คบกับแฟนมา 1 ปี เค้าเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่ถ้าพูดก็ขี้โม้ลอยมาเลยค่ะ ตลอดเวลา 1 ปี ติดเกมส์ ติดเหล้า ติดพนันออนไลน์ เงินที่เค้าหามาได้จากการพนันก็เลี้ยงเพื่อน กินข้าวยังเล่นเกมส์ ไม่ว่าจะกินในบ้าน หรือนอกบ้าน ว่าเราโง่ทั้งๆที่เค้าก็เรียนไม่จบ (แต่โกหกเราว่าเรียนจบ แต่ตัวเราเรียนจบนะ) เค้าเป็นคนมีหน้ามีตา รู้จักคนเยอะ กับคนไกลตัวคือดี ดีมากๆ พูดเก่ง น่าคบค้า ส่วนเพื่อนในแผนก ไม่เคยแม้แต่ได้กินของของเค้าที่เห็นๆคือไม่เคยมีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ คบสาวต้องดีกรีนั่นโน่นนี่ ทั้งๆที่ตัวเองไม่มีอะไร เคยแอบแชทไปถามแฟนเก่าเค้า ว่าเคยคบกันจริงๆมั้ย เพราะโปรผู้หญิงดูไฮมากกก คำตอบที่ได้มา คือแค่รุ่นพี่ที่มหาลัย ไม่ทราบว่าเค้าอยู่กับเราเพราะว่าเค้าเหงาหรืออะไรก็ตามแต่ อยากทราบว่ามุมมองผู้ชายเป็นยังไงคะ เค้าจะเปลี่ยนไปได้มั้ย หรือต้องมีลูกถึงจะรู้จักรับผิดชอบ หรือเรายังไม่ใช่สำหรับเค้า เราเคยเลิกมาหลายครั้ง ครั้งนี้คือจริงจังสุด นั่งไล่ความไปมาคือ เราแทบไม่เคยได้อะไรเลย เคยอยู่ในขอบเขตของคำว่าให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน แต่ให้ไปให้มา ไม่สำนึก กลับเอาเปรียบ คิดว่าวันนึงเค้าคงจะคิดได้ว่ามีแค่เราที่เอาเค้าจริงจัง รับได้ทุกสิ่งอัน แต่เวลามันผ่านมานานแล้ว เป็นยังไงก็เป็นอย่างนั้น เลิกกันดีกว่า เผื่อต่อไปหนทางข้างหน้า เค้าไปเจอคนที่ใช่แล้วเค้าคงจะคิดได้เอง
คนเราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันต้องรักกันรึเปล่าคะ?