ตอนนี้เราเรียนคณะครุศาสตร์ เอกการศึกษาปฐมวัยและเรียนอยู่ปี3เทอม2แล้วแต่เราเททุกอยากแล้ว เพราะว่าเราเลยบอกที่บ้านตั้งแต่ปี2ว่า มันไม่ใช่ทางที่ชอบ แต่ทางบ้านก็ยังพยายามบอกว่า เรียนๆไปเถอะเดี๋ยวก็จบแล้ว เราก็ฝืนดันทุรังที่จะเรียนให้มันจบๆไป แต่นานๆเข้าก็ไม่อยากที่จะเรียน เคยคิดอยู่ว่าที่เรียนมามันจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อเรียนไม่เข้าใจและก็ไม่ชอบ ตอนเรียนอยู่ปี1ก็คิดว่าพอได้และไปได้เรื่อยๆ ปี2คิดว่าไม่ใช่แล้วก็พยายามที่จะบอกทางบ้านตลอด ปี3ก็บอกอยู่บ้านแต่ไม่กล้าพูดกับแม่ เพราะแม่ส่งเรียนให้ตลอด แล้วประจวบกับแม่ที่เป็นแม่ค้าขายของอยู่ ก็ต้องไปช่วย พี่สาวมีร้านกิ๊ฟช็อปแต่ต้องมา5โมง-6โมง มันเลยเกิดการเครียด และไม่อยากเรียน มันจึงเป็นความเครียดที่สะสม บางครั้งเคยคิดฆ่าตัวตายอยู่บ่อยๆ แต่ก็ทำไม่ได้ ก็คิดอยู่อย่างเดียวเดียวว่าไม่อยากเรียนแล้ว เอาแล้วที่เสียอยู่ไปทำงานดีกว่า แต่ก็พูดไม่ได้เพราะความที่ปากหนักเหมือนน้ำท่วมปาก
คิดว่าเราควรจะทำยังไงดี
เมื่อไม่อยากเรียนมหาวิทยาลัยแล้วจะพูดยังไงให้ครอบครัวเข้าใจ
คิดว่าเราควรจะทำยังไงดี