ร้องไห้เเต่หน้านิ่ง

ส่วนตัวเราเป็นคนนิ่งๆอยู่เเล้วค่ะ อาจจะเป็นเพราะตัวเราที่เริ่มเก็บกดจนเฉยชาไปเเล้วฟังดูเหมือนบ้านะเเต่มันเป็นความจริงจนถึงตอนนี้คือหนักสุดตรงที่ว่า เวลามีคนร้องไห้หรือยิ้มเราก็จะตั้งคำถามว่าร้องทำไมตรงนั้นมันน่ายิ้มตรงไหน? เเล้วเวลาทะเลาะกับมี่บ้านเราจะรู้สึกเหนื่อยค่ะจนตอนนี้เราเงียบเขาก็จะเปิดหาเรื่องทะเลาะกับเรา ส่วนตัวเราก็เงียบไม่ตอบอะไรเเล้วมันก็จะหายไปเเต่ที่มีคือน้ำตาค่ะมันไหลออกมาเเต่หน้าเรายังนิ่งเหมือนเดิมมีเเค่น้ำตาที่ไหลออกมาเฉยๆค่ะ อยากทราบว่ามันไม่ปกติใช่ไหมคะเเล้วมีใครเคยเป็นบ้าง