เป็นคนไม่กล้าทำไรเลย ไม่กล้าเข้าสังคม ไม่กล้าออกจากบ้าน เกลียดครอบครัว

แต่ก่อนผมไม่ได้เป็นอย่างนี้นะพึ่งมาเป็นหลังออกเรียนตอนม.3ถึงปัจจุบัน ปัจจุบันผมก็20ละครับเป็นมาหลายปีละเครียดมากครับจะทำไรก็คิดมากไปหมดอยากออกไปหางานแต่ก็ไม่กล้าไป รถก็ไม่มีอะไรไม่มีสักอย่างได้ขังตัวเองอยู่แต่บ้านทั้งๆที่ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลย บ้านผมเป็นบ้านรวมครับ ประมาณ4-5หลังในรั้วเดียวกันแต่ครัวจะรวมกัน ในบรรดาบ้านทั้งหมดผมจนสุดครับมีแค่พ่อกับผมพ่อไม่มีงานได้อาศัยครอบครัวเอาแต่ผมไม่ชอบอย่างนั้นอะอยากเป็นอิสระอยากออกจากบ้านรวมนี่สักทีแต่ไม่มีปัญญาครับ ก็เพราะไม่กล้าทำไรเลยนี่ล่ะ ผมคิดเว่าการที่ผมไม่กล้านี่สาเหตุมาจากครอบครัวใช่มั้ยครับเพราะเวลาผมทำไรก็ผิดตลอดอยู่แต่ในบ้านก็ผิดออกไปข้างนอกก็ผิดอะไรๆก็มาลงที่ผมขนาดสิ่งที่ผมไม่ได้ทำก็มาหาว่าผมทำมันใช่สาเหตุที่ทำให้ผมไม่กล้ามั้ยครับ ตอนนี้เครียดมากครับคิดอยากฆ่าตัวตายมาตั้งนานแล้วแต่กลัวความตายตัวผมโคตรย้อนแย้งเลยก็เลยไม่ได้ฆ่าตัวตายสักทีแต่คิดแทบทุกวัน อยากเอาความคิดกาวๆพวกนี้ออกจากหัวมากครับอยากเปลี่ยนตัวเองให้กล้าเหมือนแต่ก่อน แต่มาติดที่ครอบครัวพ่อก็ปรึกษาไม่ได้ไม่เคยถามผมด้วยซ้ำว่ารู้สึกยังไงแบบทรมานมากครับอยู่บ้านรวมแต่รู้สึกเหมือนส่วนเกิน ผมต้องทำยังไงครับอยากไปใช้ชีวิตในโบกภายนอกอยากหนีจากบ้านหมาๆนี่สักที อนู่นานกว่านี้ผมว่าผมน่าจะเป็นบ้าอะ ปัจจุบันก็แทบจะเป็นบ้าแล้วครับ อยากมีเพื่อนที่เข้าใจเราทุกอย่างมากครับ (อาจจะงงหน่อยนะครับเพราะผมเรียบเรียงภาษาได้ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่)