การคุยกับคนอื่นหลายๆชั่วโมง ถือเป็นเรื่องส่วนไหมคะ

คบกับแฟนมา 5 ปี  พอแฟนย้ายไปเป็นหัวหน้าแผนกอื่น ได้เจอลูกน้องใหม่ๆ
เริ่มสนิทและคุยแชทกันตลอด ปรึกษาหารือเรื่องงาน เรื่องทะเลาะกับเพื่อนบ้าง ปัญหาครอบครัวบ้าง คุยเล่นคุยแซวกัน  แรกๆเราเข้าใจได้ แต่พอนานไปมือถือแทบไม่ว่าง  เราก็เตือนเขา เขาก็รับฟังจนเหลือคนมาปรึกษาน้อยลงๆ  และมีที่สนิทไม่กี่คน

แต่ไม่กี่คนที่ว่าหลังๆเริ่มโทรคุยวันละ 1-2 ชม. และวันละหลายๆคน
คนที่คุยเป็นผู้ชายเหมือนกันนะคะ เรารู้แต่ไม่ไว้ใจ
เรื่องที่คุยเป็นเรื่องทั่วไป เกมบ้าง ขอคำปรึกษาเรื่องครอบครัวบ้าง
มันดูเหมือนจะไม่มีอะไร  คิดว่านะคะ


แต่ที่เรารู้สึกแย่มากๆ เพราะความใส่ใจสนใจกันน้อยลง ความสัมพันธ์ลดลง
วันๆแทบไม่ได้คุยกัน เจอกันเขาก็อยู่ในโลกของมือถือ  ถึงบ้านเขาก็เริ่มคุยโทรศัพท์
มีแต่เราที่เป็นห่วงเป็นใยเขาอยู่ฝ่ายเดียว
ภาระหน้าที่ในบ้านเขาก็ไม่สนใจ
นานวันเราก็สงสัยว่าคุยอะไรกัน  เขาก็ว่าเราก้าวก่ายความเป็นส่วนตัว
เขาขอเวลาส่วนตัวบ้าง
ทั้งที่แต่ก่อน คำว่าส่วนตัวของเขาคือ ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกมส์ เล่นเฟส  
เราก็ไม่เคยยุ่ง

เลยอยากถามความคิดเห็นค่ะ ว่าการคุยกับคนอื่นตลอดเวลา
มันเป็นเรื่องส่วนตัว ที่คนเป็นแฟนปกติทั่วไปเขาต้องการกันใช่ไหมคะ