เหนื่อยล้า

ช่วงนี้ จขกท. รู้สึกเหมือน ทุกอย่างประเดประดัง และรุมเร้าเข้ามาในชีวิต ทำให้อารมณ์ของคนที่เคยคิดว่า ทนไหว สู้ไหว ชักจะไม่ไหว แล้วก่อนที่จะทำร้ายตัวเอง ด้วยความคิด และความเหนื่อยล้า จึงอยากมาถามเพื่

ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อแล้วครับ ชีวิตจะเดินไปต่อยังไง ท้อแท้ เหนื่อยล้า มืดมน สู้มาจนหมดทุกห่นทาง พังทุกอย่าง ตกงาน ปันหาโถมเข้ามา หันมองทางไหนก็ไม่เห็นสักทาง จากเคยเป็นคนที่เข้มแข็ง ตอนนี้ อ่อนแอมาก หมด

เราท้องได้6เดือนแล้วค่ะแต่ท้องใหญ่มากๆ ยังคงทำงานอยที่ร้านกาแฟ เหนื่อยกับงานสุดๆเลยค่ะ ยืนทั้งวันเดินทั้งวันสองสามวันมานี่รู้สึกกลับถึงบ้านแล้ว เหนื่อยจนร้องไห้เลย จะหยุดพักก็ไม่ได้ ท้อมากๆๆ บางทีก็ร

​ทำอะไรก็ผิด จะปรึกษาใครก็ไม่มีใครที่จะเข้าใจเรา อยากจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก มันเจ็บสุดๆ เพื่อน คนที่รักจัก ญาติพี่น้อง แท่กระทั้งพ่อแม่ ก็ไม่เคยเชื่อผมหรือรับฟังอะไรเลย พยามจะทำอะไรก็ไม่เคยสำเร็จสักอย่

ตอนนี้เรารู้สึกเหนื่อยมาก เรามีความฝัน มีเป้าหมาย ที่วางไว้ แต่ระหว่างการเดินทางไปสู้เป้าหมายนั้น ได้เจออะไรมากมายในชีวิต บางครั้งก็ เหนื่อย ท้อ อ่อนแอ โดดเดี่ยว ขี้เกียจ และเราก็ยังหากำลังใจที่จริงๆ

แรงกระตุ้นเพื่อครอบครัวหรือเพื่ออนาคต เป็นชนิดที่ “ไม่หายง่าย” ต่อให้เหนื่อย ท้อ หรือเจอกระแสลบ ก็ยังมีเหตุผลให้ลุกขึ้นมาสู้เสมอ

ผมเรียนครุศาสตร์ สาขาสังคมศึกษา ช่วงปีหนึ่ง เจอทั้งกิจกรรม เจอทั้งงานเยอะแต่ผมก็สู้มาจนผ่านไปได้ ปีสองเหนื่อยนะ. แต่ก็ผ่านมาได้เช่นกัน แต่พอขึ้นปีสามเท่านั้นแหละ งานเยอะมากๆ จนบางทีท้อจนอยากปล่อยทุกๆอ

ในวันที่ตัวเองเหนื่อยล้าหมดกำลังใจ หมดพลังชีวิตที่จะเดินหน้าต่อ เราจะทำอย่างไรได้บ้าง ที่จะฉุดตัวเองลุกขึ้นมาสู้ต่อ ในวันที่เราตัวคนเดียว

ชีวิตในตอนนี้ของเราคือเราเหนื่อยมากเลยค่ะ ถึงแม้ว่าภายนอกเราจะดูร่าเริงแต่ว่าภายในของเราบอบช้ำมาเลยค่ะ ถึงแม้ว่าปัญหาของเรามันจะดูดีขึ้นแล้ว แต่เราก็รู้สึกหน่วงๆตลอดเวลาเลยอะค่ะ เรารู้สึกว่าเราอยากได้

เราเพิ่งมารู้ว่าสามีเป็นหนี้ก้อนโตมาปีกว่าๆ ตอนที่รู้ช้อคมาก ตอนนี้รู้สึกเครียด เหนื่อยล้ามาก เราพยายามลดรายจ่ายไม่จำเป็นออกไปเพื่อเอาไปใช้หนี้ ช่วยคิดหาวิธีที่จะเอาเงินไหนมาใช้หนี้เขาให้เบาบางลง แต่บ