สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องคนคนหนึ่งจะเล่าให้ฟังและขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ อาจจะพิมงงๆหรือไม่เข้าตรงไหนขอโทษด้วยค่า
คือเราได้คุยกับคนนั้นได้เพราะเขาทักมาช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราเหงาเลยโพสต์ลท. เรามีคนคุยที่มาจากการโพสต์ลท.และเขาก็ทักมาช่วงนั้นพอดีเราก็คิดเป็นเป็นคนที่มาจากลท.เราก็คุยกันมาเรื่อยๆตอนนั้นเรามีคนคุย1คนและเขา เราก็ตัดสินใจเลือกเขาเพราะเราชอบเขามากกว่าตอนนั้นยอมรับว่าครั่งรักเขามากกก คิดถึงตลอด ร้องไห้เวลาเขาหายแต่สุดท้ายเขาก็หายไปเกือบเดือนและเขาก็กลับมาเราถามเหตุผลที่เขาหายไปเขาบอกว่าเจาไม่ชินกับการมีคุยคน เราไม่โอเคกับเหตุและอึดอัดเราเลยถอยออกมา ช่วงที่คุยกันนั้นเป็นช่วงที่โควิด19ระบาดรอบแรก พอเราเปิดเทอมมาเราได้เจอกัน เขาก็เหมือนสนใจเราอีกครั้ง เขาส่งขนมมากจีบเราทุกวันเราเลยใจอ่อนยอมคุยกับเขา แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งแรก เราไม่ใจเต้นกับเขาเลยเราเคยนัดกันเดินตลาดด้วยกันแต่มันเหมือนเราเดินกับพี่ชาย เราไม่ได้รู้สึกดีหรือตื่นเต้นอะไรเลยและหลังจากนั้นเราไม่เคยนัดเจอกันอีกเลยเพราะหนีเขาตลอดเลย ตั้งแต่คุยกันมายอมรับเลยว่าเราใจร้ายสุดๆ ตอบแชทช้าดองข้ามเวลา หลบหน้าไม่อยากเจอ เรารู้สึกว่าไม่อยากทำให้เขาเสียใจหรือหวังกับเราอีก เราเลิกคุยกันบวกกับตอนนั้นเรารู้สึกว่าเขาก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวของเรามาเกินไป เราเลยตัดสินใจแบบนั้นโดยใช้ใจนำสมอง เราเสียใจนะแต่ไม่มาก และเราก็ต่างไปใช้ชีวิตของตัวเองโดยก็ยังมีติดต่อกันบ้างนิดหน่อย แต่เรื่องนี้มันยังไม่จบค่ะ เราไปรู้ว่าเขาคุยกับรุ่นพี่ที่เราสนิทแบบรู้จักกันค่ะ พี่ที่สนิทกับเราห่างจากเขา1ปีส่วนเราห่างจากเขา2ปี เราขอเรียกพี่ผู้หญิงว่าข.เรียกพี่ผู้ชายว่าก.เราขออธิบายรู่นพี่ผู้หญิงคนนั้นก่อนนะคะข.เป็นรุ่นพี่ในรร.ที่เรารู้จักผ่านในไอจีเราสไสต์เหมือนๆกันเราชอบคุยหรือโทรคุยกันเรื่องต่างๆ ก็สนิทอยู่พอสมควร ต่อนะคะเราไปรู้ว่าเขาคุยกัน ตอนนั้นเราอึ้งมากกไม่คิดว่าจะเป็นข. ก.ไปคุยกับใครเราไม่เคยสนใจหรือรู้สึกอะไรแต่เป็นข.เราจุกมาก โดยที่ทั้งข.นั้นรับรู้ในความสัมพันธ์ของเรากับพี่ก. พี่ก.รู้ว่าข.เป็นรู่นพี่ที่รู้จัก เราเลิกคุยกันมากนานพอสมควรเราว่ามูฟฟออนได้แล้วแต่พอมาเจอเรื่องนี้เราไปต่อไม่ถูก หลังจากเขาคุยกันเราก็พอรู้มาตลอดจนวันหนึ่งเราได้เห็นเขาอยู่ด้วยกัน แล้วตอนนั้นเราอยู่คนเดียวตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งมองอยู่นิ่งๆน้ำตาเหมือนจะแตกแต่ก็ไม่อยากร้อง หลังจากนั้นเราก็เห็นเขาเดินด้วยกันบ่อยๆเรื่อย ๆพี่ข.ปกติจะทักทายกันตลอดแต่ตอนนี้เหมือนจะหลบหน้าเรา แต่มีครั้งหนึ่งเขาอยู่ด้วยกันเราเลยชิงโบกมือก่อนเขาก่อนโบกกลับนะคะแต่เหมือนจะกล้าๆกลัวๆ ส่วนก.เขาดูตัดใจจากเราไม่ได้ก็เพราะตอนนั้นเราก็พอมีใจยอมรับเลยว่าเรามีใจแต่มันเหมือนมันพัฒนาความสัมพันธ์ไม่ได้เลยไม่ได้ไปต่อ ก.เป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิงน่ารักเขาเจอเราครั้งแรกในไอจีเพื่อนเรา เขาบอกว่าชอบผู้หญิงสไสต์เรา และแน่นอนค่ะเรากับข.สไสต์เราคลายกันมาก ตัวเท่าๆกัน การแต่งตัวเหมือนๆกัน ข.เหมือนจะดูเเทนเราได้เกือบทุกอย่าง เราเสียใจมากที่เป็นข.เพราะเขาดูเหมือนเราหมดทุกอย่างแถมยังเป็นคนสนิทของเรา เราพยายามบอกตัวเองว่าความรักมันห้ามกันไม่ได้ แต่ก็ไม่เลิกคิดเรื่องพวกเขา2คนตลอดเวลา เหมือนคนมูฟออนไม่ได้ไปเลย ก.เขาพยายามหลบหน้าเราอยู่เหมือนกัน แต่มันในโรงเรียนมันก็เห็นกันอยู่แล้วอ่ะค่ะ
เราเห็นเขาทุกวัน ทำให้เรารู้สึกเสียใจและอึดอัดกับเรื่องนี้มาก กับก.ความรู้สึกดีๆที่คุยกันเหมือนมันกลับมาในสมองไม่รู้จะมาทำอะไรตอนนี้เราไม่อยากลับไปคุยกับก.นะแต่ทำไมมันเจ็บตลอดเวลาเห็นเขาสองคนอยู่ด้วยกัน เราจะทำอะไรเรื่องนี้ก็เข้ามาในสมองเราปิดการมองเห็นของเขาสองคนทุกช่องทาง ไม่อยากเปิดไปเจอพยายามหนีทุกอย่างแต่สุดท้ายก็เจออเขาอยู่ด้วยกัน เราไม่รู้ว่าเราเสียใจเรื่องก.หรือข. ความรู้สึกที่ไม่รู้จะพูดออกมายังไง เห็นเขามีความสุขกับข. เราก็รู้สึกว่าตัวเองยังมูฟออนไม่ได้จากเขาและเสียใจที่คนที่สนิท ไปคุยกับคนคุยเก่าเราทั้งทีรู้กันทั้งสองคน เราอยากลืมเรื่องของก.และลืมเรื่องข. แต่ก็ไม่เคยทำได้เลยมันยังเหมือนมูฟออนอยู่กับที่ไม่ไปไหน ทำไมเราต้องคิดถึงเขาทั้งทีไม่ได้รู้สึกมากและเป็นเทเขาก่อน ไม่รู้ใจตัวเอง เราอึดอัดจัง ไม่อยากคิดเรื่องนี้เเล้วทำไงดีคะ หรือมูฟออนจากเรื่องราวความรักบ้าๆนี่ เราอยากรู้ความคิดเห็นของทุกคนเราควรทำตัวยังไง ทำใจยังไง มูฟออนยังไง ยาวหน่อยนะ
เราควรรู้สึกยังไงดีคะ ช่วยยยด้วยยยค่ะ!!!!!
คือเราได้คุยกับคนนั้นได้เพราะเขาทักมาช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราเหงาเลยโพสต์ลท. เรามีคนคุยที่มาจากการโพสต์ลท.และเขาก็ทักมาช่วงนั้นพอดีเราก็คิดเป็นเป็นคนที่มาจากลท.เราก็คุยกันมาเรื่อยๆตอนนั้นเรามีคนคุย1คนและเขา เราก็ตัดสินใจเลือกเขาเพราะเราชอบเขามากกว่าตอนนั้นยอมรับว่าครั่งรักเขามากกก คิดถึงตลอด ร้องไห้เวลาเขาหายแต่สุดท้ายเขาก็หายไปเกือบเดือนและเขาก็กลับมาเราถามเหตุผลที่เขาหายไปเขาบอกว่าเจาไม่ชินกับการมีคุยคน เราไม่โอเคกับเหตุและอึดอัดเราเลยถอยออกมา ช่วงที่คุยกันนั้นเป็นช่วงที่โควิด19ระบาดรอบแรก พอเราเปิดเทอมมาเราได้เจอกัน เขาก็เหมือนสนใจเราอีกครั้ง เขาส่งขนมมากจีบเราทุกวันเราเลยใจอ่อนยอมคุยกับเขา แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งแรก เราไม่ใจเต้นกับเขาเลยเราเคยนัดกันเดินตลาดด้วยกันแต่มันเหมือนเราเดินกับพี่ชาย เราไม่ได้รู้สึกดีหรือตื่นเต้นอะไรเลยและหลังจากนั้นเราไม่เคยนัดเจอกันอีกเลยเพราะหนีเขาตลอดเลย ตั้งแต่คุยกันมายอมรับเลยว่าเราใจร้ายสุดๆ ตอบแชทช้าดองข้ามเวลา หลบหน้าไม่อยากเจอ เรารู้สึกว่าไม่อยากทำให้เขาเสียใจหรือหวังกับเราอีก เราเลิกคุยกันบวกกับตอนนั้นเรารู้สึกว่าเขาก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวของเรามาเกินไป เราเลยตัดสินใจแบบนั้นโดยใช้ใจนำสมอง เราเสียใจนะแต่ไม่มาก และเราก็ต่างไปใช้ชีวิตของตัวเองโดยก็ยังมีติดต่อกันบ้างนิดหน่อย แต่เรื่องนี้มันยังไม่จบค่ะ เราไปรู้ว่าเขาคุยกับรุ่นพี่ที่เราสนิทแบบรู้จักกันค่ะ พี่ที่สนิทกับเราห่างจากเขา1ปีส่วนเราห่างจากเขา2ปี เราขอเรียกพี่ผู้หญิงว่าข.เรียกพี่ผู้ชายว่าก.เราขออธิบายรู่นพี่ผู้หญิงคนนั้นก่อนนะคะข.เป็นรุ่นพี่ในรร.ที่เรารู้จักผ่านในไอจีเราสไสต์เหมือนๆกันเราชอบคุยหรือโทรคุยกันเรื่องต่างๆ ก็สนิทอยู่พอสมควร ต่อนะคะเราไปรู้ว่าเขาคุยกัน ตอนนั้นเราอึ้งมากกไม่คิดว่าจะเป็นข. ก.ไปคุยกับใครเราไม่เคยสนใจหรือรู้สึกอะไรแต่เป็นข.เราจุกมาก โดยที่ทั้งข.นั้นรับรู้ในความสัมพันธ์ของเรากับพี่ก. พี่ก.รู้ว่าข.เป็นรู่นพี่ที่รู้จัก เราเลิกคุยกันมากนานพอสมควรเราว่ามูฟฟออนได้แล้วแต่พอมาเจอเรื่องนี้เราไปต่อไม่ถูก หลังจากเขาคุยกันเราก็พอรู้มาตลอดจนวันหนึ่งเราได้เห็นเขาอยู่ด้วยกัน แล้วตอนนั้นเราอยู่คนเดียวตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งมองอยู่นิ่งๆน้ำตาเหมือนจะแตกแต่ก็ไม่อยากร้อง หลังจากนั้นเราก็เห็นเขาเดินด้วยกันบ่อยๆเรื่อย ๆพี่ข.ปกติจะทักทายกันตลอดแต่ตอนนี้เหมือนจะหลบหน้าเรา แต่มีครั้งหนึ่งเขาอยู่ด้วยกันเราเลยชิงโบกมือก่อนเขาก่อนโบกกลับนะคะแต่เหมือนจะกล้าๆกลัวๆ ส่วนก.เขาดูตัดใจจากเราไม่ได้ก็เพราะตอนนั้นเราก็พอมีใจยอมรับเลยว่าเรามีใจแต่มันเหมือนมันพัฒนาความสัมพันธ์ไม่ได้เลยไม่ได้ไปต่อ ก.เป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิงน่ารักเขาเจอเราครั้งแรกในไอจีเพื่อนเรา เขาบอกว่าชอบผู้หญิงสไสต์เรา และแน่นอนค่ะเรากับข.สไสต์เราคลายกันมาก ตัวเท่าๆกัน การแต่งตัวเหมือนๆกัน ข.เหมือนจะดูเเทนเราได้เกือบทุกอย่าง เราเสียใจมากที่เป็นข.เพราะเขาดูเหมือนเราหมดทุกอย่างแถมยังเป็นคนสนิทของเรา เราพยายามบอกตัวเองว่าความรักมันห้ามกันไม่ได้ แต่ก็ไม่เลิกคิดเรื่องพวกเขา2คนตลอดเวลา เหมือนคนมูฟออนไม่ได้ไปเลย ก.เขาพยายามหลบหน้าเราอยู่เหมือนกัน แต่มันในโรงเรียนมันก็เห็นกันอยู่แล้วอ่ะค่ะ
เราเห็นเขาทุกวัน ทำให้เรารู้สึกเสียใจและอึดอัดกับเรื่องนี้มาก กับก.ความรู้สึกดีๆที่คุยกันเหมือนมันกลับมาในสมองไม่รู้จะมาทำอะไรตอนนี้เราไม่อยากลับไปคุยกับก.นะแต่ทำไมมันเจ็บตลอดเวลาเห็นเขาสองคนอยู่ด้วยกัน เราจะทำอะไรเรื่องนี้ก็เข้ามาในสมองเราปิดการมองเห็นของเขาสองคนทุกช่องทาง ไม่อยากเปิดไปเจอพยายามหนีทุกอย่างแต่สุดท้ายก็เจออเขาอยู่ด้วยกัน เราไม่รู้ว่าเราเสียใจเรื่องก.หรือข. ความรู้สึกที่ไม่รู้จะพูดออกมายังไง เห็นเขามีความสุขกับข. เราก็รู้สึกว่าตัวเองยังมูฟออนไม่ได้จากเขาและเสียใจที่คนที่สนิท ไปคุยกับคนคุยเก่าเราทั้งทีรู้กันทั้งสองคน เราอยากลืมเรื่องของก.และลืมเรื่องข. แต่ก็ไม่เคยทำได้เลยมันยังเหมือนมูฟออนอยู่กับที่ไม่ไปไหน ทำไมเราต้องคิดถึงเขาทั้งทีไม่ได้รู้สึกมากและเป็นเทเขาก่อน ไม่รู้ใจตัวเอง เราอึดอัดจัง ไม่อยากคิดเรื่องนี้เเล้วทำไงดีคะ หรือมูฟออนจากเรื่องราวความรักบ้าๆนี่ เราอยากรู้ความคิดเห็นของทุกคนเราควรทำตัวยังไง ทำใจยังไง มูฟออนยังไง ยาวหน่อยนะ