คือเรื่องมันสื่บเนื่องมา จาก กระทู้ ก่อนหน้านี้
คือ คถ เขาอะครับ บางครั้งเขาคุยกับเราดีจน ยิ้มได้ทั้งวัน แต่บางครั้งเขาก็เหมือนไม่สนใจเราเลย คิดๆ ดูเหมือนเรากำลังคิดถึงเขามาก
อยากบอก อยากคุย กลัวที่สุดคือ กลัวใจตัวเอง ที่ไม่ยอมรับความจริง
เห็นเขาออน เห็นเขาแชร์โพส ติดต่อกันหลายๆ แต่ทำไมเขาไม่ยอมทักมาสักที
เขาจะทักมาตอนที่เขาจะนอนบอกฝรรดี
และตอนเช้า บอก ม.นิ่ง (ทำแบบนี้ได้สัก อาทิตย์หนึงนี้แหละครับ)
จริงๆ แล้ว ผมแค่ไม่มีที่ระบาย เฟส ก็ระบายไม่ได้
อยากเล่า แต่ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง ขอพื้นที่บ้าหน่อยนะครับ
ได้เล่าแล้วมันรู้สึกดี เฮ้อๆๆๆๆ
อยู่ดีๆ ก็อยากร้องไห้ ไม่มีที่ระบาย
คือ คถ เขาอะครับ บางครั้งเขาคุยกับเราดีจน ยิ้มได้ทั้งวัน แต่บางครั้งเขาก็เหมือนไม่สนใจเราเลย คิดๆ ดูเหมือนเรากำลังคิดถึงเขามาก
อยากบอก อยากคุย กลัวที่สุดคือ กลัวใจตัวเอง ที่ไม่ยอมรับความจริง
เห็นเขาออน เห็นเขาแชร์โพส ติดต่อกันหลายๆ แต่ทำไมเขาไม่ยอมทักมาสักที
เขาจะทักมาตอนที่เขาจะนอนบอกฝรรดี
และตอนเช้า บอก ม.นิ่ง (ทำแบบนี้ได้สัก อาทิตย์หนึงนี้แหละครับ)
จริงๆ แล้ว ผมแค่ไม่มีที่ระบาย เฟส ก็ระบายไม่ได้
อยากเล่า แต่ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง ขอพื้นที่บ้าหน่อยนะครับ
ได้เล่าแล้วมันรู้สึกดี เฮ้อๆๆๆๆ