เรื่องมีอยู่ว่า ผมเพิ่งย้ายมาอยู่หมู่บ้านแห่งหนึ่งในกทม. แล้วผมก็เจอผู้หญิงหน้าแขกๆ เธอสวยมากดั่งนางในฝัน อายุน่าจะราวๆ 20 ปลายๆ ผมอายุ 34 ส่วนเมียผมอายุ 29 อยู่บ้านหลังถัดไป ตอนแรกผมก็ไม่เห็นเธอหรอก แต่เมียผมเพิ่งมาก็เริ่มนินทา ผู้หญิงคนนั้นให้ผมฟัง เริ่มคุยทับถมเธอคนนั้น ตัวสาวแขกคนนั้นเธอเองไม่เคยชายตามองผมเลย ผมพยายามทำความรู้จักกับพ่อเธอ ได้ยินว่าเธอกำลังจะแต่งงานกับแขกที่บ้านเลือกให้ เธอเป็นผู้หญิงที่อยู่ในซอยเดียวกัน ผมเห็นเธอเดินในบ้าน และ บริเวณบ้านตัวเองบ่อยๆ และ มีโอกาสได้เจอกันในฟิตเนสเดียวกัน สิ่งที่ผมสังเกตุอย่างหนึ่งคือ เมียผมที่ผมรู้สึกเฉยๆกับเธอ ผมแต่งงานกับเธอเพราะผมไม่คิดว่าผมจะได้เจอนางในฝัน ผมเป็นผู้ชายไทยแท้ ส่วนเมียผมเป็นคนจีน ผมเคยคิดว่าเมียผมก็ดูดีระดับหนึ่ง อายุถึงแล้วผมก็เลยตกลงแต่งงานกับเธอ เพราะบ้านเธอมีสมบัติเยอะ สมหน้าสมตากับบ้านผม ตอนแรกก็รักและหลงกันมาก แต่ตอนหลังเธอกลับทำให้ผมเหม็นขี้หน้า เพราะเมียผมนอกจากจะไม่มีความสวยเท่าผู้หญิงคนนั้น ยังขี้อิจฉา เพิ่งย้ายมาอยู่ก็พยายามจับกลุ่มนินทา ผู้หญิงหน้าแขกที่สวยๆ คนนั้นสารพัด โดยที่เธอไม่เคยคุยกับพวกเราเลยแม้แต่ครั้งเดียว ดูเหมือนเธอจะไม่ได้สนใจอะไรกับคนไทยเชื้อสายไทยและจีนด้วยซ้ำ นอกจากตอนนี้ผมจะไม่รักเธอแล้วผมยังรังเกียจความริษยา ผู้ผญิงคนนั้นของเธออีก ผมจะห้ามใจไม่ให้เกลียดเมีย และ นิสัยที่น่าขยะแขยงของเธอดี
ผมเศร้ามากที่ได้เรียนรู้ว่า พวกแขกเค้าไม่เอาคนอื่น เค้าจับคู่แต่งงานกันเองด้วยเรื่องของสังคมและศาสนา หนุ่มไทยแบบผมคงทำได้แค่มอง แต่ตาเธอสวยมากทำยังไงผมจะลืมเธอได้ และ ทำยังไงเมียผมจะทำตัวน่ารังเกียจน้อยลง
ผมแอบรักผู้หญิงไทยเชื้อสายแขก แต่ผมแต่งงานแล้วผมต้องทำยังไง
ผมเศร้ามากที่ได้เรียนรู้ว่า พวกแขกเค้าไม่เอาคนอื่น เค้าจับคู่แต่งงานกันเองด้วยเรื่องของสังคมและศาสนา หนุ่มไทยแบบผมคงทำได้แค่มอง แต่ตาเธอสวยมากทำยังไงผมจะลืมเธอได้ และ ทำยังไงเมียผมจะทำตัวน่ารังเกียจน้อยลง