คือเรื่องเรามีอยู่ว่าที่บ้านเรามีพี่น้องอยู่3คนเราเป็นคนกลางที่บ้านชอบสั่งให้เราทำนู้นทำนี้ตั้งแต่ป.4เราทำทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นงานบ้านซักผ้าตากผ้ากวาดบ้านถูบ้านนู้นนี้นั้นเราทำคนอยู่คนเดียวตลอดพี่เราไม่เคยได้ทำอะไรเลยวันๆก็เอาแต่ออกไปเที่ยวกับเพื่อนแต่พ่อแม่ก็ตามใจพ่อแม่ชอบว่าเราด่าเราเวลาเราไม่ทำงานบ้านแล้วเวลาด่าพ่อแม่ชอบด่าทำร้ายจิตใจเรามากแต่ตอนนั้นคือเราก็ทนมาโดยตลอดจนอยู่มาวันนึงเราได้ย้ายบ้านมาอยู่กับพ่อแม่แล้วก็น้องส่วนพี่เราก็ไปอยู่กับแฟนเราได้ย้ายไปโรงเรียนโรงเรียนนึงเราไปได้ไปโรงเรียนแต่ไม่กี่วันเพื่อนก็ไม่ค่อยชอบเราไม่ค่อยเล่นกับเราแทบยังชอบแกล้งเราชอบใช้เราทำงานให้ชอบบังคับอะไรเราหลายๆอย่างแต่เราไม่เคยบอกพ่อแม่เลยเราเก็บไว้คนเดียวตลอดพอเรากลับจากโรงเรียนเราจะโดนให้ทำงานบ้านตลอดจนเราแทบไม่เคยได้เล่นกับเพื่อนเลย
พ่อแม่ชอบด่าเราแรงๆเช่นไม่น่าเกิดมาเป็นลูกกูเลยไปอยู่ที่ไหนก็ไม่มีใครเอาไม่เคยมีอะไรดีจะไปตายไหนก็ไปซึ่งคำพวกนี้มันแรงมากเราโดนแบบนี้ตั้งแต่ป.5จนตอนนี้เราอยู่ม.3แล้วจากที่เราโดนแต่ก่อนเดี๋ยวนี้มันแรงยิ่งกว่าเดิมเราจะเป็นคนผิดตลอดไม่ว่าเราจะพูดอะไรพ่อแม่ก็จะหาเรื่องด่าเราตลอดแล้วก็ด่าเราแบบแรงๆมีวันนึงเราอยากสอนน้องเราทำงานบ้านบ้างแต่แม่กับบอกไม่ให้น้องทำให้เราเป็นคนทำทั้งๆที่น้องเราก็โตพอที่ควรจะทำอะไรเป็นบ้างแล้วอีกอย่างแม่ชอบทำตัวลำเอียงรักน้องตลอดอะไรๆแม่ก็จะเอาแต่น้องๆๆตลอดบ้างครั้งเราก็น้อยใจแต่พอเราพูดไปแม่ก็ด่าเราเราก็เป็นคนผิดเหมือนเดิมจนช่วงนี้เรารู้สึกว่าเรามีอาการแปลกๆไม่ว่าพ่อหรือแม่ด่าว่าเราแค่นิดเดียวเราก็จะร้องไห้ออกมาหนักมากเหมือนมันเป็นเรื่องใหญ่ทั้งที่มันเป็นเรื่องแค่นิดเดียวเวลาเราโดนด่าเราจะกัดปากตัวเองจนเกือบเป็นแผลแล้วก็ชอบยิกตัวเองจนเป็นแผลพอเราได้อยู่คนเดียวเราจะหาของคมๆมากรีดแขนตัวเองถ้าวันไหนเราโดนด่าเราจะต้องทำร้ายตัวเองถ้าเราไม่ทำเราจะมีอาการตัวสั่นรู้สึกอยากทำเราชอบคิดอยากฆ่าตัวตายเรารู้สึกตัวเองไม่มีค่าอะไรเลยมีวันนึงเราจะกระโดดน้ำฆ่าตัวตายแม่เราก็เห็นแต่มีเราบอกให้เราตายไปเลยส่วนมากจะเป็นแม่ที่ชอบด่าเราทำร้ายความรู้สึกเราตลอดเราเป็นแบบนี้เราไม่เคยบอกเรื่องนี้กับพ่อกับแม่เลยเรารู้ว่าเราบอกไปก็ไม่มีใครสนใจอยู่ดีเราอยากรู้ว่าอาการแบบนี้เราเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าวคะ
มีอาการแปลกๆกลัวเป็นโรคซึมเศร้า
พ่อแม่ชอบด่าเราแรงๆเช่นไม่น่าเกิดมาเป็นลูกกูเลยไปอยู่ที่ไหนก็ไม่มีใครเอาไม่เคยมีอะไรดีจะไปตายไหนก็ไปซึ่งคำพวกนี้มันแรงมากเราโดนแบบนี้ตั้งแต่ป.5จนตอนนี้เราอยู่ม.3แล้วจากที่เราโดนแต่ก่อนเดี๋ยวนี้มันแรงยิ่งกว่าเดิมเราจะเป็นคนผิดตลอดไม่ว่าเราจะพูดอะไรพ่อแม่ก็จะหาเรื่องด่าเราตลอดแล้วก็ด่าเราแบบแรงๆมีวันนึงเราอยากสอนน้องเราทำงานบ้านบ้างแต่แม่กับบอกไม่ให้น้องทำให้เราเป็นคนทำทั้งๆที่น้องเราก็โตพอที่ควรจะทำอะไรเป็นบ้างแล้วอีกอย่างแม่ชอบทำตัวลำเอียงรักน้องตลอดอะไรๆแม่ก็จะเอาแต่น้องๆๆตลอดบ้างครั้งเราก็น้อยใจแต่พอเราพูดไปแม่ก็ด่าเราเราก็เป็นคนผิดเหมือนเดิมจนช่วงนี้เรารู้สึกว่าเรามีอาการแปลกๆไม่ว่าพ่อหรือแม่ด่าว่าเราแค่นิดเดียวเราก็จะร้องไห้ออกมาหนักมากเหมือนมันเป็นเรื่องใหญ่ทั้งที่มันเป็นเรื่องแค่นิดเดียวเวลาเราโดนด่าเราจะกัดปากตัวเองจนเกือบเป็นแผลแล้วก็ชอบยิกตัวเองจนเป็นแผลพอเราได้อยู่คนเดียวเราจะหาของคมๆมากรีดแขนตัวเองถ้าวันไหนเราโดนด่าเราจะต้องทำร้ายตัวเองถ้าเราไม่ทำเราจะมีอาการตัวสั่นรู้สึกอยากทำเราชอบคิดอยากฆ่าตัวตายเรารู้สึกตัวเองไม่มีค่าอะไรเลยมีวันนึงเราจะกระโดดน้ำฆ่าตัวตายแม่เราก็เห็นแต่มีเราบอกให้เราตายไปเลยส่วนมากจะเป็นแม่ที่ชอบด่าเราทำร้ายความรู้สึกเราตลอดเราเป็นแบบนี้เราไม่เคยบอกเรื่องนี้กับพ่อกับแม่เลยเรารู้ว่าเราบอกไปก็ไม่มีใครสนใจอยู่ดีเราอยากรู้ว่าอาการแบบนี้เราเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าวคะ