อายุ 30 แล้วแต่ยังหาตัวเองไม่เจอ

สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่ผมอยากจะแชร์อะไรสักอย่างกับคนอื่นที่ไม่รู้จัก

คือตอนนี้ผมอายุใกล้จะ 30แล้ว ผมทำไรไม่ประสบความสำเร็จเลย หาตัวเองไม่เจอ ผมเรียนจบครูมาจากมหาลัยแห่งหนึ่ง แต่กลับเป็นอะไรที่ผิดพลาดเพราะคิดว่าเรียนอะไรก็ได้ที่พ่อแม่อยากให้เรียน แต่พอเราจบมาจริงๆแล้วเราเพิ่งรู้ตัวเองว่าเราเป็นครูไม่ได้ มันอึดอัดมากเวลาเป็นครู

ผมก็เลยลองไปทำงานโรงแรม ,ขายของเปิดร้านชานม
ลองทำอะไรที่คิดว่าตัวเองทำได้ แต่สุดท้ายก็ยังไม่เจอ
ก็เลยมานั่งคิดว่าตั้งแต่เด็กเราชอบทำอะไร ผมก็นึกได้ว่าชอบศิลปะ ดนตรี ซึ่งเป็นสิ่งที่ทางบ้านไม่สนับสนุนเลย  แต่ผมก็เลือกที่จะทำตอนนี้ผมเริ่มฝึกสัก รับหุ่นหาหุ่นมาสักทำผลงาน ได้ประมาณ 2เดือนแล้ว กะจะเปิดร้านหลังปีใหม่นี้

    แต่ผมดันมามีปัญหากับพ่อแม่ เขาไม่เคยสนับสนุนในสิ่งที่เราชอบเลย อยากให้เราเป็นราชการอย่างเดียว ซึ่งเราเข้าใจแต่เราไม่อยากเป็นจริงๆ ทุกวันนี้ถ้ากลับบ้านทีไรก็จะมีปัญหาตลอด ว่าให้เราว่า"ทำไมไม่คิดหาการหางานทำ ไม่ไปสมัครงานหรอ"ร้องไห้พูดแบบมีลูกแบบผมนี่อยากฆ่าตัวตาย)อะไรต่างๆนาๆ ตอนนี้มันเหมือนเกิดเป็นความเครียดสะสม ไม่รู้จะทำอย่างไร จะเดินทางไหนดี ทางที่ชอบก็ไม่รู้จะประสบความสำเร็จเมื่อไหร่ ทางที่พ่อแม่อยากให้เป็นก็ดูฝืนตัวเองซะเหลือเกิน(คือลองเข้าระบบราชการแล้วไม่ชอบจริงๆครับอึดอัดสุดๆ)

ผมอยากขอคำแนะนำจากคนที่เคยหาตัวเองไม่เจอ หรือผ่านปัญหาไรแบบนี้มาช่วยแนะนำผมทีครับ

หรือคนที่มีปัญหาคล้ายกันมาแชร์กันทีครับ

ผมเครียดและคุยกับใครไม่ได้จริงๆครับ ผมคิดว่าผมเป็นโรคซึมเศร้า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่