สวัสดีค่ะเราคือนักเรียน ม.5 เราอายุปีนี้17ปี ขอเข้าเรื่องเลยนะ ตั้งแต่ม.1-ม.5 เราเป็นเด็กที่อยู่แต่บ้าน อยู่แต่ในกรอบที่พ่อแม่สร้างไว้ การเรียนเราก็เกรด 3.00 มาตลอด แต่ปีม.5เทอม1ที่ผ่านมา เกรดเราตกลงมา 2.50 แต่ไม่มี0นะคะ เหตุผลของเกรดตกเพราะเทอมม.4เราเจออาตารย์เข้าใตเด็กด้วยและอาจารย์ไม่งกคะแนนเราเลยผ่านมา และเหตุผลหลักๆคือเราไม่ได้เลืดเรียนในสายที่เราอยากเรียน แต่เราต้องเรียนเพราะพ่อกับแม่สั่ง ค่ะหลังจากเกรดออกมา เราติด มผ.วิชาวิสามัญอันนี้เรายอมรับว่าเราไม่อยากเข้าเพราะน่าเบื่อและไม่รู้จุดประสงค์ค่ะ ต่อมาเพื่อนเรานัดกันกางเตนท์และเราก็บอกพ่อกับแม่แล้วนะคะตั้งแต่วันจันทร์และพ่อบอกว่าโอเคไปได้ เราก็บอกเขาว่าให้เขาไปส่งนะ เพราะจะได้เป็นความสบายใจของพ่อแม่และอีกอย่างเขาจะได้รู้บ้านว่าเวลามีปัญหาอะไรจะได้บอกตำแหน่งได้ ค่ะ ตกลงกันแล้วและพอใกล้ถึงวันจริงๆ พี่ชายเราจะไปรับแฟนมาบ้านและจะให้พ่อกับแม่ไปรับและชนกับของเรา และเขาจะเอาเราไปเราเลยไม่ไปเพราะเราเสียนัดคนอื่นมาหลายรอบแล้ว สัญญาไม่เป็นสัญญา และสุดท้ายค่ะ พ่อกับแม่และพี่ชายเราด่าเราดูถูกเรา รวมไปถึงด่าเราว่าเดี๋ยวก็ล้มกลางคัน แล้ว17ปีที่ผ่านมาเราติดยาทำตัวไม่ดีหรอ เราอยู่แต่บ้าน เราทำงานอยู่บ้าน เราไม่เคยคิดเพื่อน เราไม่เคยเที่ยวไหนกับเพื่อน แม้แต่รถไฟรถเมล์เรายังขึ้นไม่เป็น เราอยู่กับเขาทุกวันเขาควรจะรู้สิว่าเราเป็นยังไง และการที่เราไปกางเตนท์กับเพื่อน(ไม่มีเหล้าเบียร์นะคะ มีผู้ใหญ่ยู่ด้วย) จุดประสงค์คือการเที่ยวกับเพื่อนสักครั้งในชีวิต เพราะตลอด17ปีจนเราจะบรรลุนิติภาวะเราไม่เคยไปเที่ยวไหนกับเพื่อนเลย แล้วเราแย่ขนาดนั้นเลยเหรอถึงมาด่าเราทั้งก้าวร้าวทั้งนิสัยไม่ดีทั้งทำตัวเหลวไหล เราขอถามคำนึง "เราแย่มากไหม" เราแย่จนถึงขั้นคนที่เราเรารักมากที่สุดมาด่าเราเหรอ เราแค่อยากลองใช้ชีวิตของเราบ้าง 17ปีเราไม่ไม่เคยใช้ชีวิตของเราเลย 🥺
เราทำตัวแย่มากไหม มากเกินที่ครอบครัวจะดูถูกเราไหม