เราคิดแบบนี้เราเนรคุณมั๊ยคะ

คือเรื่องมีอยู่ว่าพ่อแม่เราเลิกกันค่ะแล้วต่างก็ไปมีครอบครัวใหม่มีลูกใหม่ด้วย(เพราะพ่อเรามีเมียน้อย)คุณป้าเลยเอาเรามาเลี้ยงที่บ้านของแฟนค่ะซึ่งทุกวันนี้ก็เรียกลุง คือเขาก็มีลูกของเขา2คนอะค่ะลูกชายทั้งคู่ คนโตอายุ20คนเล็กอายุ7ขวบคือ คือเหมือนว่า เราต้องทำงานบ้านแทนลูกเขาในหลายๆอย่างอะค่ะ ทั้งไปเก็บขยะในห้องให้ ถูห้องให้ ล้างจานใ ซักผ้า ตากผ้า พับผ้าให้ลูกเขาวันๆไม่ทำอะไร นอนกับเล่นเกมค่ะ แค่คนโตนะคะ คนเล็กเราก็ช่วยป้าเลี้ยงค่ะเขายังเด็ก คือเรารู้สึกแบบทำไมเราต้องทำให้ลูกเขาด้วยอะ..ทำไมลูกเขาไม่ทำอะไรเลย.เห็นแก่ตัวมากๆ.บางทีก็ขับรถไปเที่ยวกลับมาดึก.เรียกให้เรามาเปิดประตูให้..จนบางทีเราก็อึดอัดอะค่ะบางทีเรากลับมาเหนื่อยก็อยากจะนอนบ้างมีอิสระอยากจะไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างก็ทำไม่ได้  ไม่ใช่ไม่อยากทำนะคะ แต่ลูกเขาควรทำอะไรบ้าง ลุงกับป้าเราเลี้ยงเราดีนะคะ แต่ทำไมเราอึดอัดก็ไม่รู้ เรารู้สึกว่าบ้านนี้ไม่ใช่บ้านของเรา .หรือเราเองที่คิดไม่ดี..มีครั้งนึงที่เราเหนื่อยมากๆช่วงม.ปลายมีซ้อมกีฬาสีกลับมาก็เย็น บางทีก็อยากนอนนเลยจริงๆเหนื่อยมากๆเราก็เลยบ่นไปว่าเชิงว่าลูกเขาอะค่ะ ทำไมเห็นแก่ตัวจัง ไม่คิดจะทำอะไรเลยเหรอ แล้วลุงกับป้าก็สวนเรามาประมาณแบบ 'ถ้าทำไม่ได้ ลุงกับป้าทำเองก็ได้นะ'พูดเหมือนเชิงประชดอะค่ะเราก็แบบ.เห้ย.เห็นเราเป็นอะไร..เรารักเขานะคะเขามีบุญคุณกับเรามากแต่แบบเราทนอะไรแบบนี้ไม่ไหวถ้าในอนาคตเราทำงานกลับมาเราก็ต้องมาทำแทนลูกเขาอีกเราว่าไม่ใช่อะค่ะ เหมือนเราจะทำอะไรก็เกรงใจเขาไปหมดเลยอะค่ะ จะพูดจะว่าอะไรก็ไม่ได้ ไม่ได้อยาดทำในสิ่งที่อยากทำจริงๆ เราเลยมีความคิดที่จะเก็บตังค์ตั้งแต่ช่วงปี1ตอนนี้เราอยู่ปี1ค่ะกะจะเก็บตังค์ให้ได้เยอะๆแล้วพอเรียนจบมีงานมีการทำเราจะออกไปอยู่หออะค่ะ.เราคิดแบบนี้เราเนรคุณมั๊ยคะเราเบื่อที่จะต้องทำแทนลูกเขาทุกอย่าง ลูกเขาเอาแต่นอน เล่นเกม เราเบื่อมากๆ เราไม่ได้จะทิ้งเขานะคะเราก็คงกลับมาหาเขาบ่อยๆ.เราเบื่อจริงๆคืออยู่ที่บ้านลุงกับป้ามันก็สบายค่ะแต่แบบสบายกายแต่ไม่สบายใจจริงๆเราไม่อยากพึ่งเขาไปตลอด ทุกวันนี้เกรงใจมากๆจะทำอะไรทีก็ได้ไม่เต็มที่ เพราะเขามีบุญคุณกับเรา จริงๆถ้าไม่ได้เขาเราก็คงแย่แต่เราก็รักตัวเองเหมือนกัน บางทีก็กลัวว่าถ้าเราออกไปลูกเขาจะทำอะไรบ้างมั๊ยจะช่วยอะไรพ่อแม่เขาบ้างรึป่าวเพราะที่ผ่านมาเขาไม่ทำอะไรเลย😂😂เราคิดแบบนี้เราเนรคุณมั๊ยคะ?😂😂