก็ไม่คิดว่าตัวเองจะจบมาด้วยปัญหาที่ยากมากขนาดนี้
 
ผมเดินกลับออกจากบริษัทที่เพิ่งสัมภาษณ์ไปอย่างคอตก เนื่องจากแน่นอนว่า ผมตอบสัมภาษณ์ได้ไม่ดีเท่าที่ควร แต่ผมก็ยังมีหวังว่าวันนึง
 
ผมจะทำมันประสบความสำเร็จให้ได้ สักพักเสียงข้อความในมือถือมันก็ดังขึ้น ผมเอามันขึ้นมา และอ่านข้อความนั้น
 
"เฮ้ย ยังไม่ทำงานอีกหรอวะ"
 
ชายหนุ่มที่ทักทายผมผ่านสื่อโซเชียลมิเดีย
 
ผมได้แต่มองและไมไ่ด้ตอบอะไร แต่ไม่ใช่เพราะผมอายหรือกลัวเพื่อนหรอกนะ แต่มันไม่มีอารมณ์จะเล่นกับความรู้สึกแบบนี้จริง ๆ