ขอเกริ่นก่อนเลยนะคะ..
เราคบกับแฟนเก่าได้ 3 ปี กว่าๆ แต่ปัญหาก็คาราคาซังจนกระทั่งแฟนเก่าไปมีแฟนใหม่ เพียงให้เหตุผลว่าแค่ประชดเราเท่านั้น แต่เราก็มีผช.คนนึงมาคุยด้วย เรารู้สึกดีกับเขา แต่เรายังใช้คำ่ารักได้ไม่เต็ม 100% จนกระทั่งได้ตกลงคบกับเขา ทั้งที่พึ่งเลิกกับแฟนเก่าได้ไม่ถึงเดือน ทุกอย่างเหมือนไปได้ดี แต่มีแต่หัวใจเราที่สับสนอยู่ว่า นี่พร้อมรักใครจริงๆแล้วหรอ ? ทีทำไปเพราะประชดคนเก่าหรือเปล่า แล้วเราก็คิดว่า คงใช่แหละ แต่เราก็ต้องรับผิดชอบความรู้สึกขงเขา เพราะตัวเราเองก็ชอบเขาเหมือนกัน
คบได้ เดือนแรกเรารู้สึกว่าเรารักเขามาก เรามูฟออนจากคนเก่าได้แล้ว แต่พอนานๆไป 3 เดือน เราเริ่มคิดว่า เรายังไม่ลืมคนเก่า เราก็พยายามบอกแฟนเราให้เข้าใจว่า เรายังไม่ลืมคนเก่า เรายังคิดถึงเขาอยู่ แต่เขาก็ไม่ยอมเลิก เขาบอกเขาเข้าใจและพร้อมที่จะไปต่อกับเรา ความสัมพันธ์เริ่มลงตัวขึ้นเรื่อยๆ แฟนเก่าเราก็ติดต่อกลับมาบ้าง แต่เราไม่ได้อะไร คบกันไปได้สักพักใหญ่ๆ (ประเด็นที่1) ทางบ้านเราอยากให้เขามาหมั้นไว้ก่อน ซึ่งทางพ่อเขาก็ได้มาเจรจาพูดคุยสู่ขอกับแม่เรา แล้วบอกว่าเดือนหน้า หรือปลายปี จะมาหมั้นหมาย ซึ่งทางแม่เราก็ได้หาฤกษ์ยามงามดี บอกญาติผู้ใหญ่ แต่สุดท้ายเป็นไงคะ พ่อแม่เขาไมไ่ด้มตามตกลง ซึ่งถ้าไม่มีเงินหรืออะไรก็ตาม ควรจะมาบอกกับทางแม่เราตรงๆ แต่เขากลับเงียบเฉย เราโดนคำถามเดิมๆถามซ้ำๆ ว่า ไหนเขาจะมาหมั้น ไม่มาแล้วหรอ อ้าว ไหนจะหมั้นไง เราอับอายขายขี้หน้าแค่ไหน เราบอกแฟน ก้คิดว่าเขาคจะช่วยเราได้บ้าง อย่างน้อยช่วยให้สบายใจก็ยังดี แต่เขากลับไม่ทำอะไรเลย ไม่คิดจะพูดกับพ่อแม่ เชื่อมั้ยคะว่าความรู้สึกเราเริ่มลดน้อยลงกับผู้ชายคนนี้เพราะเขาทำอะไรเพื่อเราไม่ได้ ไม่หมั้นไม่เป็นไรค่ะ แต่อย่างน้อย ช่วยพูดช่วยจา หรือทำให้เราสบายใจสักหน่อย ก็ไม่ได้เลย เราก็เลยปล่อยวางเรื่องนี้ ข่าวเริ่มซาลง คนถามก็น้อยลง แต่มีแต่ความเจ็บใจ ความอายที่มันจะอยู่กับตัวเราไปตลอด (ประเด็นที่2)เขาเป็นคนที่ค่อนข้างที่จะงี่เง่าพอสมควร เราไม่เคยได้มีเวลาส่วนตัว แม้กระทั่งดูหนัง ดูซีรีย์ ไปไหนก็ต้องตอบตลอด เงียบเกิ5 นาที ก้ทะเลาะกัน แล้วทะเลาะกันบ่อยมาก (ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะอยู่คนละที่) ลงรูปไอจีแต่ละรูป ถ้าเห็นเนินปก ร่องอกเราพอเข้าใจ ว่าหึง แต่บางมุมเราไมไ่ด้ตั้งใจจะโชว์ (ผญ.มันก็ต้องมีอยู่แล้วมุมที่มันเห็น)  นับวันยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ แม้กระทั่งเราจะลงรูป ที่มันเห็นพุงแว๊บเดียว (เราอวบค่ะ สูงด้วย เสื้อเลยสั้น) ก็หึงหวงเรามากกกกกกกกกก จนทุกวันเราไม่สามารถใส่อะไรได้แล้วจ้านอกจากเสื้อยืด เขาเริ่มจับผิดเราตลอด พยายามกดติดตามทุกแอพของเรา รหัสเฟสเราให้ แต่ก้พยายามไขรหัสไอจีเรา ติดตาม ยัน ติ้กต่อกและทวิตเตอร์ ของเรา แล้วก้ค่อยดูคลิปเดิมๆในติ้กต่อกแล้วมาจับผิดว่า อ้ันนั้นเห้นเนิน อันนี้เสื้อรัด ซึ่งมันเป้นคลิปนานมากแล้วด้วย เราก็เลยไม่รู้จะทำไงค่ะ เลยลบคลิปที่มีหน้าเราทั้งหมดออกให้หมด เหลือแต่ถ่ายหมาถ่ายแมว ในไอจีเราพยายามลบรุปเก่าๆ 5-6 ปีก่อน ก็สังเกตุเราว่า ลบบรูปไอจีหรอ เราก็แบบ เออใช่ รู้ได้ไง เขาบอกว่าเลื่อนดู เห้ยย คือต้องว่างมากๆๆๆอ่ะ เฟสเราจะมีวันนี้ในอดีตก็ชิงกดไปดูก่อนเรา ทุกเช้า ทุกวัน  เราไม่รู้นะคะ ว่าที่เขาเป็นแบบนี้เพราะอะไร แต่ที่เขาทำอยู่ มันทำให้เราอึดัอดและไม่เป็นตัวของตัวเองเอามากๆ เรื่องแต่งตัวไม่เท่าไหร่นะคะ แต่เราแทบไม่มีเวลาส่วนตัวเลย พอพูดไปก็มาประชดประชันว่า เออ ต่อจากนี้จะไม่สนใจ จะปล่อย บลาๆ ซึ่งเป็นแบบนี้เราเลยไม่อยาากพูดค่ะ (ประเด็นที่3) เราเป็นโรคประจำตัว (ไบโพลาร์) ต้องหาหมอตลอด เพราะตอนแรกเราเป็นซึมเศร้าค่ะ กินยาตลอด ขั้วนึงเราจะอารมดี อีกขั้วนึง เราจะ ซึม หรือโมโห หงุดหงิดไม่มีเหตุผล ซึ่งมันก้หลายครั้งที่เราหงุดหงดิดใส่เขา แ้วเขาต้องมาเป็นที่รองรับอารมณ์ เราก็สงสารเขานะคะ แต่สิ่งที่ทำให้เราหงุดหงิด 70% มาจากเขาค่ะ ชอบถามอะไรเดิมๆทั้งที่เราพึ่งบอกไป มันทำให้หน้าหงุดหงิดมากค่ะ เหมือนคนไม่ใส่ใจข้อความเอาสะเลย

-----ตอนนี้เราก็มีความคิดที่จะจบความสัมพันธ์นี้นะคะ แต่เราบอกกับตัวเองว่าจะไม่เลิกนอกจากว่าเขาจะนอกใจหรือเราจะหมดรัก แต่สิ่งที่เขาทำให้ ไม่ได้มีความผิดหรือบั่นทอนจิตใจเรา เขาดีกับเรา เพียงแค่เขามาบีบรัดเรามากไปจนทำให้เราอึดอัด ไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง เราควรจะทำยังไงดีคะ ตอนนี้ 50 ก็อยากเลิก 50 ก็อยากอยู่ เพราะเขาไม่ได้ผิดอะไรเลย แต่เราก็ไม่อยากให้เขาเป็นที่รองรับอารมณ์เราเหมือนกัน T_T