แฟนบอกว่าคบเราที่ความดีของเรา...เราควรเดินออกมาไหม

กระทู้ปรึกษาเชิงระบาย(ยืมล็อคอินเพื่อนมาใช้นะคะ คนละคนกัน)
เพิ่งจะเริ่มต้นความสัมพันธ์กับผู้ชายอายุต่างกันสองปี
เรา36 ผู้ชาย34 เราทำงานเป็นวิศวกรโรงงาน ผู้ชายจบวิศวกรแต่ทำธุรกิจส่วนตัว

รู้จักแฟนมาปีหนึ่งแล้วเพราะชอบคุยเรื่องธุรกิจเหมือนกัน
ตอนคุยกัน คุยกันแบบเพื่อน ไม่มีเรื่องชู้สาวเข้ามาเกี่ยวข้องเลย
เขาโทรหาทุกวัน ชวนไปทานข้าว ชวนไปวิ่งบ่อยๆ
จากใจจริง ไม่เคยคิดจะเป็นแฟนเขา ไม่เคยหวังอะไรแบบนั้นเลยจริงๆ
เพราะเขาหน้าตาดีมาก ผิวใสไม่มีรูขุมขนเลย เอาแขนไปวางใกล้ๆ 
รู้สึกถึงผิวพรรณที่แตกต่างกัน เขาเป็นพวกรักตัวเอง ชอบออกกำลังกาย
หุ่นเขาดีเกินไป เวลาพูดจาก็ดูดีไปอีก การศึกษาก็สูง

ส่วนเรา....เราสวยในสังคมของเรา
เราเคยคิดว่าเราดีมากแล้ว ไปไหนคนก็ชมว่าสวย
แต่พอมาเทียบกับเขา เรารู้ตัวเองว่าทุกอย่างเราห่างไกลเขามาก
เลยเกิดความรู้สึกเจียมตัวตลอดเวลา

เขาบอกว่าชอบเราเมื่อสองเดือนก่อน พอคำพูดนี้หลุดออกมาจากปากเขา
เราก็เริ่มหวั่นไหวทันทีเลยค่ะ
ผู้ชายคนนี้หล่อมาก เพียบพร้อมทุกอย่าง ขับรถแพงมาก
ฐานะทางบ้านดีมาก ซึ่งแตกต่างจากสังคมเราโดยสิ้นเชิง
และตั้งแต่ที่รู้จักกันก็เหมือนเขาจะเป็นคนดี เราคุยกันทุกเรื่อง
เขามีผู้หญิงกี่คนๆเขาเล่าให้ฟังหมดตั้งแต่ครั้งเรายังเป็นเพื่อนกัน

แต่ช่วงที่เขาบอกเขาชอบ....เขาพูดเสมอว่า
"ชอบ" แต่ไม่กล้าคบ เพราะกลัวใจตัวเอง กลัวว่าวันนึงจะเจ้าชู้
และทำเราเสียใจในอนาคตหรือเปล่า...ไม่แน่ใจในความเจ้าชู้ตัวเอง
เราอึ้งที่เขาพูดแบบนี้ แต่เขาก็ยังตามมาคุยกับเราทุกวัน
เพราะเขาบอกว่าสบายใจที่คุยด้วย ไม่ปวดหัวดี

จนเรามีอะไรกัน ลึกๆเตรียมพร้อมสำหรับการถูกทิ้ง
ใจมันชอบไปแล้ว เตรียมใจมาตลอดที่จะสูญเสีย

เขาวางแผนว่าจะมาหาเราทุกอาทิตย์ และจะพาเราไปรู้จักที่บ้าน
เราไม่เคยโทรหาเขานะคะ เพราะเขาทำงาน เราเกรงใจ
เราจะเป็นฝ่ายรอเขาโทรมา ซึ่งเขาก็โทรมาวันละหลายๆรอบทุกวัน

แต่พอเราถามว่า....รักเราเพราะเจอแล้วชอบ หรือคบกับเราเพราะความดี
เขาตอบว่า คบกับเราเพราะความดีเท่านั้น เราน้ำตาแตกเลยค่ะ.....

เรารักเขามากๆแล้วค่ะ เราหวังดีกับเขาเสมอ เราต้องการให้เขาไปเจอสาวๆสวยๆ
ที่เหมาะสมสำหรับเขา เรายินดีที่จะสูญเสียจริงๆค่ะ
เพราะแฟนที่ผ่านมาของเขา เหมือนสวยมากทุกคน หน้าที่การงานก็ดีพอๆกับเขา

หลายครั้งที่เขาหลุดความไม่พอใจในหน้าตาของเรา....
เช่น ออกกำลังกายบ้าง  ผอมเกินไปหรือเปล่า กินขนมระวังย้อย
หรือไม่ก็เล่าว่าแฟนเก่าหน้าอกใหญ่ทุกคน ซึ่งเราหน้าอกเล็ก
แต่เค้าเล่าเหมือนไม่คิดอะไร แต่เราแอบคิดนะคะ

พอเค้าเห็นเราร้องไห้ ดูเขาตกใจ เขาอ้างว่าเรื่องที่จะไปมีคนอื่นไม่คิดทำ
แค่พยายามทบทวนตัวเองว่าจะทำไหม...กลัวทำเราเสียใจ
ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้จริงๆเราจะให้อภัยได้ไหม....แต่ไม่ได้ตั้งใจพูดให้เสียใจ
แล้วเขาก็กอดเราไว้ แล้วปลอบว่าขอโทษที่พูดไม่คิด ถ้าไม่มีความน่ารักเลยก็คงไม่ชอบ
เพียงแต่คบที่ความดีมากกว่าแค่นั้น

เรารู้ตัวเองค่ะ....อายุก็เยอะแล้ว เราไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย
ถ้าวันนี้เรายังไม่เติมเต็มสำหรับเขา สักวันเขาก็ต้องไปซมซานหา
ในสิ่งที่เขาชอบและขาดหายไปใช่ไหมคะ....

เราแค่น้อยใจว่า ในสายตาเขา...เราอาจไม่สวยเลย
แต่ในสังคมเรามีแต่คนชื่นชมเรา เราหน้าอกเล็ก แต่ก็คงมีผู้ชายที่ไม่ได้รักเราที่หน้าอก
เราจนกว่าเขา แต่ในสังคมของเรา หน้าที่การงาน เงินเดือนเราก็ไม่แพ้ใครเช่นกัน

เขาพูดเสมอว่า มีผู้หญิงสวยๆรวยๆ ต้องการจะมาอยู่กับเขา(ซึ่งเราไม่อยากฟัง)
แต่เขามีแต่เรื่องปวดหัว เขาเลยเลือกที่จะคบเรา เพราะเราทำให้เขาสบายใจ

เราควรจะหายไปจากชีวิตเขาไหมคะ เราไม่ต้องการให้ใครมาสงสารเรา
เราไม่ได้ต้องการให้ใครต้องมารับผิดชอบว่านอนกับเราไปแล้ว เราเตรียมใจแต่แรก
ถ้าไม่ได้พอใจในสิ่งที่เราเป็น เราก็ควรเปิดโอกาสให้เขาใช่ไหมคะ
เรารู้สึกว่าตอนนี้เขาบังคับตัวเองที่จะรับผิดชอบเราอยู่ ซึ่งมันไม่ใช่ความรักเลย
เขาทำตามหน้าที่ และคิดว่าเราเป็นคนดีเลยพยายามเก็บเราไว้แค่นั้น

เราดูไม่มีค่าเลยค่ะ ทำอย่างไรดีคะ