สวัสดีค่ะสมาชิกทุกท่าน ก่อนอื่นขอบอกก่อนเลยนะคะว่า ที่มาตั้งกระทู้ถามเพราะไม่สบายใจจริงๆ และอยากหาทางออกค่ะ
เริ่มจากปลายปี 2563 เราได้ยายมาฝึกงานต่างอำเภอจึงทำให้เราต้องหาหออยู่ พออยู่หอมาเรื่อยๆ เราสังเกตเห็นความผิดปกติของแม่เรา คือ แม่เรามาหาเราบ่อยมาก ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไปเรียนไปฝึกงานต่างจังหวัดแม่ไม่ค่อยมา แต่จะคอยโทรถามเช้า สาย บ่าย เย็น พอมาช่วงที่ย้ายมาหอต่างอำเภอที่ว่า แม่เริ่มมาบ่อยมา จนเรามารู้ที่หลังว่าเจ้าของหอจีบแม่เรา(แม่เราแยกกับพ่อตั้งแต่เรา 3 ขวบได้ เพราะพ่อมีบ้านน้อย) เราก็ไม่ได้ห้ามนะที่แม่จะคุยกับเขา เราเปิดโอกาสให้ไปกินกาแฟ กินข้าวด้วยกัน
แต่พอมีวันหนึ่ง เราปวดท้องมากไม่สามารถไปทำบุญเป็นเพื่อนแม่ได้ เลยให้แม่ไปคนเดียวและบอกชวนเจ้าของหอไเป็นเพื่อนแทน แม่ตอบกลับมาว่าไม่เป็นไร เดี๋บวแม่รีบกลับมาหาเรา ผ่านไป 3 ชม. แม่โทรมาถามจะเอาอะไรไหมกินไรรึเปล่าเราบอกไม่เป็นไร แม่เลยบอกงั้นเดี๋ยวถึงหอค่อยไปกินพร้อมกัน พอเราแต่งตัวเสร็จ แม่ทักมาบอกว่า "หากินเองเลยนะ แม่จะไปกินกาแฟ" (กับเจ้าของหอ) จากนั้นเราก็ไม่รู้เลยว่าอะไรยังไง เลยหอบตัวเองทั้งที่ป่วยไปกินข้าวเพื่อจะกินยา จากนั้นก็นั่งทำงานที่ร้านคาเฟ่จนบ่ายสาม แม่ไม่ถามข่าวเราเลย ทุกอย่างเงียบ จนเราคิดได้ว่าเราชวนแม่ไปสวนดอกไม้ไว้ แถมแม่มาผิดนัดเราเลยขับรถไปนั่งดูคนเดียว พอกลับมาก็คิดแล้วว่าแม่หาไปเลย กลับมาถึงหอประมาณห้าโมงเย็น เราเห็ยรถแม่จอดอยู่ก็แอบดีใจ รีบขึ้นห้อง พอจะเคาะห้องเท่านั้นแหล่ะ รองเท้าเจ้าของหอวางอยู่หน้าหอที่เปฌ็นห้องนอนเรา พร้อมรองเท้าแม่เรา เราบอกเลยนะภาพตรงหน้าที่จุกมาก ขออ่อนไปหมดเลย สับสนและเสียใจมากที่ทั้งวันแม่ไม่ตอบไม่ถามข่าวเราผิดกับแต่ก่อนมาก พอเราทำไรไม่ถูกเลยขับรถออกไปสงบสติตัวเองข้างนอก
เลยอยากถามพี่ ๆว่า พอจะมีวิธีการไหนทำให้เรารับผู้ชายของแม่ได้บ้าง เรารู้สึกมันเร็วไป เราตั้งตัวไม่ทัน เราไม่เคยเห็นแม่เปลี่ยนไปขนาดนี้ และเราไม่ชอบที่แม่เราจะพาคนนอกเข้าห้อง ไม่ว่าจะใครคือเราหวงห้องมากเพราะมันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเราที่เรากินอยู่นอนทุกวัน เราควรทำไงดี พอเราพูกว่าเราไม่โอเคกับเรื่องนี้ แม่ก็ไม่ฟัง เหมือนแม่ไม่แคร์เราเลย..
ควรทำอย่างไรให้รับผู้ชายของแม่ได้
เริ่มจากปลายปี 2563 เราได้ยายมาฝึกงานต่างอำเภอจึงทำให้เราต้องหาหออยู่ พออยู่หอมาเรื่อยๆ เราสังเกตเห็นความผิดปกติของแม่เรา คือ แม่เรามาหาเราบ่อยมาก ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไปเรียนไปฝึกงานต่างจังหวัดแม่ไม่ค่อยมา แต่จะคอยโทรถามเช้า สาย บ่าย เย็น พอมาช่วงที่ย้ายมาหอต่างอำเภอที่ว่า แม่เริ่มมาบ่อยมา จนเรามารู้ที่หลังว่าเจ้าของหอจีบแม่เรา(แม่เราแยกกับพ่อตั้งแต่เรา 3 ขวบได้ เพราะพ่อมีบ้านน้อย) เราก็ไม่ได้ห้ามนะที่แม่จะคุยกับเขา เราเปิดโอกาสให้ไปกินกาแฟ กินข้าวด้วยกัน
แต่พอมีวันหนึ่ง เราปวดท้องมากไม่สามารถไปทำบุญเป็นเพื่อนแม่ได้ เลยให้แม่ไปคนเดียวและบอกชวนเจ้าของหอไเป็นเพื่อนแทน แม่ตอบกลับมาว่าไม่เป็นไร เดี๋บวแม่รีบกลับมาหาเรา ผ่านไป 3 ชม. แม่โทรมาถามจะเอาอะไรไหมกินไรรึเปล่าเราบอกไม่เป็นไร แม่เลยบอกงั้นเดี๋ยวถึงหอค่อยไปกินพร้อมกัน พอเราแต่งตัวเสร็จ แม่ทักมาบอกว่า "หากินเองเลยนะ แม่จะไปกินกาแฟ" (กับเจ้าของหอ) จากนั้นเราก็ไม่รู้เลยว่าอะไรยังไง เลยหอบตัวเองทั้งที่ป่วยไปกินข้าวเพื่อจะกินยา จากนั้นก็นั่งทำงานที่ร้านคาเฟ่จนบ่ายสาม แม่ไม่ถามข่าวเราเลย ทุกอย่างเงียบ จนเราคิดได้ว่าเราชวนแม่ไปสวนดอกไม้ไว้ แถมแม่มาผิดนัดเราเลยขับรถไปนั่งดูคนเดียว พอกลับมาก็คิดแล้วว่าแม่หาไปเลย กลับมาถึงหอประมาณห้าโมงเย็น เราเห็ยรถแม่จอดอยู่ก็แอบดีใจ รีบขึ้นห้อง พอจะเคาะห้องเท่านั้นแหล่ะ รองเท้าเจ้าของหอวางอยู่หน้าหอที่เปฌ็นห้องนอนเรา พร้อมรองเท้าแม่เรา เราบอกเลยนะภาพตรงหน้าที่จุกมาก ขออ่อนไปหมดเลย สับสนและเสียใจมากที่ทั้งวันแม่ไม่ตอบไม่ถามข่าวเราผิดกับแต่ก่อนมาก พอเราทำไรไม่ถูกเลยขับรถออกไปสงบสติตัวเองข้างนอก
เลยอยากถามพี่ ๆว่า พอจะมีวิธีการไหนทำให้เรารับผู้ชายของแม่ได้บ้าง เรารู้สึกมันเร็วไป เราตั้งตัวไม่ทัน เราไม่เคยเห็นแม่เปลี่ยนไปขนาดนี้ และเราไม่ชอบที่แม่เราจะพาคนนอกเข้าห้อง ไม่ว่าจะใครคือเราหวงห้องมากเพราะมันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเราที่เรากินอยู่นอนทุกวัน เราควรทำไงดี พอเราพูกว่าเราไม่โอเคกับเรื่องนี้ แม่ก็ไม่ฟัง เหมือนแม่ไม่แคร์เราเลย..