โดนแม่ด่ายังไงให้เลิกคิดมากดีคะ

เราสนิทกับแม่มาก เวลามีเรื่องอะไรไม่สบายใจก็ชอบเล่าให้ฟัง จนมาเมื่อวานนี้เราประจำเดือนมามันจะอารมณ์แปรปรวน ตอนกินข้าวเย็นเราก็บ่นให้แม่ฟังว่า ช่วงนี้อารมณ์แปรปรวน แล้วรู้สึกแย่แบบบอกไม่ถูก ฝันร้ายมา 1 สัปดาห์แล้ว แม่ก็บอกว่า เพราะเราชอบเพ้อเจ้อ ไม่หัดอ่านหนังสือ(อันที่จริงเราอ่านตอนเที่ยงคืนกว่าๆ แม่แค่ไม่รู้) ตอนเราฟังมันรู้สึกบั่นทอนมาก ทำไมแม่ไม่เห็นความตั้งใจเรา เราเลยนอยด์ไปเลย แล้วขึ้นไปห้องน้ำชั้น 2 แล้วอยู่ๆก็ร้องไห้หนักมาก ทั้งๆที่ไม่ได้กะจะมาร้องไห้ แม่เราอยู่ชั้นล่างแล้วเหมือนได้ยินเสียงเราก็เดินกระทืบเท้าแล้ว ตะคอกจากข้างนอกว่า "เป็นอะไร อย่าหัดทำตัวเป็นจุดศูนย์กลางโลกได้ไหม มันจะตายห่ารึยังไง เป็นอะไรนักหนา เป็นเด็กมีหน้าที่เรียนก็เรียนไป คิดว่าตัวเองเครียดเป็นคนเดียวรึไง หยุดร้องไห้เดี๋ยวนี้ เดี๋ยวถ้าไม่หยุดจะฟาด" แล้วพยายามทุบประตูห้องน้ำที่เราอยู่ ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มาก เพราะเรารู้สึกว่าเราทำอะไรให้แม่โกรธขนาดนั้น แล้วเราไม่เคยเห็นแม่ด่าเราขนาดนี้ ตอนนั้นเราพยายามอุดปากร้องไห้แทน พยายามแล้วแต่มันยากมากแหละ แหะๆ พอเราออกมา เราเห็นแม่มาพอดี แม่ก็เชิดใส่เรา เราเลยรีบวิ่งเข้าห้องนอนไปร้องไห้ต่อ เราทักไลน์ บอกแม่ว่า แม่สู้ๆละกันนะ แม่ก็บอกว่าแม่ขอโทษ เอาจริงๆ เราไม่โกรธแม่เลย แต่เราแค่เสียใจ เพราะการร้องไห้ของเรามันไม่ได้หมายความว่าเราเศร้า เราร้องไห้เพราะเราอยากปลดปล่อยความรู้สึกอึดอึดออกมา พอถึงวันนี้เสียงที่แม่ตะคอกด่าเรามันฝังเข้าไปในหัว เราคุยกับแม่เหมือนเดิมไม่ได้ เราอึดอัดมาก เวลาเราทำอะไรเราไม่มีสติเลย เพราะมัวแต่คิดถึงตอนแม่ตะคอก เราควรจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ