สวัสดีค่ะ หลังจากที่เราอัดอั้นมานาน เรามีปัญหาทีไรจึงชอบมาอ่านกระทู้อยู่บ่อยๆ จนวันนี้ตั้งใจสมัครและตั้งกระทู้เองบ้าง และอยากให้ทุกคนช่วยให้คำปรึกษากันหน่อยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า หนู(ขอแทนตัวเองว่าหนูละกันนะคะ)ได้ทะเลาะกับแม่หนักๆมา 3 ครั้ง ครั้งนี้เป็นครั้งที่3 ประเด็นมันอยู่ที่เรื่อง 'เงิน' ต้องบอกก่อนอย่างแรกคือหนูเริ่มทำงานพาสไทม์ตั้งแต่อายุ 15 เพราะตอนนั้นแม่ออกจากงานมาเลี้ยงน้อง พ่อทำงานคนเดียว บ้านหนูมีกัน4คน (พ่อ แม่ เราและน้องสาว) จึงอยากจะทำงานหาเงินใช้เองเพื่อช่วยพ่อ ตอนนั้นทำงานได้เดือนละไม่ต่ำกว่า 6,000 บาท ทำหลังเลิกเรียน จ.-ศ. และเสาร์อาทิตย์ทำเต็มวัน เราให้พ่อกับแม่ทุกเดือน คนละ2,000 ที่เหลือ2,000-3,000บาท หนูต้องเก็บไว้ใช้ทั้งเดือน หนูมีการซื้อของออนไลน์บ้างนิดๆหน่อยๆ และตั้งแต่ทำงานได้ เราก็บอกกับพ่อว่าไม่ต้องให้เงินหนูแล้วก็ได้เอาไว้ใช้ในบ้านจะได้พอใช้ และหนูก็แทบไม่ขอพ่อเลย จนกระทั่งมีเรื่องให้เราต้องออกจากงานนั้น แล้วทำให้หนูว่างงานไปประมาณเกือบเดือน ระยะเวลาที่หนูว่างงานหลังเลิกเรียนหนูจะชอบไปเดินห้างพร้อมกับเอกสารเพื่อไปหาสมัครงานพาสไทม์ แต่ก็มีแต่ร้านที่รับอายุ 18 (ส่วนร้านที่ทำอยู่ร้านแรกนั้นหนูมีรุ่นพี่ที่รู้จักชวนไปทำถึงได้ทำค่ะ) ระหว่างตอนที่ว่างงานไม่มีเงินฝช้หนูก็มักทะเลาะกับแม่เรื่องเล็กๆน้อยๆอยู่ตลอด จะขอออกไปหางานทำขอค่ารถสองแถวค่ากินระหว่างวัน ก็โดนแม่ว่า ว่าเราจะไปเที่ยวเถลไถล แต่แม่ก็ยอมให้ไปนะคะ จนบังเอิญเจอป้ายติดรับพนักงานที่ติดบนรถสองแถวจึงติดต่อไป หลังจากนั้นก็ได้งานใหม่ค่ะเป็นร้านชาบู ชม.ละ40บาท ออกเงินให้เป็นอาทิตย์ อาทิตย์นึงได้แค่ประมาณพันนิดๆ บางทีเข้าแทนคนอื่นก็ได้เกือบ2,000ก็แล้วแต่อาทิตย์ไป ช่วงนั้นไม่ค่อยให้พ่อแม่ บางครั้งก็ให้แค่คนละ500 เนื่องจากหนูโตขึ้นมีค่าใช้จ่ายมากขึ้น ต้องจ่ายค่าเทอม (เรียนปวช.) ตอนนั้นหมุนไม่ทันจริงๆจึงขอยืมพ่อ แม่ก็ชอบมาบ่นว่าตอนมีก็ไม่ให้เขาพอไม่มีก็มาขอ หนูก็ปล่อยผ่านไป จนกระทั่งมีช่วงที่แม่ชอบซื้อกระเป๋าในไลฟ์สดเยอะจนพ่อโกรธ (เงินที่แม่ซื้อคือเงินพ่อที่ให้ไว้ใช้ในแต่ละเดือน) แต่แม่ก็อ้างไปหมด ว่าเพื่อนเขาแฟนซื้อให้ไม่ต้องแอบซื้อ บลาๆๆ จนพ่อก็ต้องยอม พอนานๆไปแม่ก็ซื้อเยอะมากขึ้น สุดท้ายแม่คิดจะไลฟ์สดขายกระเป๋า เริ่มจากขายมือสองของตนเอง จนแม่เริ่มซื้อมาเยอะขึ้นและมาขายต่อบวกเอากำไรใบละ200-300 พ่อไม่ค่อยโอเคที่แม่คิดจะไลฟ์สดขายกระเป๋า เพราะช่วงนั้นเป็นช่วงโควิดรอบแรก เศรษฐกิจไม่ค่อยดี แต่แม่กลับซื้อกระเป๋าอยู่บ่อยครั้งมากจนทะเลาะกับพ่อ และตอนนั้นเองหนูก็มีให้พ่อกับแม่เดือนละไม่มาก แม่ก็ชอบมาว่าเราเงลาพ่อไม่อยู่ว่าเรามีเงินซื้อของได้แต่ไม่ให้เขาบ้าง ที่หนูซื้อก็มีแต่ของที่จำเป็น ตอนนั้นทะเลาะกันจนแม่ไม่พูดด้วยเกือบอาทิตย์ หนูก็เป็นคนไปขอโทษแม่ และให้เงินแม่ไปอีก500 และก็ดีกัน ข้ามตอนนั้นไปเลยละ แม่ก็ยังไลฟ์สดขายกระเป๋าอยู่จนถึงทุกวันนี้ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง (นานๆทีจะขายได้) บวกกับหนู ตอนนี้อายุ17แล้ว ทำงานพาสไทม์อยู่2ที่ วันไหนหยุดที่แรกก็จะไปทำที่สอง บางอาทิตย์ไม่มีวันหยุดเลย และงานบ้านทุกอย่างหนูก็ต้องทำ และก็มีโควิดที่ทำให้ใบ้ชีวิตลำบากขึ้น และช่วงหลังมานี้หนูมีความคิดที่อยากจะเก็บทำความสะอาดห้อง เพราะห้องหนูรกๆมากๆ มีความคิดที่อยากจะจัดโต๊ะทำการบ้านให้น่าทำมากขึ้น หนูซื้อของในช้อปปี้ซึ่งราคาแต่ละอย่างไม่ถึงร้อยและใช้โค้ดส่งฟรี บางอย่างเป็นพรีออเดอร์ แต่กลับซวยที่ของมาส่งพร้อมกัน 3วันติด วันละ4อย่าง แม่ได้ส่งมาในแชทกลุ่มครอบครัวพร้อมกับพูดแซะว่าเงินไม่มีแต่ซื้อของได้ เราได้อธิบายกับเขาดีๆว่าแต่ละอย่างที่ซื้อไม่ถึงร้อย และบางอันก็เป็นพรีออเดอร์ตั้งนานแล้ว หนูจึงมาคิดว่าหนูพึ่งให้เงินแม่ไปเมื่อเดือนก่อน แต่เดือนนี้ยังไม่ให้เขาถึงโกรธ แต่เดือนนี้หนูมีตารางงานน้อยมากๆ เพราะโควิด จึงได้เงินน้อย ไปทำงานหนูต้องใช้กินใช้ค่ารถอะไรอีกเยอะ ค่าข้าวในห้างก็ไม่ได้ถูก หนูไม่มีให้จริงๆ แล้วก็ทะเลาะกันเป็นเรื่องใหญ่ หาว่าหนูอกตัญญู อาศัยท้องมาเกิด ว่าไม่ได้ แต่จริงๆแล้วไม่มีใครสามารถว่าแม่ได้เลย พูดเรื่องจริงแม่ก็ไม่เคยยอมรับ อ้างไปทุกอย่าง แต่เราทำอะไรหนูผิดตลอด ไม่เคยฟังเหตุผลและไม่เคยมองสิ่งดีๆที่หนูตั้งใจทำบ้างเลย หนูตั้งใจเรียนเกรดไม่เคยตก เรียนได้ทุนมาตั้งแต่เด็ก และหางานพาสไทม์เพื่อช่วยครอบครัว ไม่เคยมีเรื่องเกเรให้ได้ยินเลย แต่กลับมาโกรธหนูเรื่องที่หนูไม่ให้เงิน หนูทะเลาะกับแม่เรื่องแบบนี้มาตลอดเลยค่ะ แม่ชอบเอาตัวเองเป็นหลักตลอด หนูพยายามคุยกับเขาแล้วนะคะ แต่ก็เมิน แม้แต่มองก็ยังไม่เหลียวมองเลยค่ะ จนวันนี้ได้ยินโทรไปคุยกับญาติและเล่าเรื่องให้ญาติฟังพร้อมกับด่าเราสาระพัด หนูนั่งร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียว ทำไงถึงจะเป็นปกติและเข้าใจกันคะ ตอนนี้อึดอัดมาก ครั้งที่แล้วก็ทะเลาะกันเรื่องแบบนี้แต่หลังจากทะเลาะเหนูก็ให้เงินแม่ค่ะ แต่ตอนนี้หนูไม่มีเงินจะให้จริงๆ
อยากถามทุกคนว่าเราควรทำยังไง เมื่อทะเลาะกับแม่
เรื่องมีอยู่ว่า หนู(ขอแทนตัวเองว่าหนูละกันนะคะ)ได้ทะเลาะกับแม่หนักๆมา 3 ครั้ง ครั้งนี้เป็นครั้งที่3 ประเด็นมันอยู่ที่เรื่อง 'เงิน' ต้องบอกก่อนอย่างแรกคือหนูเริ่มทำงานพาสไทม์ตั้งแต่อายุ 15 เพราะตอนนั้นแม่ออกจากงานมาเลี้ยงน้อง พ่อทำงานคนเดียว บ้านหนูมีกัน4คน (พ่อ แม่ เราและน้องสาว) จึงอยากจะทำงานหาเงินใช้เองเพื่อช่วยพ่อ ตอนนั้นทำงานได้เดือนละไม่ต่ำกว่า 6,000 บาท ทำหลังเลิกเรียน จ.-ศ. และเสาร์อาทิตย์ทำเต็มวัน เราให้พ่อกับแม่ทุกเดือน คนละ2,000 ที่เหลือ2,000-3,000บาท หนูต้องเก็บไว้ใช้ทั้งเดือน หนูมีการซื้อของออนไลน์บ้างนิดๆหน่อยๆ และตั้งแต่ทำงานได้ เราก็บอกกับพ่อว่าไม่ต้องให้เงินหนูแล้วก็ได้เอาไว้ใช้ในบ้านจะได้พอใช้ และหนูก็แทบไม่ขอพ่อเลย จนกระทั่งมีเรื่องให้เราต้องออกจากงานนั้น แล้วทำให้หนูว่างงานไปประมาณเกือบเดือน ระยะเวลาที่หนูว่างงานหลังเลิกเรียนหนูจะชอบไปเดินห้างพร้อมกับเอกสารเพื่อไปหาสมัครงานพาสไทม์ แต่ก็มีแต่ร้านที่รับอายุ 18 (ส่วนร้านที่ทำอยู่ร้านแรกนั้นหนูมีรุ่นพี่ที่รู้จักชวนไปทำถึงได้ทำค่ะ) ระหว่างตอนที่ว่างงานไม่มีเงินฝช้หนูก็มักทะเลาะกับแม่เรื่องเล็กๆน้อยๆอยู่ตลอด จะขอออกไปหางานทำขอค่ารถสองแถวค่ากินระหว่างวัน ก็โดนแม่ว่า ว่าเราจะไปเที่ยวเถลไถล แต่แม่ก็ยอมให้ไปนะคะ จนบังเอิญเจอป้ายติดรับพนักงานที่ติดบนรถสองแถวจึงติดต่อไป หลังจากนั้นก็ได้งานใหม่ค่ะเป็นร้านชาบู ชม.ละ40บาท ออกเงินให้เป็นอาทิตย์ อาทิตย์นึงได้แค่ประมาณพันนิดๆ บางทีเข้าแทนคนอื่นก็ได้เกือบ2,000ก็แล้วแต่อาทิตย์ไป ช่วงนั้นไม่ค่อยให้พ่อแม่ บางครั้งก็ให้แค่คนละ500 เนื่องจากหนูโตขึ้นมีค่าใช้จ่ายมากขึ้น ต้องจ่ายค่าเทอม (เรียนปวช.) ตอนนั้นหมุนไม่ทันจริงๆจึงขอยืมพ่อ แม่ก็ชอบมาบ่นว่าตอนมีก็ไม่ให้เขาพอไม่มีก็มาขอ หนูก็ปล่อยผ่านไป จนกระทั่งมีช่วงที่แม่ชอบซื้อกระเป๋าในไลฟ์สดเยอะจนพ่อโกรธ (เงินที่แม่ซื้อคือเงินพ่อที่ให้ไว้ใช้ในแต่ละเดือน) แต่แม่ก็อ้างไปหมด ว่าเพื่อนเขาแฟนซื้อให้ไม่ต้องแอบซื้อ บลาๆๆ จนพ่อก็ต้องยอม พอนานๆไปแม่ก็ซื้อเยอะมากขึ้น สุดท้ายแม่คิดจะไลฟ์สดขายกระเป๋า เริ่มจากขายมือสองของตนเอง จนแม่เริ่มซื้อมาเยอะขึ้นและมาขายต่อบวกเอากำไรใบละ200-300 พ่อไม่ค่อยโอเคที่แม่คิดจะไลฟ์สดขายกระเป๋า เพราะช่วงนั้นเป็นช่วงโควิดรอบแรก เศรษฐกิจไม่ค่อยดี แต่แม่กลับซื้อกระเป๋าอยู่บ่อยครั้งมากจนทะเลาะกับพ่อ และตอนนั้นเองหนูก็มีให้พ่อกับแม่เดือนละไม่มาก แม่ก็ชอบมาว่าเราเงลาพ่อไม่อยู่ว่าเรามีเงินซื้อของได้แต่ไม่ให้เขาบ้าง ที่หนูซื้อก็มีแต่ของที่จำเป็น ตอนนั้นทะเลาะกันจนแม่ไม่พูดด้วยเกือบอาทิตย์ หนูก็เป็นคนไปขอโทษแม่ และให้เงินแม่ไปอีก500 และก็ดีกัน ข้ามตอนนั้นไปเลยละ แม่ก็ยังไลฟ์สดขายกระเป๋าอยู่จนถึงทุกวันนี้ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง (นานๆทีจะขายได้) บวกกับหนู ตอนนี้อายุ17แล้ว ทำงานพาสไทม์อยู่2ที่ วันไหนหยุดที่แรกก็จะไปทำที่สอง บางอาทิตย์ไม่มีวันหยุดเลย และงานบ้านทุกอย่างหนูก็ต้องทำ และก็มีโควิดที่ทำให้ใบ้ชีวิตลำบากขึ้น และช่วงหลังมานี้หนูมีความคิดที่อยากจะเก็บทำความสะอาดห้อง เพราะห้องหนูรกๆมากๆ มีความคิดที่อยากจะจัดโต๊ะทำการบ้านให้น่าทำมากขึ้น หนูซื้อของในช้อปปี้ซึ่งราคาแต่ละอย่างไม่ถึงร้อยและใช้โค้ดส่งฟรี บางอย่างเป็นพรีออเดอร์ แต่กลับซวยที่ของมาส่งพร้อมกัน 3วันติด วันละ4อย่าง แม่ได้ส่งมาในแชทกลุ่มครอบครัวพร้อมกับพูดแซะว่าเงินไม่มีแต่ซื้อของได้ เราได้อธิบายกับเขาดีๆว่าแต่ละอย่างที่ซื้อไม่ถึงร้อย และบางอันก็เป็นพรีออเดอร์ตั้งนานแล้ว หนูจึงมาคิดว่าหนูพึ่งให้เงินแม่ไปเมื่อเดือนก่อน แต่เดือนนี้ยังไม่ให้เขาถึงโกรธ แต่เดือนนี้หนูมีตารางงานน้อยมากๆ เพราะโควิด จึงได้เงินน้อย ไปทำงานหนูต้องใช้กินใช้ค่ารถอะไรอีกเยอะ ค่าข้าวในห้างก็ไม่ได้ถูก หนูไม่มีให้จริงๆ แล้วก็ทะเลาะกันเป็นเรื่องใหญ่ หาว่าหนูอกตัญญู อาศัยท้องมาเกิด ว่าไม่ได้ แต่จริงๆแล้วไม่มีใครสามารถว่าแม่ได้เลย พูดเรื่องจริงแม่ก็ไม่เคยยอมรับ อ้างไปทุกอย่าง แต่เราทำอะไรหนูผิดตลอด ไม่เคยฟังเหตุผลและไม่เคยมองสิ่งดีๆที่หนูตั้งใจทำบ้างเลย หนูตั้งใจเรียนเกรดไม่เคยตก เรียนได้ทุนมาตั้งแต่เด็ก และหางานพาสไทม์เพื่อช่วยครอบครัว ไม่เคยมีเรื่องเกเรให้ได้ยินเลย แต่กลับมาโกรธหนูเรื่องที่หนูไม่ให้เงิน หนูทะเลาะกับแม่เรื่องแบบนี้มาตลอดเลยค่ะ แม่ชอบเอาตัวเองเป็นหลักตลอด หนูพยายามคุยกับเขาแล้วนะคะ แต่ก็เมิน แม้แต่มองก็ยังไม่เหลียวมองเลยค่ะ จนวันนี้ได้ยินโทรไปคุยกับญาติและเล่าเรื่องให้ญาติฟังพร้อมกับด่าเราสาระพัด หนูนั่งร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียว ทำไงถึงจะเป็นปกติและเข้าใจกันคะ ตอนนี้อึดอัดมาก ครั้งที่แล้วก็ทะเลาะกันเรื่องแบบนี้แต่หลังจากทะเลาะเหนูก็ให้เงินแม่ค่ะ แต่ตอนนี้หนูไม่มีเงินจะให้จริงๆ