เรากับสามีอยู่ด้วยกันมา10ปี ไม่มีลูกด้วยกัน เราทั้งคู่ทำงานอยู่ด้วยกันกับสามี เป็นธุรกิจในครอบครัวมีพี่สาวสามีเป็นเถ้าแก่
สรุปก็คือทำงานอยู่กับครอบครัวสามี ที่กรุงเทพ บ้านเราอยู่ต่างจังหวัด บ้านสามีก็อยู่ต่างจังหวัด
เทศการหยุดยาว  ที่ผ่านมาเราก็แบ่งไปบ้านเขาบ่าง ที่บ้านเขาจะมีพี่สาวอีกคนที่อยู่กับแม่มีหลานอีก2คน
ส่วนลูกชายเขา อยู่กับเมียเก่าเขา ก็อยู่อีกหมู่บ้าน บ้านเขาอยู่5คน ไม่รวมสามีเรากับพี่สาวที่เป็นเท่าแก่นะ
เรากับเขาสลับกันไปบ้านเราบ่าง บ้านเขาบ่าง แต่2ปีหลังๆมานี้เราจะกลับบ้านเราซะส่วนไหญ่ แต่ทุกๆปีก็ได่ไปบ้านเขาเรื่อยๆนะ
 บางทีเถ้าแก่ก็ไห้ไปดูแม่แทนเขาบ่างเราก็ไป แต่เรากับสามีจะมีปัญหาตลอดที่เราไม่ไปบ้านเขา ช่วงวันหยุดยาว
เขาบอกมีผัวก็ต้องไปบ้านเขาบ่าง ถ้าไม่อยากไปก็ไม่ต้องมีผัวสิ
ที่เรากลับบ้านเราบ่อยเหตุผลเราคือ ที่บ้านเรามีแม่อายุ60กว่า อยู่กับลูกสาวเรา อายุ13 เรามีลูกติด1คน
พี่ชายเราเพิ่งเสียไป2ปีที่แล้ว เราเป็นหัวหน้าครอบครัวด้วย วันที่พี่ชายเราจากไป แม่เราพูดกับเราว่า แม่เหลือเอ็งคนเดียวแล้วนะ
สีหน้าแววตาแม่เราที่มองเรา เราจำจนทุกวันนี้มันเศร้ามาก เราเลยตั่งใจไว้เลยว่าทุกวันหยุดเราจะกลับมาหาแม่ จะใช้เวลาอยู่ด้วยกัน
เพราะเราไม่รู้ว่าเขาจะอยู่กับเราอีกนานแค่ไหน ส่วนลูกก็กำลังโต กำลังติดเพื่อน สามีก็ไม่เข้าใจเหตุผลเรา ทะเลาะกันประจำเรื่องนี้
ส่วนเวลาเราไปบ้านเขา 10ปีที่ผ่านมามันเหมือนเดิมๆคือ ไปถึงตอนเย็นเขาจะตั้งวงกินเหล้ากับญาติๆเขา
ส่วนเราก็นั่งอยู่ในวงเหล้านั่นแหละแต่เราไม่กินเหล้า ดึกๆหน่อยเราก็เขานอน ส่วนเขาก็เดินไปบ้านญาติที่อยู่ไกล้ๆ กว่าจะกลับมาก็เกือบเช้า
เช้ามาเราก็ตื่นมาทอดใข่เจียวกินข้าว กับข้าวบ้านเขาบางครั้งเราก็ไม่อยากกิน กับข้าวจะออกแนวอีสานหน่อย เที่ยงเราก็ไปปลุกเขาไห้ตื่นไปหาอะไรกินในตลาด เย็นมาก็เหมือนเดิม เช้ามาก็เหมือนเดิม จนเราคิดว่าเอากูมานั่งเฝ้าเสาบ้านหรือใง กลับบ้านเราจะมีประโยช กว่าอีก เราอยู่กับเขามา10ปี เรายังไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนเลยเวลากลับบ้านเขา จนหลังๆก็ไม่อยากไป เขาก็ไม่ค่อยพอใจ เราเซ็งมากเลย ใครเจอแบบเราบ่างควรทำอย่างไรดีคะ เครียดจริงๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ