สวัสดีค่ะ หนูเพิ่งอายุ22 เมื่อตุลาที่ผ่านมานี้เองค่ะ แต่รู้สึกว่าตัวเองเหมือนคนแก่ไปซะแล้ว
หนูมีปัญหา แพนิคกับเรื่องสุขภาพของร่างกายตัวเองเกินไป เช่น หนูขายของออนไลน์ และทำงานGraphic มีคืนนึงพบว่าตัวเองปวดตา
สิ่งที่หนูคิด ณ คืนนั้น คือ หนูต้องตาบอดแน่ๆ ส่องกระจกดูตาตัวเองทั้งคืน ไม่นอนจนกว่าจะได้ไปเจอหมอ พอพบหมอก็สบายใจขึ้น
และอาการที่หนูเป็นไม่ได้ร้ายแรง แค่หนูใส่คอนแทคเลนส์บ่อยเพราะสายตาสั้น ต้องพักตาบ้าง
และมักจะกังวลเชิงนี้ในทุกส่วนของร่างกาย เช่น ผม ถ้าร่วงตอนสระ ก็จะไปหาหมอรักษาผมร่วงตามคลินิก ,
หน้า ถ้ารู้สึกว่าคันยุบยิบเวลาล้างหน้า ก็จะไปหาหมอที่คลินิก , แขนขา ถ้าได้มองบ่อยๆแล้วพบความไม่สม่ำเสมอบนผิว เช่น ด่างๆขาวๆ
ก็จะแพนิคว่าตัวเองจะผิวแตกลาย (แต่ก็ไม่ได้ใช้ครีมที่มีปัจจัยเสี่ยงใดๆนะคะ) ก็ไปหาหมอสถาบันโรคผิวหนัง , ปวดท้อง ก็จะคิดว่าตัวเองเป็นกรดไหลย้อน และไปหาหมอ ที่พูดมาล้วนแล้วแต่หนูไปพบหมอ พึ่งหมอ พึ่งคลินิก พึ่งโรงพยาบาลอยู่ตลอด มีอาการ = ต้องหาหมอ
แต่เวลาไปก็ไม่ได้เป็นหนักอะไร แต่หนูไปเพื่อความสบายใจ และ กลัวว่าถ้าเป็น ไม่ไปหาจะเป็นหนักและรักษาไม่ทัน
จนพ่อแม่หนูก็เริ่มถามว่า ทำไมไปหาหมอบ่อยจัง เป็นอะไร พ่อแม่อายุ 54 ปี ไม่เคยไปหาหมอเลย ทำไมอายุแค่นี้ไปหาแต่หมอ
และตัวหนูใช้เงินของตัวเองทุกครั้งที่ไปพบหมอ ค่ารถ ค่าใช้จ่าย เดือนๆนึงหลายหมื่นค่ะ มันทำให้หนูหาเท่าไหร่ก็ไม่มีเงินเก็บ
อาการหนูคือปกติทั่วไป หรือหนูเป็นโรคอะไรสักอย่างคะ ตอนนี้เครียดและซึมมาก มันส่งผลกระทบต่อการทำงานของหนูด้วยค่ะในเรื่องนี้
ส่งผลต่อสภาพจิตใจในแต่ละวัน เหมือนไม่มีความสุข เหมือนคนกลัวความตาย กลัวโรค ทั้งๆที่อายุยังน้อย
พี่ๆคนไหน พอจะมีแนวทางการใช้ชีวิต หรือมีความคิดเห็น หนูขอรบกวนหน่อยนะคะ หนูสร้างพันทิป เพื่อ กระทู้นี้เลยค่ะ
หนูเพิ่งอายุ 22 แต่รู้สึกกดดัน และแพนิคกับเรื่องสุขภาพในทุกๆด้าน ผิดปกติไหมคะ?
หนูมีปัญหา แพนิคกับเรื่องสุขภาพของร่างกายตัวเองเกินไป เช่น หนูขายของออนไลน์ และทำงานGraphic มีคืนนึงพบว่าตัวเองปวดตา
สิ่งที่หนูคิด ณ คืนนั้น คือ หนูต้องตาบอดแน่ๆ ส่องกระจกดูตาตัวเองทั้งคืน ไม่นอนจนกว่าจะได้ไปเจอหมอ พอพบหมอก็สบายใจขึ้น
และอาการที่หนูเป็นไม่ได้ร้ายแรง แค่หนูใส่คอนแทคเลนส์บ่อยเพราะสายตาสั้น ต้องพักตาบ้าง
และมักจะกังวลเชิงนี้ในทุกส่วนของร่างกาย เช่น ผม ถ้าร่วงตอนสระ ก็จะไปหาหมอรักษาผมร่วงตามคลินิก ,
หน้า ถ้ารู้สึกว่าคันยุบยิบเวลาล้างหน้า ก็จะไปหาหมอที่คลินิก , แขนขา ถ้าได้มองบ่อยๆแล้วพบความไม่สม่ำเสมอบนผิว เช่น ด่างๆขาวๆ
ก็จะแพนิคว่าตัวเองจะผิวแตกลาย (แต่ก็ไม่ได้ใช้ครีมที่มีปัจจัยเสี่ยงใดๆนะคะ) ก็ไปหาหมอสถาบันโรคผิวหนัง , ปวดท้อง ก็จะคิดว่าตัวเองเป็นกรดไหลย้อน และไปหาหมอ ที่พูดมาล้วนแล้วแต่หนูไปพบหมอ พึ่งหมอ พึ่งคลินิก พึ่งโรงพยาบาลอยู่ตลอด มีอาการ = ต้องหาหมอ
แต่เวลาไปก็ไม่ได้เป็นหนักอะไร แต่หนูไปเพื่อความสบายใจ และ กลัวว่าถ้าเป็น ไม่ไปหาจะเป็นหนักและรักษาไม่ทัน
จนพ่อแม่หนูก็เริ่มถามว่า ทำไมไปหาหมอบ่อยจัง เป็นอะไร พ่อแม่อายุ 54 ปี ไม่เคยไปหาหมอเลย ทำไมอายุแค่นี้ไปหาแต่หมอ
และตัวหนูใช้เงินของตัวเองทุกครั้งที่ไปพบหมอ ค่ารถ ค่าใช้จ่าย เดือนๆนึงหลายหมื่นค่ะ มันทำให้หนูหาเท่าไหร่ก็ไม่มีเงินเก็บ
อาการหนูคือปกติทั่วไป หรือหนูเป็นโรคอะไรสักอย่างคะ ตอนนี้เครียดและซึมมาก มันส่งผลกระทบต่อการทำงานของหนูด้วยค่ะในเรื่องนี้
ส่งผลต่อสภาพจิตใจในแต่ละวัน เหมือนไม่มีความสุข เหมือนคนกลัวความตาย กลัวโรค ทั้งๆที่อายุยังน้อย
พี่ๆคนไหน พอจะมีแนวทางการใช้ชีวิต หรือมีความคิดเห็น หนูขอรบกวนหน่อยนะคะ หนูสร้างพันทิป เพื่อ กระทู้นี้เลยค่ะ