เหตุผลแบบไม่ซับซ้อน ข้อแรกๆ ของการมีแฟน...ตอนนี้คืออะไร

ถ้าใช้พูดง่ายๆ ตรงๆ ก็คือ “ผลประโยชน์” แต่แรกเดิมที่ คนเราคบหากัน เพราะ “เหงา”

หน้าเศร้านะแต่ การเป็นแฟน ไม่เคยเป็นเรื่องของความรัก หน้าเจ็บปวดแต่เรื่องจริง ถ้าจะเพียงเพื่อรัก ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนกันก็ได้

รัก คืออะไร
ความรักคืออะไร ความรักคือการ “ให้” ความรู้สึก เป็นห่วงเป็นใย การช่วยเหลือ การเคารพ น้ำจิตน้ำใจ การต้องการเห็นความเก้าหน้า  สิ่งพวกนี้ไม่ได้เกิดขึ้นมาเพราะคุณเป็นแฟนกันหรือเป็นสามีภรรยา ไม่เกี่ยวว่าคุณต้องเป็นคนด้วยซ้ำ เช่นเดี่ยวกับคนที่รักหมารักแมว รักสัตว์ รักธรรมชาติ ๆลๆ คนถึงพูดว่ารักนั้นไม่มีขอบเขต

ความชอบ คืออะไร
ความชอบคืออะไร ความชอบคือการ “รับ” มันคือการเห็นคุณค่า อยากได้อยากมี การเห็นถึงผลประโยชน์ ไม่ว่าจะ ความรู้สึกทางจิตใจ หรือ ประเพณี ค่านิยม หรือ แม้แต่เรื่องเงินทอง ยกตัวอย่าง การที่มีใครมาทำดีกับเราจนเรารู้สึกดีเวลาอยู่ด้วยนั้นละ ผมไม่ได้จะบอกว่าการ ชอบ มันแย่หลอกนะบอกไว้ก่อน

เซ็ก คืออะไร
เซ็กคืออะไร เซ็กคือการ มีเพศสัมพันธ์  การตอบสนองความต้องการทางเพศนั้นละ ตัวเซ็กนั้นเป็นเพียง การกระทำ เหมือนๆการเตะบอล หรือ เล่นเกม มันจะมีความหมายต่อเมื่อมี การให้คุณค่า อย่างค่านิยมอย่างผัวเดี่ยวเมียเดี่ยว หรือ เรื่องพรหมจรรย์

หลงรักคืออะไร
หลงรักคือ “รักที่ผิดที่ผิดทาง” ไม่เข้าใจว่าตัวเอง รักอะไรอยู่
คนเรานั้นเกิดจากการรวมอะไรหลายๆอย่างเข้ามาเป็นตัวเรา ทั้งข้อดีและข้อเสีย หลงรักคือไปรักเขา เพราะ เห็นข้อดีในสิ่งนั้นๆ เช่นเขาทำดีกับเรา เราจึงรู้สึกดีต่อเขา แต่เมื่อเขาเปลี่ยนไป หรือ ความต้องการเรามากกว่าเดิม ความรักที่มีให้ก็จะแปลเปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน ซึ้งที่กล่าวมามันก็คือการที่เราทำดีกลับไปเพราะ หวังผล  (ผมจัดหลงรักอยู่หมวดความชอบ เพราะมันสะท้อนจากสิ่งที่ตัวเราชอบ เป็นสิ่งที่สะท้อนจากผลประโยชน์ที่เราต้องการ ไม่ใช้การให้)

เคยฟังที่พระสอนเรื่องการทิ้ง อัตตาไม ให้ทิ้งความเป็นเรา เป็นลูก เป็นอะไรหลายๆอย่าง
เพื่อที่เราจะสามารถ “รัก” ลูกคนอื่นเหมือนดังลูกเรา

คุณไม่จำเป็นต้องเป็นอะไร เพื่อที่จะ “รัก” อะไร หรือ ใครซักคน หรือ ซักอย่าง การแต่งงานกับ “รัก” จึงไม่ใช้อันเดี่ยวกัน ความสัมพันธุ์ของเพื่อน กับ การเป็นแฟนไม่ได้ต่างกัน มันขึ้นกับ ว่ารักมากแค่ไหน ส่วนที่ทำให้แตกต่างกันจริงๆอยู่ที่ ความต้องการ ซึ้งมันคือการ “รับ” ที่จะให้ สิ่งที่เรา คาดหวังจาก 2 คนนี้ทำมันต่างกัน ซึ้งการ “รับ” สิ่งพวกนี้ได้มาจากการถูกสั่งสอนตามค่านิมยม คนนึงต้องทำแบบนั้น คนนึงต้องทำแบบนี้ แต่โดยเนื้อแท้ของมันคือการ “รับ” ด้วยกันทั้งนั้น

เคยฟังที่พระสอน “รักด้วยเงินพอหมดเงินเขาก็ไป รักด้วยใจพอหมดใจเขาก็ไปเช่นกัน” นั้นเพราะนั้นไม่ใช้รัก แต่เป็นความชอบและการหาผลประโยชน์  

หลายคนบอก “รักที่ใจ” เป็นเรื่องดีงาม แต่เอาเข้าจริง “ใจ หรือ นิสัย ที่ดี” ก็คือสิ่งที่เราต้องการเป็นการต้องการผลประโยชน์ มันจึงไม่ใช้ความรัก

ในมุมมองผม การแต่งงานคือการต้องการที่จะถือครองเป็นการต้องการผลประโยชน์ ความรักเป็นการปลอดปล่อยเป็นอิสระ ยิ่งคุณใช้ความรักกับเรื่องการแต่งงานมากเท่าไร การแต่งงานก็จะยื่งหมดคุณสมบัติขึ้นไปเลื่อย และ การเป็นแฟน มันคือแบบจำลองของการแต่งงาน เพื่อดูว่าเข้ากันได้ไม

ป.ล.ผมพูดตามหลักความจริงที่ผมเห็น ไม่ได้ ดราม่า หรือ เสียดสี นะ