ผมเป็นเด็กอายุ 16ย่าง17ครับ คนที่ผมคุยอยู่อายุ17 เราคุยกันมาเกือบปีแล้ว มีทะเลาะบ้างเรื่องคนเก่า จนไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาอยากเคลียตัวเองเพราะกลัวผมไม่มีความสุขและความจริงแล้วผมมีความสุขมากแค่อดีตทำร้ายเธอเท่านั้นผมพยามอยู่กับเธอเพื่อให้ลืมช่วงเวลาที่ผ่านมาแต่เธอยังยืนยันคำเดิม โดยที่ทำให้ผมกลับกลายเป็นเพื่อนและก็กะว่าจะลืมแฟนเก่า ผมพยายามเล่าทุกอย่างที่พอให้เธอจะคิดได้ว่าที่ผมทำมาก็เพื่อตัวเธอเเละผม (ผมตั้งเรียนหนังสือเพื่อที่จะได้สอนเธอให้เข้าใจ พยายามบอกว่ามีเรื่องอะไรให้คุยกัน พยายามช่วยเธอเวลาที่เธอไม่มีใครหรือมีเรื่องทะเลาะ ก็ให้คุยกันผมอยากให้เธอโตไปกับผมติวหนังสือเข้ามหาลัยด้วย และที่ผมรักผญ.คนนี้คือผมเคยเป็นโรคซึมเศร้าเมื่อเธอเข้าเธอทำให้ผมหายและเปลี่ยนไปในด้านดี และเธอก็ทำดีกับผมสนับสนุนผมมาตลอด ) แต่เธอก็บอกว่าขอเวลาให้ตัวเอง ขอเคลียตัวเอง โดยไม่รู้เลยได้ว่าเขาจะกลับมาไหม เธอบอกอย่าคาดหวังเยอะ ไปรร.เธอก็ไม่อยากมองหน้าผมคงจะกำลังเคลียตัวเองแต่กับคนเก่าผมก็ไม่รู้ว่าอย่างไรเพราะเธอไม่คุยอยู่แล้ว ตอนนี้ผมก็ได้แต่รอเธออย่างเดียว รอจนวันหนึ่งความรักของผมมันหายไปเพราะการรอครั้งนี้มันก็ไม่มีอะไรต้องเสียอยู่แล้วเพราะเรายังอายุแค่นี้ แต่เธอก็เคยบอกว่าแค่รู้สึกชอบแต่ถึงขั้นรัก โดยที่ทั้งๆผมก็รักเธอมาคนเดียวตลอด ผมคงทำได้แต่รอ ชาวพันทิปมีความเห็นอย่างไรครับ
ปล.แฟนเก่าคือเพื่อนผมเธอเลยคิดว่าผมจะตัดขาดกับเพื่อน แต่ดูแล้วผมไม่รู้ว่ามันคือเพื่อนเลยไม่เคยช่วยอะไรผมเลยจ้องจะเอาผลแต่อย่างเดียว
คนที่คุยมาด้วยกันเกือบปียังลืมแฟนเก่าและยังเอาเรื่องเก่าเอาออกไม่ได้สักทีทั้งที่เลิกกันเป็นปีแล้ว
ปล.แฟนเก่าคือเพื่อนผมเธอเลยคิดว่าผมจะตัดขาดกับเพื่อน แต่ดูแล้วผมไม่รู้ว่ามันคือเพื่อนเลยไม่เคยช่วยอะไรผมเลยจ้องจะเอาผลแต่อย่างเดียว