ผมอายุ20ไม่ได้เรียนไม่ได้ทำงานไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ อยู่บ้านกับยายตาแล้วก็น้าชาย พอยายเสียผมก็ไม่มีที่ไปก็ต้องอยู่ที่นี่กับน้าแล้วก็ตาพอดีไม่ค่อยสนิทไม่ค่อยอะไรกับน้าเท่าไหร่เพราะผมเป็นคนคิดมากกับคำพูดเลยไม่อยากพูดคุยกับใครสักเท่าไหร่นอกจากยาย และยายเสียตาที่เป็นโรคสมองเสื่อมผมก็ต้องดูแลน้าต้องไปทำงาน ส่วนน้าอีกคนที่เป็นน้องของแม่เขาก็มาช่วยบ้างอาทิตละ2-3วันแต่ผมต้องอยู่กับตาส้ะส่วนมาก ขอวิธีการอยู่แบบไม่ต้องหงุดหงิดปนะสามเสียตามหน่อยครับ หลายๆคนมีวิธีไหนบ้าง ขอคนที่เจอประสบการณ์เดียวกันนะครับคนไม่รู้ไม่ต้องก็ได้นะครับเพราะถ้าไม่เจอกับตัวจะไม่รู้จริงๆไม่ต้องบอกว่าเนรคุณแค่นี้ดูแลเขาก็ไม่ได้เขายังเลี้ยงมาได้เลย คุณต้องเจอกับตัวเองครับจริงๆ ต้องอยู่ด้วยตลอดทั้งวัน ขออย่านอกเรื่องด้วยนะครับ 555 ขอถามผู้รู้เเละเจอประสบการณ์เดียวกันหน่อยนะครับ.