สวัสดีครับพอดีมีความสงสัยเกี่ยวกับความเข้าใจของคนส่วนใหญ่เกี่ยวกับโครงการคนละครึ่ง
เนื่องจากเห็นในสื่อโซเชียลต่างๆกับการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับโครงการคนละครึ่ง
เช่นมีคอมเม้นต์หนึ่งได้แสดงความคิดเห็นว่า
“คนที่มีรถขับแต่งตัวดีแต่ใช้โครงการคนละครึ่งแย่งคนที่ลำบากใช้”
หรือ
“การยืนยันตัวตนมันยากเหลือเกิน กว่าจะได่เงินฟรีๆ มันลำบาก”
เราถามในฐานะที่ มีโครงการคนละครึ่งแต่เราลงทะเบียนเฟสแรกในขณะที่ลงทะเบียนนั้รสิทธิ์เหลือเป็นล้านสิทธิ์. ซึ่งตามความเข้าใจเราในขณะนั้นโครงการคนละครึ่งเป็นโครงการที่เกิดขึ้นมาเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจการจับจ่ายใช้สอยในระบบ การใช้จ่าย จะต้องเติมเงินเข้าไปในระบบ การใช้คือ เงินเราครึ่ง รัฐฯช่วยอีกครึ่ง แต่รัฐจะช่วยเพียง 150 บาทต่อวัน ถ้าใช้จ่ายเกินนี้ คือ เงินเราทั้งหมด
เรามีรถยนต์ขับ แต่เป็นรถที่ผ่อนอยู่ “ไม่ได้สบายไปมากกว่าคนที่ไม่มีรถ” เราเปิดร้านซักรีด แต่เพื่อนๆ ลองคิดดูว่าภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ ใครอยากจะเสียค่าใช้จ่ายกับร้านซักรีด อะไรตัดได้เค้าก็ตัด เพราะฉะนั้น อย่ามองเหมารวมว่า มีสิ่งนั้นสิ่งนี้แล้วจะรวย แต่ก่อนหน้านั้น ที่มีได้เพราะสภาะการเงิน เศรษฐกิจ พอไปได้จึงสร้างได้
แต่พอมาเฟส 2-3 หรือเก็บตก ของโครงการคนละครึ่ง กลับแย่งชิงกันแบบ เต็มเร็วมากๆ เพราะ ในอนาคต จะได้รับการเยียวยาจากรัฐฯ แต่ต้องใช้จ่ายผ่านเป๋าตังค์
ดังนั้น คนที่ลงทะเบียนเฟสแรกก็ถูกมองรวมไปด้วยว่า แย่งสิทธิ์คนลำบาก ทั้งที่เราก็ลำบากไปไม่น้อยกว่า แถมลงทะเบียนไม่ได้แย่งเลย เพราะช่วงนั้นคนแทบจะไม่สนใจ
คำถามคือ : ตอนนี้ ทุกคนเข้าใจว่าแอพเป๋าตังค์ และโครงการคนละครึ่ง ว่าอย่างไร กันบ้างครับ
ถามความเข้าใจเกี่ยวกับโครงการคนละครึ่ง
เนื่องจากเห็นในสื่อโซเชียลต่างๆกับการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับโครงการคนละครึ่ง
เช่นมีคอมเม้นต์หนึ่งได้แสดงความคิดเห็นว่า
“คนที่มีรถขับแต่งตัวดีแต่ใช้โครงการคนละครึ่งแย่งคนที่ลำบากใช้”
หรือ
“การยืนยันตัวตนมันยากเหลือเกิน กว่าจะได่เงินฟรีๆ มันลำบาก”
เราถามในฐานะที่ มีโครงการคนละครึ่งแต่เราลงทะเบียนเฟสแรกในขณะที่ลงทะเบียนนั้รสิทธิ์เหลือเป็นล้านสิทธิ์. ซึ่งตามความเข้าใจเราในขณะนั้นโครงการคนละครึ่งเป็นโครงการที่เกิดขึ้นมาเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจการจับจ่ายใช้สอยในระบบ การใช้จ่าย จะต้องเติมเงินเข้าไปในระบบ การใช้คือ เงินเราครึ่ง รัฐฯช่วยอีกครึ่ง แต่รัฐจะช่วยเพียง 150 บาทต่อวัน ถ้าใช้จ่ายเกินนี้ คือ เงินเราทั้งหมด
เรามีรถยนต์ขับ แต่เป็นรถที่ผ่อนอยู่ “ไม่ได้สบายไปมากกว่าคนที่ไม่มีรถ” เราเปิดร้านซักรีด แต่เพื่อนๆ ลองคิดดูว่าภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ ใครอยากจะเสียค่าใช้จ่ายกับร้านซักรีด อะไรตัดได้เค้าก็ตัด เพราะฉะนั้น อย่ามองเหมารวมว่า มีสิ่งนั้นสิ่งนี้แล้วจะรวย แต่ก่อนหน้านั้น ที่มีได้เพราะสภาะการเงิน เศรษฐกิจ พอไปได้จึงสร้างได้
แต่พอมาเฟส 2-3 หรือเก็บตก ของโครงการคนละครึ่ง กลับแย่งชิงกันแบบ เต็มเร็วมากๆ เพราะ ในอนาคต จะได้รับการเยียวยาจากรัฐฯ แต่ต้องใช้จ่ายผ่านเป๋าตังค์
ดังนั้น คนที่ลงทะเบียนเฟสแรกก็ถูกมองรวมไปด้วยว่า แย่งสิทธิ์คนลำบาก ทั้งที่เราก็ลำบากไปไม่น้อยกว่า แถมลงทะเบียนไม่ได้แย่งเลย เพราะช่วงนั้นคนแทบจะไม่สนใจ
คำถามคือ : ตอนนี้ ทุกคนเข้าใจว่าแอพเป๋าตังค์ และโครงการคนละครึ่ง ว่าอย่างไร กันบ้างครับ