สวัสดีค่ะ เราเป็นคนนึงที่โดนแม่และคนในครอบครัวพูดทำร้ายจิตใจมาตลอด ตั้งแต่หน้าตา รูปร่าง โดนเปรียบเทียบกับพี่สาวตัวเองและลูกคนอื่นตลอดเวลา แทบจะทุกเรื่องเลยก็ว่าได้ เราเป็นคนนึงที่มั่นใจว่าเราทำทุกอย่างตามที่แม่สั่งตลอดช่วยงานที่บ้านตลอด แต่พอแม่รู้สึกขัดใจเราที่เราช้าบ้าง แม่ก็จะบอกว่าเราไม่เคยช่วยเลย ทั้งๆที่เราทำมาตลอด แค่ช้าบ้าง แต่มักจะโดนว่าตลอด ในขณะที่พี่คนอื่นไม่เคยช่วยงานที่บ้านเลย แถมไม่สนใจด้วย มีครั้งนึงเราไปทำงาน แล้วค่อนข้างกลับดึก แม่ก็เลยบอกว่าให้กลับมาช่วยแม่ขายของ จะให้เป็นค่าจ้างแทน เราก็เลยกลับมาเพราะแม่ก็ไม่ค่อยสบายตัว แต่พอกลับมากลับบอกให้เราไปหางานทำอีกรอบแต่จำกัดเวลาในการทำงาน ต้องหางานกลับเย็นนะ ต้องได้เงินเท่านี้ ในขณะที่โควิดระบาด แต่แม่ไม่เคยรับรู้เลยว่างานแต่ละงานมันหายากขนาดไหน แถมเรามีสัมภาษณ์จังหวัดใกล้ๆกลับไม่ให้เราไป สุดท้ายโทษเราว่าเราไม่ไปเอง เรางงกับแม่มากว่าแม่ต้องการอะไรจากเรา แต่บ้านเราไม่เคยนั่งปรึกษากันได้ เพราะมีแต่คำพูดที่ซ้ำเติม เช่น เราเครียดเรื่องที่ทำงานก่อนหน้านี้ แม่ก็บอกว่าเพราะตัวไม่อดทนเอง บางทีเราต้องการแค่กำลังใจค่ะ แต่ไม่เคยได้เลยสักครั้ง เรามีปัญหาอะไรเราไม่เคยบอกกับที่บ้านเลยค่ะ เพราะบอกไปเรากลับเครียดกับคำพูดคำดูถูกเพิ่มมาอีก ลามมาจนถึงเรื่องรูปลักษณ์ค่ะ ใช่ค่ะเราน้ำหนักเยอะ เราพยายามลดอยู่นะคะ แต่แม่ไม่เคยเข้าใจว่ามันต้องใช้เวลา จะให้เราลด 10 กก.ใน 1 เดือน แม่บอกเราไม่สวย อ้วน ใส่อะไรก็ไม่สวย ที่หางานยากเพราะไม่สวยอ้วน ไม่มีใครเอา มันทำให้ความมั่นใจของเราถดถอยลงไปเยอะมาก ในแต่ละวันเราต้องนั่งหาวิธีรองรับอารมณ์และคำพูดเหล่านี้ตบอดเวลา พอถึงตอนที่แม่อยากให้ทำธุระให้เราจะสบายใจมากค่ะ แม่จะพูดดีกับเรา แต่พอธุระเสร็จก็เหมือนไล่เราตลอดเวลา ตอนนี้เรายังช่วยแม่อยู่ค่ะ พยายามหางานค่ะแต่ยังไม่ได้ เราเศร้ามากค่ะที่ต้องมานั่งปรับความรู้สึกตัวเอง แต่มันอดคิดไม่ได้ ต่อให้ตอนนี้เราไม่มีงานทำที่แน่นอน แต่เรายังช่วยพี่สาวได้ตลอด เพราะเค้ายืมเงินหมุนทุกเดือน แต่แม่ไม่เคยมองว่าเราดีเลยค่ะ มองแต่เราแย่ เราไม่สวย เราไม่มีความพยายาม บางครั้งเราอยากจบชีวิตตัวเองเลยค่ะ เพราะมันเป็นความกดดันที่รุนแรงสำหรับเรามาก เป็นแบบนี้มาหลายแีแล้วค่ะ ไม่ดีขึ้นเลย เราควรจะทำยังไงต่อกับชีวิตตอนนี้ดีคะ งานก็ตก
รับมือกับคำพูดที่บั่นทอนจิตใจจากคนในครอบครัวยังไงดี