หนูอายุ18 กำลังเรียนอยู่มอ6 หนูเครียดมากเลยมันเศร้ามากๆ กลับมาจากโรงเรียนหนูขังตัวเองไว้ในห้องไม่อยากออกไปทำอะไรข้าวก็ไม่อยากกินเสาร์อาทิตย์หนูก็เป็นแบบนี้เหมือนกันกลางวันหนูจะนอนเยอะมากๆกลางคืนหนูจะนอนไม่หลับคิดมากตลอดคิดในแง่ลบแต่ก่อนหนูก็เครียดแบบนี้หนูไม่มีแฟน มีแค่เพื่อนกับครอบครัวแต่พอมีเรื่องเครียดหนูก็ไม่บอกใครหนูไม่กล้าบอก พอห้าเดือนที่แล้วหนูมีคนคุยแล้วชีวิตหนูก็เริ่มดีขึ้นมีสีสันได้ยินได้หัวเราะมากๆมีเขามันดีมากๆเลยแต่ก็พอมีเรื่องเครียดอยู่บ้างเราก็คุยกับเขาว่าเราเป็นอะไรเขาก็ให้กำลังใจเราตลอดเวลาหนูจะทำอะไรเขาจะเป็นกำลังของหนูตลอดเหมือนมีเขาในทุกวันมันดีมากๆแต่พอมาวันหนึ่งเราสองคนก็เลิกคุยกันมันมีปัญหาที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ แล้วหนูก็กลับมาซึมอีกเพราะว่ามันไม่มีเขาแล้วทำให้หนูกลับมาอยู่ที่เดิมไม่มีแรงจะทำอะไรร้องไห้แทบตลอดหนูรู้สึกว่าตัวเองไม่ดีและไม่มีค่าการเรียนหนูก็ตามหลังคนอื่นตลอด มันท้อมากๆเลย หนูไม่รู้จะทำยังไง ขี่รถไปก็แช่งให้ตัวเองตายตลอดมันอยากตายมากจริงๆ หนูอยากไปหาหมอแต่หนูไม่กล้าบอกใคร กลัวไม่มีใครเชื่อ กลัวทางครอบครัวคิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระ