สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
สำหรับเรา ..
_ถ้าไม่ได้รัก เราก็ไม่แต่งหรอกค่ะ หากอยากได้เพื่อนคอยดูแล ก็หาเพื่อนไง ดูแลกันในฐานะเพื่อนก็ได้ มีหลายคนได้ สนุกดี ไม่มีเหงา ..
_ถ้ารัก แต่ไม่ตรงตามอุดมคติที่ตั้งไว้ ก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องแต่งอีกนั่นแหละ เพราะความรักก็แค่อารมณ์หนึ่ง มีได้ หมดได้
อายุ ที่มากขึ้น ความเข้าใจในชีวิตและสัจธรรมที่มากขึ้น ทำให้ไม่ต้องการแสวงหาทุกข์มาเพิ่ม
_ถ้ารัก และถูกใจ หากมีโอกาสได้แต่งก็แต่ง หากมีปัจจัยอื่นๆอีก ทำให้ไม่ได้แต่ง ไม่ได้ครองคู่ก็ไม่เป็นไร
ความรักเป็นเรื่องของความอบอุ่นในหัวใจ แต่การดึงดันเพื่อครอบครอง โดยไม่สนเหตุผลใดๆ อาจจะกลายเป็นเรื่องร้อนลวก หรือร้อนรน
ซึ่งผลย่อมไม่น่าดูชม เท่าใดนัก
สรุป รัก(และการแต่งงาน)ไม่ใช่ปัจจัยในการดำรงชีวิต เพราะฉะนั้นจะยอมมีรัก ก็เพื่อส่งเสริมให้ชีวิตมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น
_ถ้าไม่ได้รัก เราก็ไม่แต่งหรอกค่ะ หากอยากได้เพื่อนคอยดูแล ก็หาเพื่อนไง ดูแลกันในฐานะเพื่อนก็ได้ มีหลายคนได้ สนุกดี ไม่มีเหงา ..
_ถ้ารัก แต่ไม่ตรงตามอุดมคติที่ตั้งไว้ ก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องแต่งอีกนั่นแหละ เพราะความรักก็แค่อารมณ์หนึ่ง มีได้ หมดได้
อายุ ที่มากขึ้น ความเข้าใจในชีวิตและสัจธรรมที่มากขึ้น ทำให้ไม่ต้องการแสวงหาทุกข์มาเพิ่ม
_ถ้ารัก และถูกใจ หากมีโอกาสได้แต่งก็แต่ง หากมีปัจจัยอื่นๆอีก ทำให้ไม่ได้แต่ง ไม่ได้ครองคู่ก็ไม่เป็นไร
ความรักเป็นเรื่องของความอบอุ่นในหัวใจ แต่การดึงดันเพื่อครอบครอง โดยไม่สนเหตุผลใดๆ อาจจะกลายเป็นเรื่องร้อนลวก หรือร้อนรน
ซึ่งผลย่อมไม่น่าดูชม เท่าใดนัก
สรุป รัก(และการแต่งงาน)ไม่ใช่ปัจจัยในการดำรงชีวิต เพราะฉะนั้นจะยอมมีรัก ก็เพื่อส่งเสริมให้ชีวิตมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น
anataniaitai ถูกใจ, หนูเป็นเหา ถูกใจ, TimeofSunbird ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5628004 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6282054 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4828760 ถูกใจ, Restful ถูกใจ, jwkc2000 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1221644 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3469622 ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
เคยคิดกันไหมครับ ว่า ที่เราอยากแต่งงานมีคู่ เราอาจจะไม่ได้รัก แต่เราอยากที่จะมีใครสักคนอยู่เป็นเพื่อนคอยดูแลครับ
คำถามนี้อาจจะดูงงๆ ย้อนแย้งๆ นิดนึง
แต่ในความคิดของผม ในปัจจุบัน เทียบกับตอนสมัยเมื่อทำงานใหม่ๆ (ราวๆ 20) หรือวัยรุ่น (วันเรียน)
ผมรู้สึกว่าตนเองความคิดเปลี่ยนไป
คือ ถ้าเป็นสมัยก่อน ผมรู้สึกว่า ถ้าจะมีความรัก หมายถึง การที่ได้ชอบคนที่สวยน่ารัก (ตามสมัยนิยมในยุคนั้น)
ได้เป็นแฟนกัน ได้พาออกควงกัน ไปทำอะไรด้วยกัน สุดท้ายถ้าไปด้วยกันได้ก็ลงเอยด้วยการแต่งงานสร้างครอบครัว
ซึ่งในชีวิตจริง เราก็เจอทั้งเรื่องดีและร้าย (ส่วนมากจะร้าย) ชีวิตมันไม่ได้สวยหรูเหมือนดั่งฝันนัก ผมรู้สึกว่าชีวิตที่ผ่านมา
มันเป็นเหมือนด่านที่ทดสอบกำลังใจของเรา ให้เราได้เรียนรู้เรื่องพวกนี้จริงๆ
ทำให้ตอนนี้ มันรู้สึกแตกต่างออกไป พอเราได้เห็นเพื่อนของเราแต่งงานและเลิกกันไป ได้เห็นสภาพเศรษฐกิจสังคมปัจจุบัน
ผมรู้สึกว่า ถ้าเลือกได้ ขอเจอคนที่อยู่แล้วสบายใจ คือ อาจจะไม่ได้ถูกใจมากนัก ไม่ได้สวยน่ารักเหมือนในฝัน แต่อยากเจอ
คนที่เราใช้ชีวิตอยู่กับเขาได้อย่างสบายใจ นิสัยคล้ายๆ กัน เช่น จขกท ชอบทำงานกับอยู่บ้าน ไม่ค่อยชอบไปห้าง ไปเที่ยว
ถ้าเจอก็ยังคงหวังว่า จะเจอคนที่เป็นแบบเดียวกัน อยู่บ้าน ดูหนัง หรือไปดูหนังในโรงหนังกัน กินข้าวนอกบ้าน (บุฟเฟ่) บ้าง
เป็นคนที่มีครอบครัวใกล้เคียงกัน ศาสนาถ้าเป็นไปได้ก็ไปในทิศทางความเชื่อเดียวกัน (หรือศีลเสมอกัน) อนาคตถ้ารู้ใจกัน
ก็อยากที่จะแต่งงานกัน แต่ก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องมีครอบครัว (มีลูก) มากนัก
มีท่านใดที่คิดคล้ายๆ ผมบ้างครับ อยากให้แชร์กันหน่อยครับ
ขอบคุณครับ